اوتیسم چیست؟معرفی علائم ، علت و درمان اوتیسم

اوتیسم چیست؟

اوتیسم یک اختلال رشدی است که بر پردازش اطلاعات تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم در مهارت های اجتماعی و ارتباطی مشکل دارند. آنها علایق محدودی دارند و دست به رفتارهای تکراری می زنند. آنها همچنین تمایل به تجربه حساسیت یا ناراحتی ناشی از تحریک حسی مانند نورها یا صداهای خاص دارند.از آنجایی که علائم اوتیسم بسیار متفاوت است، گفته می شود که این بیماری در طیفی وجود دارد که به آن اختلال طیف اوتیسم می گویند. برای مثال سندرم آسپرگر به اوتیسم “با عملکرد بالا” اشاره دارد.

بیماری اوتیسم معمولا در دو سالگی ظاهر می شود. براساس  CDC(مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری)، این بیماری در مردان چهار برابر بیشتر از زنان تشخیص داده می شود، اگرچه آمار زنان اغلب مورد بی‌توجهی واقع می‌شود و یا اشتباه تشخیص داده می شوند. فراوانی تشخیص در 20 سال گذشته افزایش یافته است. مشخص نیست که آیا بروز این اختلال واقعاً در حال افزایش است، آیا متخصصان بیشتر از آن آگاه شده‌اند یا اینکه آیا تشخیص اوتیسم به درجات کمتری از اختلال تغییر کرده است.هیچ درمانی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد و به طور جهانی نیز کسی به دنبال آن نیست: بسیاری از مردم استدلال می کنند که اوتیسم نباید به عنوان یک وضعیت پزشکی که نیاز به بهبود دارد، در نظر گرفته شود. برای افرادی که در انتهای طیف اوتیسم با عملکرد پایین تر قرار دارند، شیوه ها و درمان های هدفمند می توانند به کاهش علائم کمک کنند.

علائم اوتیسم

در حالی که شدت علائم بسیار گسترده است، با این وجود همواره مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی اختلالات همراه است. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم اصلا صحبت نمی کنند و در طول زندگی کاملا در سکوت باقی می مانند، در حالی که برخی دیگر با چالش های اجتماعی خفیفی روبرو هستند. کودکان مبتلا به اوتیسم نیز علایق محدود و رفتارهای تکرار شونده از خود نشان می دهند.

برخی والدین متوجه می‌شوند که نوزادشان از تماس چشمی اجتناب می‌کند یا واکنشی نشان نمی‌دهد و این موضوع می‌تواند ایجاد پیوندهای عاطفی و وابستگی والدین-فرزندی را برای آنها دشوار کند. کودکان مبتلا به اوتیسم شاید پاسخ های غیرمعمولی به تحریک حسی داشته باشند و ممکن است به صداها، بافت ها، مزه ها یا بوهای خاصی حساس باشند. همچنین احتمال دارد که آنها نقص در هماهنگی حرکتی و کشش عضلات ضعیفی داشته باشند.کودکان مبتلا به اوتیسم در اوایل زندگی انواع مختلفی از رفتارهای تکرار شونده را از خود نشان می دهند، مانند تکان دادن دست، تکان دادن بدن و ایجاد صدا. آنها شاید بارها و بارها اشیاء را مرتب روی هم بچینند. برخی از کودکان با اعمال مکرر مانند گاز گرفتن دست و کوبیدن سرشان به خود آسیب وارد می کنند. آن‌ها همچنین اولویت های از پیش تعیین شده‌ای برای روال‌های متفاوت زندگی روزمره دارند.

برای اطلاعات بیشتر به علائم و تشخیص اوتیسم مراجعه کنید.

علل اوتیسم

هیچ کس به طور کامل نمی داند که چه چیزی باعث اوتیسم می شود. تعداد کودکانی که مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده‌اند از آغاز هزاره به طور قابل توجهی افزایش یافته است، اما کارشناسان مطمئن نیستند که آیا این نشان دهنده بهبود آگاهی تشخیصی است یا افزایش واقعی شیوع.تحقیقات نشان می دهد که ژنتیک یک عامل اصلی است، زیرا افرادی که خواهر یا برادر مبتلا به بیماری اوتیسم دارند بیشتر احتمال دارد که خودشان به اوتیسم مبتلا شوند. اوتیسم همچنین در افرادی که والدین مسن‌تری دارند بیشتر است. طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، وزن بسیار کم هنگام تولد نیز یک عامل خطرناک است و ASD بیشتر در افراد مبتلا به برخی بیماری‌های ژنتیکی مانند سندرم X شکننده یا توبروس اسکلروزیس رخ می‌دهد.

برای اطلاعات بیشتر، ببینید چه چیزی باعث اوتیسم می شود؟

شیوه‌های درمان اوتیسم

روش های موثر بسیاری برای مدیریت یا درمان اوتیسم وجود دارد. مداخله زودهنگام با درمان‌های رفتاری، شناختی و ارتباطی بسیار ساختاریافته می‌تواند به طور چشمگیری به کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم در یادگیری مهارت‌ها کمک کند. برنامه های آموزشی مبتنی بر مدرسه که برای کودکان مبتلا به اوتیسم طراحی شده است می تواند در بهبود عملکرد فکری موثر باشد.برنامه هایی که از تجزیه و تحلیل رفتار کاربردی (ABA) استفاده می کنند به عنوان استاندارد درمان پذیرفته شده اند. در بیشتر برنامه‌ها، والدین تشویق می‌شوند تا در مراقبت از فرزندان خود بسیار مشارکت داشته باشند.در حالی که هیچ دارویی نمی تواند اختلالات رایج در اوتیسم را اصلاح کند، داروهای روانگردان از جمله داروهای ضد افسردگی، ضد روان پریشی و داروهای ضد تشنج گاهی برای کمک به کنترل علائم خاص تجویز می شوند. داروهای ضد تشنج ممکن است تعداد تشنج‌های فرد را کاهش دهند، اما آنها را به طور کامل از بین نمی‌برند.

برای اطلاعات بیشتر، نگاه کنید به چگونه اوتیسم درمان می شود؟

اوتیسم و وضعیت‌های مرتبط

به نظر می رسد اوتیسم با مجموعه ای از عارضه‌های پزشکی و سلامت روان همپوشانی دارد. افراد مبتلا به اوتیسم همچنین امکان دارد دارای ADHD ، اضطراب ، افسردگی ، صرع، مشکلات خواب، مشکلات گوارشی یا سندرم X شکننده باشند.تفکیک اینکه چرا این شرایط با هم وجود دارند و چگونه یکی باعث دیگری می شود (یا برعکس) دشوار است. با این حال، شناسایی و تشخیص آنها حائز اهمیت است زیرا به افراد مبتلا به اوتیسم اجازه می دهد تا علائم ناراحت کننده را برطرف کنند و زندگی روزمره خود را بهبود بخشند .

برای اطلاعات بیشتر، اوتیسم و وضعیت‌های مرتبط را مطالعه کنید.

تربیت کودک مبتلا به اوتیسم

فهمیدن اینکه کودک مبتلا به اوتیسم است می‌تواند بسیار طاقت فرسا باشد. پدر و مادری کردن برای کودک مبتلا به اوتیسم اغلب به معنای تحقیق در مورد برنامه ها و خدمات، نگهداری سوابق دقیق، و تبدیل شدن به دستیار کودک در مدرسه و محیط های پزشکی، علاوه بر تطبیق با ملاحظات مالی و روابط جدید است.

مهم است که به یاد داشته باشید که اوتیسم یک بیماری نسبتاً شایع است و منابع و متخصصان زیادی برای کمک به والدین برای ارائه بهترین حمایت ممکن برای فرزندشان وجود دارد.

برای اطلاعات بیشتر به تربیت کودک مبتلا به اوتیسم مراجعه کنید .

اوتیسم در مدرسه

کلاس درس می تواند مکانی چالش برانگیز برای کودکان مبتلا به اوتیسم باشد، از انجام تکالیف مدرسه گرفته تا نور و صداهای زیاد در ساختمان مدرسه. کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مستحق خدماتی هستند که می تواند به حمایت از آموزش آنها کمک کند . والدین نقشی جدایی ناپذیر در این فرآیند ایفا می کنند، از ایجاد یک برنامه آموزشی فردی گرفته تا باز نگه داشتن کانال های ارتباطی با معلمان.

برای اطلاعات بیشتر، اوتیسم در مدرسه را ببینید.

اوتیسم در بزرگسالی

برای برخی، مطلع شدن از اوتیسم در بزرگسالی اتفاق می افتد. واکنش مردم به این خبر متفاوت است، اما برخی از بینش جدیدی که درباره خود پیدا کرده‌اند عمیقا سپاسگزار هستند.در این مرحله، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است برای ثبت نام در کالج، یافتن مسکن مناسب و یافتن شغل اقدام کنند. در این حوزه‌ها، گزینه‌هایی با سطوح مختلف پشتیبانی برای دامنه‌های مختلف وجود دارد.

برای اطلاعات بیشتر به اوتیسم در بزرگسالی مراجعه کنید.

تنوع عصبی (Neurodiversity) و جامعه اوتیسم

مفهوم تنوع عصبی تفاوت‌های  بین افراد مبتلا به اوتیسم و سایر تغییرات غیر معمول در تفکر و رفتار را در بر می‌گیرد، تجلیل می‌کند و به آنها احترام می‌گذارد. کسانی که از جنبش تنوع عصبی حمایت می کنند ادعا می کنند که هیچ مغز «عادی» وجود ندارد که بتوان تمام مغزهای دیگر را با آن اندازه گیری کرد. بنابراین، اوتیسم باید به طور گسترده پذیرفته شود و به عنوان یک تغییر طبیعی در شرایط عصبی انسان شناخته شود.

طرفداران به مهارت‌ها و مشارکت‌های ارزشمند انواع مختلف ذهن اشاره می‌کنند، همانطور که ارزش انواع دیگر تنوع را برجسته می‌کنند. در عین حال، برخی از محققان و متخصصان پزشکی معتقدند که مفهوم تنوع عصبی را می توان به طور منطقی تنها در مورد افراد مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا به کار برد.

تنوع عصبی و فواید اوتیسم را ببینید .

نظریه های اوتیسم

دانشمندان نظریه های متعددی را برای کمک به توضیح اینکه چه چیزی باعث ایجاد بیماری اوتیسم می شود، مطرح کرده‌اند. یکی از این ایده ها نظریه ذهن قطری (diametric mind theory) است که پیشنهاد می کند اوتیسم و روان پریشی در دو طرف طیفی از ذهنیت یعنی توانایی تفسیر ذهن و انگیزه های دیگران وجود دارند. نظریه دیگر، نظریه افراطی مغز مردانه است، که اوتیسم را به عنوان نسخه ای افراطی از مغز معمولی «مرد» از نظر توانایی های سیستماتیک آن نشان می دهد. ایده های دیگری مانند فرضیه انگیزش اجتماعی نیز ظهور کرده اند. به طور کلی، برای درک این پدیده پیچیده به تحقیقات بیشتری نیاز خواهد بود.

برای اطلاعات بیشتر به نظریه های اوتیسم مراجعه کنید.

اگر نیاز به مشاوره در رابطه با اختلال اوتیسم دارید ، می توانید با مشاوران و درمانگران کلینیک روانشناسی سها مشورت کنید و درخواست مشاوره آنلاین و یا حضوری دهید و از خدمات سها کلینیک استفاده کنید.

منبع : psychologytoday