اعتیاد به معنای نداشتن کنترل بر انجام‌دادن یا استفاده از چیزی است تا آنجا که سبب آسیب به فرد شود. در این مقاله، به این موضوع می‌پردازیم که اعتیاد چیست، چه انواع و علایمی دارد و روش‌های درمان آن کدامند.
تعریف اعتیاد
اعتیاد چیست؟ اعتیاد یک بدکارکردی مزمن ساختار مغز در نظر گرفته می‌شود که سیستم‌های پاداش، انگیزه و حافظه را درگیر می‌کند. در این حالت، بدن شما نسبت به یک ماده یا رفتار، عطشی خاص پیدا می‌کند و این وضعیت می‌تواند به پیگیری وسواسی و جبری پاداش و فقدان نگرانی نسبت به پیامدهای آن منجر شود.
اعتیاد ممکن است شامل استفاده از موادی مانند الکل، مواد استنشاقی، مواد افیونی، کوکائین و نیکوتین یا رفتارهایی مانند قمار باشد.
هم اختلالات مصرف مواد و هم رفتارهای قمار، احتمال همراهی با عارضه‌های سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب، یا سایر مشکلات از پیش موجود را افزایش می‌دهند. مصرف مواد و اختلالات قمار نه تنها مکانیسم‌های مغزی مشابهی را درگیر می‌کنند، بلکه به بسیاری از رویکردهای درمانی یکسان پاسخ می‌دهند.
آیا من اعتیاد دارم؟ (علایم اعتیاد)
استفاده مکرر از یک ماده یا درگیرشدن در فعالیتی که منجر به اختلال یا پریشانی می‌شود، هسته اصلی اختلالات اعتیادی است.
کسی که به اعتیاد دچار است:
- قادر به فاصله گرفتن از ماده یا توقف رفتار اعتیادآمیز نیست
- کنترلی بر خودش ندارد
- میلی فزون‌یافته به آن ماده یا رفتار احساس می‌کند
- توجهی به مشکلاتی که این وضعیت ایجاد می‌کند، ندارد
- به دزدی یا فروش برخی وسایل رو می‌آورد تا هزینه رفتار اعتیادآمیز خود را بدست آورد
- رفتارهای خطرناک دارد
- علاقه‌اش را به سایر مسایل از دست می‌دهد
- خشمگین، خشن، افسرده یا دمدمی می‌شود
- تغییراتی در عادات غذایی، خواب یا وزنش رخ می‌دهد
- هنگام تلاش برای خلاص شدن از این وضعیت، احساس بیماری یا آشفتگی می‌کند
انواع اعتیاد کدامند؟
انواع اعتیاد چیست؟ حتما نام اعتیادهای زیر را شنیده اید:
- سیگار
- نوشیدن الکل
- قماربازی
- مصرف دارو
- داروهای تجویزی
- سکس
- غذا
اعتیاد به مواد می‌تواند شامل کانابیس، آیس و متآمفتامین‌ها باشد. الکل و نیکوتین نیز در این دسته قرار می‌گیرند.
اعتیاد به هرچیزی ممکن است، مثلا:
- رایانه: اعتیاد به رایانه روبه‌افزایش است. ممکن است ساعت های شبانه روز را صرف گردش در اینترنت و بازی‌های کامپیوتری کنید. این وضعیت می‌تواند به محرومیت خواب و جابجاشدن نادرست اولویت‌های زندگیتان شود.
- قماربازی: قمار می‌تواند به حس اوج لذت پس از یک برد منجر شود. اوج لذت، معمولا به تمایلی قوی به قمار برای کسب مجدد این حس می‌انجامد. این چرخه می‌تواند به عادتی توقف ناپذیر بدل شود.
- مواد استنشاقی: سو مصرف مواد فرار زمانی رخ می‌دهد که شخص عمدا دود اگزوز ماشین یا مواد شیمیایی را تنفس کند. این نوع اعتیاد شامل موادی چون چسب، ذرات معلق هوا، رنگ یا سوخت های سبک‌تر است. ممکن است احساس مستی یا «هیجان» به‌تان دست دهد. سو مصرف حلال‌ها بسیار خطرناک است و می‌تواند باعث مرگ شود.
- خرید: خرید زمانی اعتیاد در نظر گرفته می‌شود که به صورت اغلب تکانشی، چیزی را خریداری می کنید که نیازی به آن ندارید. این نوع نیز به حس لذت بسیار و هیجانزدگی می‌انجامد اما به سرعت با احساسات گناه، شرم و ناامیدی همراه می‌شود.
- کار: معتادان به کار کاملا روی شغل خود تمرکز می‌کنند. آنها انرژی فراوانی را برای کار صرف می‌کنند. اگر روابط، خانواده و زندگی اجتماعیتان از این مسیله متاثر می‌شود و هیچگاه استراحت نمی‌کنید، ممکن است دچار اعتیاد به کار باشید.
به هرچیزی که اعتیاد داشته باشید، در نهایت کنترل خود را از دست می‌دهید، زیرا برای ادامه زندگی خود به آن وابسته خواهید بود.
عوارض
عوارض اعتیاد چیست؟ زندگی با اعتیاد می‌تواند به شدت استرس‌آور باشد. این وضعیت می‌تواند به عملکرد شغلی و روابط شما صدمه بزند. در مورد مصرف الکل و مواد، اعتیاد می‌تواند اثراتی جدی بر ذهن و جسم شما برجای بگذارد. برخی مواد مانند الکل می‌توانند شما را به آدمی پیش‌بینی‌ناپذیر و خشن تبدیل کنند.
در طول زمان، اعتیاد می‌تواند در زندگی روزمره شما اخلال ایجاد کند. افراد دچار اعتیاد، بسیار مستعد گیرافتادن در چرخه بهبود و بازگشت هستند. این یعنی آنها ممکن است بین مصرف شدید و خفیف نوسان داشته باشند. با وجود این چرخه‌ها، اعتیاد معمولا طی زمان بدتر می‌شود. این وضعیت می‌تواند به عوارض سلامتی دایمی و پیامدهایی جدی همچون ورشکستگی بیانجامند.
برخی از سایر عوارض عبارتند از:
- بیماری‌های جسمی مانند آسیب های قلبی، ایدز و صدمات عصب شناختی
- مشکلات روانی و هیجانی مانند اضطراب، استرس و افسردگی
- مشکلات اجتماعی مانند زندانی شدن یا آسیب دیدن روابط
- مشکلات اقتصادی همچون بدهی و ورشکستگی
علل اعتیاد
عوامل زیستی اعتیاد
- ژن ها: تخمین ها متفاوت است، اما دانشمندان دریافتند که عوامل ژنتیکی حدود نیمی از خطر ابتلا به اختلال مصرف مواد را تشکیل می‌دهند.
- عوامل فیزیولوژیکی: تغییرات در آنزیم های کبدی که مواد را متابولیزه می‌کنند، بر خطر ابتلا به اختلال مصرف الکل تاثیر می گذارد.
- جنسیت: احتمال ابتلای مردان به اختلال مصرف مواد بیشتر از زنان است، اگرچه ممکن است شکاف جنسیتی برای اختلال مصرف الکل در حال کاهش باشد. زنان بیشتر در معرض اثرات مسمومیت با دوزهای کمتر الکل هستند.
عوامل روانشناسی
- عوامل شخصیتی: تکانشگری و هیجان‌خواهی هر دو با مصرف مواد و اختلالات قمار مرتبط است. تکانشگری ممکن است به ویژه با خطر عود مرتبط باشد.
- تروما و بدرفتاری: قرار گرفتن زودهنگام در معرض تجارب نامطلوب اساسی می تواند با برهم‌زدن توانایی مقابله‌ای فرد، شاید با حساس کردن مسیرهای هشدار/پریشانی مغز، یا با افزودن بر بار استرس به ایجاد اختلالات مصرف مواد کمک کند.
- عوامل سلامت روان: شرایطی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال کمبود توجه و اختلال استرس پس از تروما (PTSD) خطر اعتیاد را افزایش می دهند. مشکلات در مدیریت هیجانات قوی نیز با مصرف مواد مرتبط است.
عوامل محیطی
- عوامل خانوادگی: در حالی که ثابت شده است که روابط خانوادگی نیرومند نقشی حفاظت کننده در برابر اختلالات مصرف مواد دارند، چندین جنبه از عملکرد یا شرایط خانواده می‌تواند به خطراعتیاد دامن بزند. داشتن والد یا خواهر یا برادر مبتلا به یک اختلال اعتیاد آور، خطر ابتلا را افزایش می‌دهد، همانطور که فقدان نظارت یا حمایت والدین این خطر را بالا می‌برد. روابط بی کیفیت یا مشکل‌دار والدین و فرزندان و مسایل خانوادگی مانند طلاق ، آزار جنسی، جسمی یا عاطفی نیز همچین تاثیری برجای می‌گذارند.
- دسترسی آسان: دسترسی آسان به الکل یا سایر مواد در خانه، مدرسه یا محل کار یا در جامعه خطر استفاده مکرر را افزایش می دهد.
- گروه همسالان: افراد به شدت از همسالان خود تاثیر می‌پذیرند. خصوصا نوجوانان به دنبال علاقه به دوستان خود، ممکن است بسیاری از رفتارهای آنها را اتخاذ کنند. از سوی دیگر، روابط اجتماعی مثبت به عنوان عامل محافظتی قوی در برابر مصرف مواد شناخته شده است.
- وضعیت شغلی: داشتن شغل و توسعه مهارت های شغلی، حفظ ثبات را ضروری می‌سازد و پاداش های مالی و روانی ارایه شده در آن خطر اعتیاد را کاهش می‌دهد. اما نداشتن شغل می‌تواند عاملی خطر برای ابتلا به اعتیاد باشد.
مراحل ایجاد اعتیاد
مراحل شکل‌گیری اعتیاد چیست؟ اعتیاد اغلب در یک رشته مراحل نمایان می‌شود. واکنش های مغز و بدن شما در مراحل ابتدایی اعتیاد از مراحل پایانی آن متفاوت هستند.
4 مرحله بروز اعتیاد عبارتند از:
- امتحان کردن: مصرف‌کنندگان از روی کنجکاوی دست به مصرف می‌زنند
- دوره‌ی اجتماعی یا در دورهمی‌ها: مصرف‌کنندگان در موقعیت‌های اجتماعی یا بنا به دلایل اجتماعی دست به مصرف می‌زنند
- مشکل یا خطر: مصرف‌کنندگان به شکلی شدید و بی اعتنا به پیامدها مصرف می‌کنند
- وابستگی: مصرف‌کنندگان با وجود عوارض منفی، روزانه یا چندین بار در روز به این کار روی می‌آورند
علایم ترک
زمانی که شخصی دچار اعتیاد است و مصرف آن ماده یا انجام رفتار اعتیادآمیز را قطع می‌کند، ممکن است علایم مشخصی پدیدار شوند.
برای آنهایی که از نظر جسمی به مواد وابسته هستند، قطع ناگهانی مصرف ممکن است نشانه‌های بسیار ناخوشایندی ایجاد کند و در برخی موارد حتی می‌تواند کشنده باشد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
هرکسی که دست به مصرف مواد می‌زند، حتی به طور تفریحی در دورهمی‌ها، بهتر است با یک پزشک مشورت کند تا از مصرف ایمن خود مطمین شود و بر علایم اعتیادش نظارت داشته باشد.
با این‌حال، شخص دچار اعتیاد ممکن است صرف نظر از اثرات منفی این وضعیت بر سلامتی‌اش، آماده یا مشتاق جستجوی کمک حرفه‌ای نباشد.
اگر کسی حالت اُوردز (بیش‌مصرف) ناشی از سو مصرف را تجربه کند، اطرافیان باید فورا با خدمات اورژانس تماس برقرار کنند. شخص نجات‌یافته از اوردز ممکن است بخواهد برای درمان اعتیاد خود از کمک حرفه‌ای برخوردار شود.
وقتی شخص آماده و خواهان دریافت کمک برای اعتیادش است، می‌تواند برای بحث در مورد گزینه‌های درمانی با یک متخصص اعتیاد صحبت کند.
تشخیص و آزمایش
اعتیاد چطور تشخیص داده می‌شود و آزمایش اعتیاد چیست؟ برای تشخیص اعتیاد، متخصص مراقبت‌های بهداشتی ممکن است شما را به یک روانشناس، روانپزشک یا مشاور مواد اعتیادآور ارجاع دهد. این شخص، از شما یا احتمالا یکی از نزدیکانتان سوالاتی در مورد الگوی مصرف و رفتارهای مشکل‌زایتان می‌پرسد.
سپس ممکن است تقاضای انجام آزمایش خون و ادرار داشته باشد. این آزمایش ها، اطلاعات کافی را از سلامت کلی شما در اختیار متخصصین قرار می‌دهند. آنها همچنین ممکن است احتمال وجود بیماری‌های زمینه ای را بررسی کنند.
روش‌های درمان اعتیاد
مصرف مواد، یک بیماری قابل درمان در نظر گرفته می‌شود و بهبودی کامل امکان‌پذیر است. با این حال، بهبودی اغلب یک فرآیند طولانی مدت است که شاید شامل چندین تلاش باشد. عود، به عنوان بخشی از این فرآیند محسوب می‌شود و رژیم های درمانی موثر به پیشگیری و مدیریت استفاده مکرر می پردازند.
از آنجایی که موفقیت یکباره اتفاق نمی‌افتد، هر گونه پیشرفتی نشانه مهم بهبودی در نظر گرفته می‌شود. برنامه های بسیاری برای کمک به افراد دارای سو مصرف مواد که آماده‌ی پرهیز کامل نیستند، در دسترس است. از آنجایی که اعتیاد بر بسیاری از جنبه های عملکرد فرد تاثیری منفی می‌گذارد، درمان خوب بر بسیاری از ابعاد زندگی از جمله نقش‌های خانوادگی، مهارت‌های کاری و همچنین سلامت روان تمرکز دارد. درمان می‌تواند شامل چند مولفه باشد که اغلب به صورت ترکیبی به کار می‌روند و احتمالا در طول دوره بهبودی تغییر می‌کنند:
- سم زدایی: این کار تحت نظارت پزشکی انجام می شود. که ممکن است در مرحله اول درمان مورد نیاز باشد.
- داروها: داروهایی که مصرف مواد غیرقانونی را کاهش می‌دهند یا با آن مقابله می‌کنند، برای برخی افراد مناسب هستند. همچنین ممکن است از داروها برای هدف قرار دادن اختلالات همزمان مانند اضطراب و افسردگی استفاده شود.
- مصاحبه انگیزشی: یک فرآیند مشاوره کوتاه مدت است که به فرد کمک می‌کند تا ابهامات خود را در مورد درمان برطرف سازد و انگیزه هایی را برای تغییر پیدا و حفظ کند.
- رفتار درمانی شناختی: (CBT) می تواند به فرد کمک کند تا موقعیت هایی را که میل به مصرف مواد را تحریک می‌کند، تشخیص دهد و با آن مقابله کند.
- گروه درمانی: گروه درمانی و سایر برنامه های حمایت همتایان، از تجربه مستقیم بسیاری افراد برای حمایت از بهبودی فردی و جلوگیری از عود مصرف مواد استفاده می‌کنند.
- خانواده درمانی: به افراد کمک می‌کند تا هرگونه آسیب وارد‌شده به روابط خانوادگی را ترمیم کنند و روابط حمایتی بیشتری ایجاد کنند.
- آموزش مهارت های زندگی: آموزش مهارت های زندگی از جمله مهارت های اشتغال، ممکن است بخشی از برنامه درمانی فرد باشد.
- توانبخشی: متخصصان در طول دوره توانبخشی به شما مشاوره، آموزش، حمایت و تشویق ساختاریافته ارایه می‌دهند. ممکن است در یک مرکز توانبخشی اقامت گزینید (توانبخشی بستری) یا برای جلسات برنامه ریزی شده به طور منظم به یکی از آنها مراجعه کنید (توانبخشی سرپایی). تمرکز خدمات توانبخشی بر کمک به شما در مدیریت طولانی مدت اعتیاد و داشتن یک زندگی سالم‌تر است.
- بستری: برخی مواد علایم ترک ایجاد می‌کنند که ممکن است خطرناک باشند. مراکز بستری خاصی وجود دارند که خدمات پایش و روان‌درمانی را برای مراقبت از شما در حین ترک ارایه می‌کنند.
- برنامه های درمانی خوب همچنین دارای نظارت منظم بر پیشرفت فردی هستند.
درمان در بافت‌های مختلف، از مطب پزشک یا کلینیک سرپایی گرفته تا مراکز اقامتی طولانی مدت، در دسترس است. هیچ روشی نیست که برای همه افراد مناسب باشد و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد تعهد فرد به تغییر، مهم‌تر از نوع برنامه درمانی او است. به گفته محققان، درمان مورد نظر هر چه باشد، برای شناسایی یک برنامه موثر باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
- بیماران تحت غربالگری جامع پزشکی و روانپزشکی قرار می‌گیرند.
- درمان، نیازهای فردی را از جمله اختلالات همزمان، درد مزمن،اضطراب یا هپاتیت برطرف می‌کند.
- خانواده ها درگیر درمان میشوند.
- تداوم مراقبت از طریق پیوندهای فعال با منابع در مراحل بعدی بهبودی وجود دارد.
- مرکز درمانی، محیطی محترمانه را فراهم می‌کند.
- خدمات درمانی مبتنی بر شواهد هستند و بهترین شیوه ها را به کار می‌گیرند.
- کارکنان در رشته‌هایی که به آن مشغولند دارای مجوز و گواهینامه هستند.
- این برنامه توسط یک سازمان نظارتی معتبر ملی تایید شده است.
- پاسخ بیمار به درمان پایش می‌شود و مرکز، داده های نتیجه را که بازتاب عملکرد درمان هستند، ارایه می دهد.
اختلالات مصرف مواد
در این بخش از مقاله اعتیاد چیست، به انواع اختلالات مصرف مواد می‌پردازیم. دنیای پزشکی در حال حاضر اختلالات مصرف مواد را بر اساس طبقه دارویی مورد استفاده، در نظر می‌گیرد. در نتیجه 10 اختلال متمایز را تعریف می‌کند که ویژگی‌های تعیین‌کننده اعتیاد را به اشتراک می‌گذارند: آنها به طور مستقیم و شدید سیستم‌های پاداش و تقویت مغز را درگیر می‌کنند، استفاده اجباری را در پی دارند که معمولا منجر به نادیده گرفتن فعالیت‌های عادی و پیامدهای منفی می‌شود و تعدادی علایم مشترک دارند.
اختلال مصرف الکل
الکل یک ماده مضعف مغز است. اختلال مصرف الکل در میان مردان بالغ (12.4 درصد) بیشتر از زنان (4.9 درصد) است، اگرچه این میزان در بین زنان در حال افزایش است. الکل بر مردان و زنان تاثیر متفاوتی می‌گذارد. محققان دریافتند که به نظر می‌رسد زنان بیشتر مستعد برخی از اثرات مضر الکل باشند. معمولاً این اختلال قبل از سن 40 سالگی شروع می‌شود.
مسمومیت با کافیین
پیامد مصرف دوزهای بسیار بالای کافیین با علایمی از جمله بیقراری، عصبی بودن، بی خوابی، برافروختگی صورت، اختلالات گوارشی، انقباضات عضلانی، برهم‌ریختن افکار و گفتار، اختلالات قلبی و دوره های خستگی روانی مشخص می‌شود.
اختلال مصرف حشیش
اختلال مصرف حشیش در بین سنین 18 تا 29 سال (4.8 درصد) بالاترین شیوع را دارد. شیوع این اختلال با افزایش سن کاهش می‌یابد.
مصرف مواد توهم زا
این مواد ادراک را تغییر می‌دهند. فن سیکلیدین یکی از این مواد است که باعث ایجاد احساس جدایی ذهن از بدن می‌شود.
مصرف مواد استنشاقی
مواد استنشاقی، هیدروکربن های فرار هستند؛ گازهای سمی که از چسب، سوخت، رنگ و سایر ترکیبات فرار آزاد میشوند و اثرات روانگردان دارند. این اختلال عمدتا در سنین 12 تا 17 سال رخ می‌دهد.
اختلال مصرف مواد افیونی
داروهای مخدر شامل هرویین و داروهای مسکن تجویزی مانند کدیین، مورفین و غیره است. بر اساس گزارش انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا، در سال 2015، 2 میلیون نفر به اختلال مصرف مواد شامل مسکن های تجویزی و 591000 نفر به اختلال مصرف مواد شامل هرویین مبتلا بودند.
اختلال مصرف مواد آرام بخش، خواب‌آور یا ضد اضطراب
اعتیاد به قرص های خواب و داروهای ضد اضطراب در این دسته قرار می‌گیرد. مانند الکل، این مواد نیز مضعف مغز هستند. میزان این اختلال در سنین 18 تا 29 سال بالاتر است.
اختلال مصرف محرک‌ها
مواد این گروه شامل آمفتامین ها مانند ریتالین و کوکایین است. داروهای محرک معمولا برای درمان اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) و نارکولپسی تجویز میشوند. در ایالات متحده، مصرف کوکایین در بین افراد 18 تا 25 ساله بیشترین شیوع را دارد.
اختلال مصرف تنباکو
نیکوتین موجود در تنباکو به عنوان یک محرک سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که 68 درصد از بزرگسالان سیگاری می خواهند سیگار را ترک کنند و 50 درصد نیز برای ترک آن تلاش کرده اند.
سایر اختلالات مصرف مواد (یا مواد ناشناخته)
موادی از آنتی هیستامین ها و کورتیزول گرفته تا استروییدها نیز ممکن است اثراتی بر سیستم عصبی مرکزی داشته باشند که منجر به مصرف اجباری و ایجاد مشکلات جدی می‌شود.
قمار و سایر اجبارها یا اعتیادها
اعتیاد به مواد بیوشیمیایی مانند کوکایین، الکل، مواد استنشاقی یا نیکوتین محدود نمی‌شود. می‌تواند شامل رفتارهایی باشد که فرصت هایی را برای پاداش فوری فراهم می‌کند. به دلیل بازخورد سریعی که از چنین فعالیت‌هایی حاصل می‌شود، آنها می‌توانند به سرعت به غفلت از سایر اهداف زندگی و ایجاد پیامدهای مضر مانند از دست دادن مبالغ هنگفت پول و اختلال در زندگی و روابط مهم منجر شوند.
آیا می‌توان از اعتیاد پیشگیری کرد؟
بله، گام‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به اعتیاد بردارید، از جمله:
- اجتناب از یا محدودکردن موادی که خاصیت اعتیادآور دارند: در مورد داروهای تجویزی، همیشه نگرانی خود را با پزشکتان در میان بگذارید. اگر احساس می‌کنید به یک داروی تجویزی وابسته شده اید، فورا آن را به پزشک خود اطلاع دهید.
- دانستن پیشینه‌ی خانوادگی: اگر تاریخچه مصرف مواد در خانواده شما وجود دارد، در مورد راه های کاهش خطر ابتلا با یک متخصص صحبت کنید.
- مدیریت سالم استرس: خطر ابتلا به اعتیاد در مواقع استرس و تغییر افزایش می‌یابد. مهم است در این مواقع به مکانیسم‌های مقابله ای سالم مانند ورزش، مدیتیشن یا یادگیری یک فعالیت جدید روی بیاورید. اگر در مدیریت استرس مشکل دارید، حتما با یک روانشناس در این زمینه گفتگو کنید.
چطور می‌توانم به شخص دچار اعتیاد کمک کنم؟
در ادامه مقاله اعتیاد چیست، به مبحث زیستن با فرد دچار اعتیاد می‌پردازیم. فهمیدن این موضوع که کسی که دوستش دارید ممکن است درگیر اختلالات مصرف مواد یا اعتیادهای رفتاری شده باشد، می‌تواند بسیار استرس‌آور و چالش‌زا باشد. چند نکته هست که می‌توانید برای کمک به عزیزتان آنها را لحاظ کنید:
- هرچه زودتر در این باره صحبت کنید. نگرانی های خود را نادیده نگیرید و به آنها کمک کنید تا در اسرع وقت به دنبال درمان بروند. پیشنهاد صحبت با یک متخصص سلامت روان، ورود به یک برنامه درمانی یا رفتن به یک مرکز ترک اعتیاد را بدون قضاوت و با ملایمت مطرح کنید.
- همدلی را تمرین کنید. حتی زمانی که با محبوب خود موافق نیستید، متفکرانه به او گوش دهید. هرچه شخص مورد علاقه تان بیشتر احساس کند که از سوی شنیده می‌شود، بیشتر به شما و پیشنهاداتتان اعتماد می‌کند.
- صبور باشید. انتظار نداشته باشید که یک مکالمه یا اقدام، اعتیاد عزیزتان را برطرف کند. اختلالات سو مصرف مواد و اعتیادهای رفتاری، شرایط پیچیده مزمنی هستند و هیچ راه حل سریعی برای غلبه بر آنها وجود ندارد.
- مراقب خودتان باشید. دوستان و اعضای خانواده افراد مبتلا به اعتیاد، اغلب استرس، افسردگی، اندوه و انزوا را تجربه می‌کنند. مهم است که از سلامت روان خود مراقبت کنید و در صورت مشاهده این علایم در خود کمک بگیرید. پیوستن به یک گروه یا سازمان پشتیبانی در محله خود می‌تواند مفید باشد.
آیا ممکن است اعتیاد برای همیشه درمان شود؟
خیلی از افراد با دریافت درمان مناسب می‌توانند اعتیاد را مدیریت کنند و به زندگی سالم بازگردند. اما بهبود یافتن از اختلالات مصرف مواد و اعتیادهای رفتاری کار راحتی نیست. دوستان حمایتگر، خانواده پشتیبان و متخصصان متعهد نقشی ضروری در اثربخشی درمان دارند.
بدون درمان، اعتیاد می‌تواند به مسایل جدی سلامتی و حتی مرگ منجر شود. این وضعیت می‌تواند به آسیب به روابط، مشکلات اقتصادی و مشکلات قانونی بیانجامد. اعتیاد درمان‌نشده حتی می‌تواند به اعضای خانواده صدمه بزند و اثرات منفی آن برای نسل‌ها ادامه یابند.
اکنون شما برایمان بنویسید. آیا تاکنون نوعی از اعتیاد را تجربه کرده اید؟ از چالش‌های این وضعیت برای ما بنویسید و سوالات خود را مطرح کنید. کارشناسان ما در اسرع وقت پاسخگو خواهند بود.حضوری می‌باشد.
منبع
https://www.healthline.com/health/addiction#stages
https://www.healthdirect.gov.au/what-is-addiction#symptoms
https://www.medicalnewstoday.com/articles/323465#seeking-help
https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/6407-addiction
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
