بیرون ریختن تروما، زمانی اتفاق می افتد که کسی بدون در نظر گرفتن تاثیر آن بر دیگری یا برای کنترل یک فرد دیگر، داستان ترومای خود را به اشتراک می‌گذارد. در این مقاله می‌خوانیم بیرون ریختن تروما تا چه حد منطقی است.
بیرون ریختن تروما به چه معناست؟
بیرون ریختن تروما به چه معناست؟ گاهی افراد بی محابا شروع به تعریف کردن ترومایی که تجربه کرده اند، برای دیگران می‌کنند. بیشتر اوقات، بیرون ریختن تروما به شنونده اجازه نمی‌دهد از گفتگو کنار بکشد.
بیرون ریختن تروما چه تاثیری بر مخاطب می‌گذارد؟
در حالیکه بیرون ریختن تروما می‌تواند نوعی احساس تسکین یا رضایت خاطر را به فردی که اطلاعاتش را به اشتراک می‌گذارد، بدهد، مخاطب این اطلاعات است ممکن است احساسات زیر را تجربه کند:
- از رمق افتادن
- غمگین شدن
- ناامیدی
- عصبانیت
- مورد سو استفاده قرار گرفتن
آیا اصلا نباید از ترومایی که آزارم می‌دهد، با کسی صحبت کنم؟
مرز بین بیرون ریختن تروما، دستیابی به حمایت و آسیب‌پذیریِ سازنده، اغلب مبهم است. اگر شما فردی خجالتی یا از نظر اجتماعی مضطرب باشید، نگرانی درباره اینکه «فردی سمی» به نظر برسید، ممکن است منجر به این شود که نیازهای خود را با دیگران در میان نگذارید و از برقراری ارتباط با دیگران بهره مند نشوید.
از سوی دیگر، به اشتراک‌گذاری بیش از حد ممکن است نوعی پاسخ به تروما یا یک علامتی باشد که نشان می‌دهد نیازمند یا آماده دریافت حمایت هستید.
بیرون ریختن تروما شبیه به این موارد نیست:
- آموزش دادن به دیگران یا افزایش آگاهی آنان پیرامون اثرات تروما
- درخواست حمایت از عزیزان
- به اشتراک گذاشتن فضای صمیمیت یا آسیب پذیری
آگاهی از تاثیر نحوه صحبت از تروما بر دیگران، می‌تواند کمک‌تان کند این کار را به شیوه‌ای انجام دهید که در عین به حداقل رساندن آسیب به دیگران، به سمت بهبود خود گام بردارید.
بیرون ریختن تروما با درد دل کردن در مورد تروما چه فرقی دارد؟
مفهوم بیرون ریختن تروما به اشتراک‌گذاری بیش از حد اشاره دارد. یک مثال از بیرون ریختن تروما، فردی است که با بی‌توجهی ترومای کودکی‌اش را برای همکارش تعریف می‌کند. کسی که تاثیری منفی از این قضیه می‌پذیرد.
رهاسازی تروما با درد دل کردن در مورد آن فرق می‌کند:
- در حالی که بیرون ریختن تروما معمولا شامل تکرار داستان‌های مشابه است، درد دل کردن پیرامون تروما بیشتر به این صورت است که فرد در مورد یک روز بد، یک یا دوبار با کسی حرف می‌زند و بعد آن اتفاق را رها می‌کند.
- هدف درد دل کردن، اغلب تخلیه شدن است. درحالیکه، افراد ممکن است از بیرون ریختن تروما برای جلب همدردی یا دریافت برخوردی ویژه خود استفاده کنند.
برای تامل
همه روابط تا حدی معاملاتی و شامل داد و ستد هستند. اما برخی معتقدند که مفهوم بیرون ریختن تروما می‌تواند باعث شود بعضی افراد در فضاهایی که برای کمک، آموزش یا حمایت طراحی شده اند، با «سمی بودن» مواجه شوند.
اینکه همه صحبت ها در مورد تروما را به عنوان بیرون ریختن آن ببینیم، ممکن است باعث ترویج کاهش ارتباطات انسانی شود و در عین حال نوعدوستی و مراقبت بی قید و شرط را بی ارزش جلوه دهد. همچنین ممکن است باعث شود برخی افراد در مورد آنچه آنها را آزار می‌دهد صحبت نکنند یا به دنبال حمایت مورد نیاز خود نروند.
مرزها نقش مهمی در محافظت از سلامت عاطفی ایفا می‌کنند. با توجه به این، آیا گوش دادن به دیگران بدون انتظار دریافت چیزی در مقابل آن نیز می‌تواند زمان و مکان خاص خود را در روابط امن داشته باشد؟
نشانه های بیرون ریختن تروما
موارد زیر، علایم احتمالی بیرون ریختن تروما هستند:
- به اشتراک‌گذاری یک داستان به طور مکرر یا به اشتراک‌گذاری جزییات تصویری
- وارد کردن مداوم ترومای گذشته در مکالمات معمولی با دیگران
- به اشتراک گذاری تروما با افرادی که چیز زیادی در موردشان نمی‌دانید
- انتخاب عمدی افرادی که ممکن است احساس کنند موظف به گوش دادن به شما هستند
- انتشار گزارش‌های دقیق تروما در رسانه‌های اجتماعی برای مخاطبان عام
اگر شما با ترومای پیچیده یا اختلال استرس پس از تروما (PTSD) درگیر هستید، بیرون ریختن تروما یا به اشتراک‌گذاری بیش از حد آن می‌تواند پاسخی طبیعی به تروما و نوعی مکانیسم مقابله‌ای باشد. در این صورت لازم است برای تعدیل آن از درمانگر کمک بگیرید.
بیشتر بخوانید: اختلال اضطراب فراگیر
پیامدهای به اشتراک گذاری جزییات تروما در رسانه های اجتماعی
آسیب‌های روانی در رسانه‌های اجتماعی رایج است، اما قرار گرفتن بیش از حد در معرض داستان‌های سواستفاده یا تعرض، ممکن است دیگران را به سمت تجربه‌های زیر سوق دهد:
- ترومای نیابتی
- خستگی روانی
- در مورد مخاطبانی که قبلا تجربه تروما داشته اند، آسیب مجددا تازه می‌شود
طبق پژوهشی در سال 2018، به اشتراک گذاری بیش از حد اطلاعات در رسانه‌های اجتماعی ممکن است با شکستن موانع میان حالت خصوصی و عمومی، از مرزهای مناسب تجاوز کند. همچنین بیرون ریختن تروما در رسانه‌های اجتماعی زمانی که جایگزینی برای تعاملات عمیق‌تر و انفرادی شود، می‌تواند در درازمدت به قطع تعاملات انسانی و درون‌ریزی بیانجامد.
افزون بر این، یک مطالعه در سال 2017 که تاثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان را پوشش می‌دهد، اشتراک‌گذاری بیش از حد تروما را به تجربیات زیر مرتبط می‌داند:
- افسردگی
- تنهایی
- عزت نفس پایین
بر اساس این مطالعه، خواندن گزارش‌های مربوط به خودآزاری و ترومای دیگران در برخی از نوجوانان نیز اثری منفی داشت.
آیا بیرون ریختن تروما نوعی سواستفاده است؟
لزوما نه، اما زمانی که شخصی از بیرون ریختن تروما برای اعمال قدرت بر شما استفاده می‌کند، می تواند از مرز سواستفاده هیجانی عبور کند.
در همین حال، کسی که تروماها را بدون در نظر گرفتن تاثیر آن بر شما به اشتراک می‌گذارد، ممکن است فعالانه به دنبال کنترل یا دستکاری نباشد. او احتمالا به دنبال کمک است یا سعی می‌کند درد عاطفی خود را به روشی پردازش کند. احتمالا او نمی‌داند این کارش ممکن است برای دیگران آسیب‌رسان باشد.
چطور بفهمم درد دل کردن در مورد ترومایم به مخاطبم آسیب نمی‌زند؟
صحبت در مورد تروما به خودی خود رفتار آسیب رسانی نیست. در واقع، ممکن است لازم باشد. با این حال، هنگام ارزیابی اینکه آیا به اشتراک گذاری تجربیات آسیب زا برای همه افراد درگیر مفید است یا خیر، توجه به «بافت» حیاتی است. این می‌تواند به ارزیابی مجدد اینکه آیا این رفتار واقعا به شما کمکی می‌کند یا خیر، یاری برساند.
به عنوان اولین قدم در این فرآیند، می‌توانید از خود بپرسید:
- به اشتراک گذاری این اطلاعات چگونه بر دیگران تاثیر می‌گذارد؟
- چرا این قضیه را به اشتراک می‌گذارم؟ آیا به این دلیل است که من با این شخص رابطه اعتمادآمیز متقابلی دارم یا صرفا به دلیل احساس خوبی که در لحظه دارم؟
- آیا به طرف مقابلم فرصتی برای درد دل کردن داده ام؟
- آیا به طرف مقابلم فرصتی داده ام که اگر خواست از این مکالمه کنار بکشد؟
- آیا آنها با صحبت در مورد این موضوع راحت به نظر می‌رسند؟
- آیا آنها در گذشته به من گفته اند که در مورد این موضوع چه احساسی دارند؟
چطور در مورد ترومای تجربه شده ام صحبت کنم؟
اگر فکر می‌کنید زمان آن رسیده است که نحوه به اشتراک‌گذاری تروما را تغییر دهید، این موارد را در نظر بگیرید:
- پرورش ذهن آگاهی. چه احساسات یا محرک هایی باعث به اشتراک‌گذاری بیش از حد می‌شود؟ اگر این رفتار، احساسات ناخوشایند بیشتری را پنهان می‌کند، پرداختن به احساساتی مانند غم و اندوه، خشم یا سردرگمی می‌تواند در کاهش میل به بیرون ریختن تروما موثر باشد.
- برقراری ارتباط. ممکن است احساس کنید که این فرصتی عالی برای باز شدن درهای صمیمیت است، اما درخواست، بهترین راه برای این هدف است. می‌توانید امتحان کنید: «اصلا اصرار ندارم که موافق باشی، اما این مرا به یاد مسایلی شخصی و دردناک می‌اندازد. اشکالی ندارد آن را با تو به اشتراک بگذارم؟»
- شفاف سازی مرزها. ایجاد و اعمال مرزهای روشن، راهی عالی برای یادگیری در مورد محافظت از سلامت عاطفی خود و احترام به مرزهای دیگران است.
- درمان مبتنی بر تروما. برخی از اشکال درمان می‌توانند آسیب زا باشند، اما برخی دیگر، مانند حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد (EMDR) به طور خاص برای کمک به افراد در مدیریت ترومای پردازش نشده طراحی شده اند. درمان مبتنی بر تروما می‌تواند به یک فضای امن و حمایتی برای به اشتراک‌گذاری تبدیل شود.
نقش درمانگر چیست؟
ممکن است در پاسخ به به اشتراک گذاشتن تجربیات تروما، موارد زیر را بشنوید:
- «نباید در مورد تروما با افرادی صحبت کنی که صلاحیت رسیدگی به آن را ندارند.»
- «واقعا باید در این مورد به یک درمانگر مراجعه کنی».
در حالی که درمانگران می‌توانند حمایت مفید و ضروری را در پردازش تروما ارایه دهند، چنین توصیه هایی اغلب تحقیرآمیز هستند.
درمان یک راه حل مناسب برای همگان نیست و همه به آن دسترسی ندارند.
صحبت کردن با یک درمانگر کلینیک روانشناسی با به اشتراک گذاشتن مسایل با عزیزی که سال هاست او را می‌شناسید، متفاوت است. در حالی که بهترین دوست شما احتمالا برای ارایه درمان تروما-محور آموزش ندیده است، حمایت عاطفیای که می‌تواند ارایه دهد (در صورتی که از نظر هیجانی در دسترس باشد) ممکن است به روند بهبودی تان کمک کند.
با این اوصاف، شما موظف نیستید به شرح ترومای شخص دیگری گوش دهید. شما مسیول احساسات یا تجربیات گذشته هیچ کس نیستید.
نکته کلیدی، رضایت متقابل هنگام صحبت در مورد موضوعاتی است که ممکن است پرداختن به آنها دشوار یا برای مخاطب، مضر باشد. اما دستیابی به کمک و حمایت، بخشی از روابط عاطفی امن و سالم است.
سخن پایانی
بیرون ریختن تروما، به اشتراک‌گذاری مداوم تجارب آسیب زا با افرادی است که ممکن است آماده یا مایل به دریافت این اطلاعات نباشند.
تروما موضوعی حساس است. در حالی که برخی از گفتگوها صمیمیت و بهبودی به دنبال می‌آورند، برخی دیگر ممکن است آسیب‌های بیشتری ایجاد کنند.
زمان مناسب برای مطرح کردن تروما همیشه مشخص نیست، اما افزایش خودشناسی، نزدیک شدن به دیگران با همدلی و تمرین ذهن‌آگاهی در ارتباطات تان، می‌تواند به روشن شدن آن کمک کند.
اگر احساس می‌کنید باید در مورد اتفاقی که برایتان افتاده، همانند تروما و یا غیره، با کسی صحبت کنید، احتمالا آماده دریافت حمایت و راهنمایی هستید. پیشنهاد می‌کنیم صحبت با یک متخصص سلامت روان یا مشاوره روانشناسی را مد نظر قرار دهید.
در مورد ترومایی که تجربه کرده اید، نیاز به کمک دارید؟ می‌توانید سوالات خود را در بخش نظرات با کارشناسان ما در میان بگذارید. همچنین می‌توانید با شماره زیر با متخصصان درمان تروما در کلینیک سها در ارتباط باشید:
02166932737
منبع
