گسترش آگاهی از پدوفیلیا و ریشه‌های پیچیده آن میتواند باعث شود تا افراد بیشتری برای درمان اقدام کنند. پدوفیلیا یا اختلال بچه بازی موضوعی است که صحبت کردن در موردش برای خیلی‌ها دشوار است. در این مقاله با پدوفیلیا و علل شکل‌گیری آن بیشتر آشنا می‌شویم.
فهرست محتوا
- اختلال پدوفیلیا یا بچه بازی چیست؟
- نکاتی مهم در مورد پدوفیلیا
- علل بروز پدوفیلیا چیست؟
- ژنتیک
- تفاوت های مغزی
- هورمون ها
- مسایل رشدی
- ضربه به سر و مغز
- سابقه کودک آزاری
- گام بعدی چیست؟
اختلال پدوفیلیا یا بچه بازی چیست؟
پدوفیلیا چیست؟ پدوفیلیا یا بچه بازی تا حدی دستخوش سو تفاهمات شده است. مردم در مورد اینکه چه چیزی بچه بازی محسوب می‌شود و چه چیزی نه، سردرگم اند. دلیلی احتمالی این سو‌تفاهمات، بی علاقگی افراد به صحبت در مورد این مسیله است. نبود شفافیت در این باره، باعث شده تا مردم عقایدی را در مورد علل این اختلال شکل دهند. مثلا برخی ممکن است باور داشته باشند که بدرفتاری جنسی در کودکی به بروز پدوفیلیا در بزرگسالی می‌انجامد. درحالیکه این تنها ممکن است بخشی از علل گسترده‌تر باشد. بسیاری از عوامل دیگر محیطی و ژنتیکی می‌توانند در این زمینه دخیل باشند.
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) پدوفیلیا را به عنوان یک انحراف جنسی طبقه‌بندی می‌کند. این طبقه شامل تمایلات جنسی غیر معمولی است که باعث ناراحتی یا آسیب به فرد یا دیگران می‌شود.
اگر شما مبتلا به اختلال پدوفیلیا باشید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- کشش، خیال‌پردازی و میل جنسی نسبت به کودکانی که به بلوغ جنسی نرسیده‌اند
- رفتارهایی که شامل فعالیت جنسی با یک کودک از نظر جنسی نابالغ می‌شود
- احساس رنج، شرم و گناه پیرامون این امیال و خیال‌پردازی‌ها
- احساس ناکامی جنسی و انزوا به دلیل داشتن این امیال
- علاقه به صنعت پورن کودکان
این نشانگان باید به مدت دست کم 6 ماه حاضر باشند تا معیارهای تشخیصی اختلال بچه بازی برآورده شود.
نکاتی مهم در مورد پدوفیلیا
یک سوبرداشت رایج این است که همه افراد مبتلا به اختلال بچه بازی، به یک کودک تجاوز کرده اند. اما برخی افراد دچار این عارضه، هرگز در عمل دست به رفتارهای بچه بازی نمی‌زنند. طبق برآوردها، 50 درصد کسانی که به یک کودک تجاوز جنسی کرده اند، به اختلال بچه بازی مبتلا نبوده اند.
افزون بر این،DSM-5 بین اختلال بچه‌بازی و گرایش جنسی بچه بازی تفاوت قایل می‌شود. در حالی که اختلال بچه‌بازی با اضطراب شدیدی پیرامون این امیال همراه است، کسی که گرایش جنسی بچه بازی دارد ممکن است احساس شرمی در مورد این افکار خود نداشته باشد.
در حالی که DSM-5 نشان می‌دهد که اختلال بچه بازی ممکن است یک عارضه مادام العمری باشد، نشانگان می‌توانند با افزایش سن دستخوش تغییر شوند یا کاهش یابند. همچنین، درمان امکان‌پذیر است و میتواند به تسکین این امیال بدون نیاز به بیرون‌ریزی آنها بیانجامد.
به علاوه، داشتن افکار جنسی مرتبط با کودکان الزما به معنای ابتلا به اختلال بچه بازی نیست. برای مثال، نوعی اختلال وسواسی-جبری وجود دارد که میتواند باعث بروز افکار ناخواسته و مزاحم شود که در آن فرد نگران است نکند به کودکان کشش جنسی پیدا کند.
علل بروز پدوفیلیا چیست؟
عوامل زیادی می‌توانند در ایجاد اختلال بچه بازی نقش داشته باشند، از جمله:
- ژنتیک و عوامل اپی ژنتیک
- تفاوت‌هایی در ساختار مغز
- هورمون‌ها
- تفاوت‌های رشدی
- تجارب کودکی
طیق مطالعه‌ای در سال 2015 عوامل مشخصی هم هستند که با اینکه احتمالا مستقیما باعث ایجاد پدوفیلیا نمی‌شوند، اما می‌توانند با آن مرتبط باشند. از جمله:
- مردان ممکن است با احتمال بیشتری تشخیص اختلال بچه بازی را دریافت کنند
- افراد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی، ممکن است با احتمال بیشتری معیارهای اختلال بچه بازی را برآورده سازند
خیلی از مطالعات تنها افرادی را شامل می‌شود که دست به رفتارهای بچه بازی زده اند و در نتیجه در مراکز قضایی نگه‌داری می‌شوند. پژوهش ها بر آن دسته از افراد که افکار بچه بازی دارند اما عملی طبق آنها انجام نداده اند، همچنان محدود است.
این یعنی ممکن است هنوز دیدی انحرافی از افراد دچار اختلال بچه بازی داشته باشیم.
- ژنتیک
یک مقاله در سال 2021 این احتمال را برجسته می‌کند که اختلال بچه‌بازی میتواند درون خانواده‌ها جریان یابد. با این حال، این مطالعه تاثیر عوامل محیطی مانند بدرفتاری در دوران کودکی را در نظر نگرفت.
همچنین یک بررسی در سال 2015 گزارش می‌دهد که طبق مطالعات دوقلوهای بزرگسال، پدوفیلیا ممکن است ارثی باشد؛ اما مشخص شده است که این وضعیت حداقل دو برابر کمتر از بسیاری دیگر از بیماری‌های روانی قابل به ارث رسیدن است.
کارشناسان پیشنهاد می‌کنند در حالی که ژن‌ها می‌توانند نقش کوچکی در ایجاد اختلال بچه بازی داشته باشند، تاثیر عواملی مانند رشد و تربیت ممکن است قوی‌تر باشد.
اپی ژنتیک یا روشی که محیط شما بر روی ژن‌های‌تان عمل می‌کند نیز ممکن است سهم داشته باشد. این میتواند به این دلیل باشد که جنبه‌های رشد مغز و رشد جنسی با اپی ژنتیک مرتبط هستند.
بر اساس مطالعه ای در سال 2022، تغییرات اپی ژنتیکی میتواند با اثرگذاری بر روی ژن‌های درگیر با سیستم سروتونین، بر ایجاد اختلال بچه بازی تاثیر بگذارد.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی یا ماده شیمیایی مغزی است که نقشهای کلیدی بسیاری در عملکرد بدن از جمله تنظیم رفتار ایفا می‌کند.
یک مطالعه در سال 2021 نشان داد که سطوح پایین سروتونین میتواند با تکانشگری و پرخاشگری مرتبط باشد، اما تحقیقات بیشتر برای تایید ارتباط بین این تغییرات اپی ژنتیک و پدوفیلیا مورد نیاز است.
- تفاوت های مغزی
مطالعات نشان می‌دهد تفاوت‌های مغزی می‌توانند در ایجاد اختلال پدوفیلیا نقش داشته باشند:
- تفاوت لوب پیشانی
پدوفیلیا ممکن است باعث ایجاد تفاوت در کارکرد قشر جلوی مغز، واقع در لوب پیشانی مغز شود. بخش‌هایی از لوب پیشانی و قشر جلوی مغز مسیول کنترل تکانه و تنظیم رفتار جنسی هستند.
بر اساس این مطالعه، به همین دلیل، تفاوت‌ها در لوب پیشانی میتواند به شدت با عمل کردن بر اساس افکار پدوفیلیک مرتبط باشد.
- تفاوت لوب گیجگاهی
تفاوت در لوب گیجگاهی مغز نیز با افزایش علایق جنسی غیر معمول و رفتارهای مرتبط با پدوفیلیا مرتبط است.
یک مطالعه در سال 2013 به طور خاص به حجم کمتر آمیگدال در این افراد، بخشی از لوب گیجگاهی که مسیول پردازش هیجانات است، اشاره می‌کند.
کارشناسان پیشنهاد می‌کنند این تفاوت‌ها در لوب گیجگاهی میتواند ارتباط قوی‌تری با کشش نسبت به کودکان داشته باشد، تا عمل کردن بر طبق این کشش‌ها.
- کارکرد ماده سفید
مقاله ای در سال 2015 به ارتباطی بین تفاوت در ماده سفید مغز، نه ماده خاکستری، و اختلال پدوفیلیا پی برد. به طور خاص، ماده سفید آسیب دیده یا ناکارآمد با پدوفیلی مرتبط بود.
- هورمون ها
یک مطالعه در سال 2020، قرارگیری بیشتر جنین در معرض آندروژن‌ها یا هورمون‌های جنسی مردانه را با اختلال بچه بازی مرتبط می‌داند. به ویژه، سطوح بالای هورمون تستوسترون میتواند این اثر را داشته باشد.
قرار گرفتن در معرض سطوح بالای تستوسترون همچنین میتواند حجم قسمت‌های مختلف مغز را به گونه ای تغییر دهد که ممکن است احتمال بروز پدوفیلیا را افزایش دهد.
یک کارآزمایی بالینی در سال 2020 در مورد درمان‌های هورمونی برای پدوفیلی میتواند به روشن کردن چگونگی ایجاد این بیماری توسط هورمون ها کمک کند. برای مثال، داروی کاهنده تستوسترون، در شرکت کنندگانی که به دنبال کمک برای اختلال بچه بازی بودند، فراوانی افکار پدوفیلی و همچنین خطر ارتکاب رفتارهای مرتبط با این افکار را کاهش داد.
- مسایل رشدی
مطالعه‌ای در سال 2020 ریشه‌های رشدی پدوفیلی را با شرایط عصبی رشدی مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) مرتبط دانست.
این مطالعه نشان داد که ضریب هوشی (IQ) کمتر در افراد مبتلا به اختلال بچه بازی و همچنین تفاوت بیشتر بین طول انگشت دوم و چهارم آنها وجود دارد. به گفته کارشناسان، این ویژگی ها می تواند نشانه ای از شرایط رشدی باشد.
همچنین احتمالا نرخ چپ دست بودن در افراد مبتلا به اختلال بچه بازی نسبت به سایر افراد بالاتر باشد، که یکی دیگر از ویژگی‌های مرتبط با شرایط رشدی را نشان می‌دهد.
- ضربه به سر و مغز
عوامل محیطی، به ویژه ضربه سر و مغز نیز می‌توانند در پدوفیلیا نقش داشته باشند.
مطالعه‌ای در سال 2015 گزارش می‌دهد که مردان زندانی مبتلا به اختلال بچه بازی قبل از 13 سالگی صدمات قابل توجهی به سر را با دو برابر میزان معمول تجربه کردند.
همچنین آسیب‌های مغزی ناشی از تومورها یا سکته مغزی میتواند با پدوفیلی مرتبط باشد.
با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا آسیب مغزی باعث بروز افکار پدوفیلی شده یا فقط منجر به تبدیل این افکار به رفتار شده است.
- سابقه کودک آزاری
شرطی شدن اجتماعی، یکی دیگر از عوامل محیطی، میتواند باعث پدوفیلیا شود. این شرطی‌سازی ممکن است به شکل کودک آزاری باشد، مانند:
- قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی
- قرار گرفتن در معرض مکالمات نامناسب جنسی
- آزار جنسی فیزیکی
یک مطالعه در سال 2020 نشان می‌دهد که ممکن است بین بدرفتاری جنسی در دوران کودکی و علایق پدوفیلی در بزرگسالی ارتباطی قوی وجود داشته باشد. همچنین ممکن است بدرفتاری گذشته بر توانایی فرد برای شرکت در تجارب جنسی رضایت‌بخش دوطرفه تاثیر بگذارد و باعث شود که فرد در عوض به روش‌های اجباری یا کالاپنداری طرف مقابل برای برقراری ارتباط متمایل شود.
بدرفتاری گذشته همچنین ممکن است همدلی فرد را با کودکی که با او بدرفتاری می‌کند، دشوارتر سازد.
افزون بر آزار جنسی، یک مطالعه در سال 2020 به ارتباط بین بدرفتاری عاطفی در دوران کودکی و اختلال بچه‌بازی پی برد.
گام بعدی چیست؟
بعید است که یک عامل منفرد باعث ایجاد اختلال پدوفیلیا شود. در عوض، احتمالا مجموعه پیچیده ای از عوامل در تعامل با یکدیگر در بروز این عارضه نقش دارند.
برای مثال، سابقه بدرفتاری یا قرار گرفتن در معرض هورمون‌های خاص در دوران جنینی ممکن است ژن‌های خاص مرتبط با پدوفیلی را از طریق اپی ژنتیک «روشن» کند.
اگر فکر می‌کنید ممکن است به اختلال بچه بازی دچار باشید، به یاد داشته باشید که این بدان معنا نیست که نمیتوانید از عمل کردن طبق این افکار خلاص شوید.
جستجوی کمک برای اختلال بچه بازی میتواند دلهره آور باشد. با این حال، گزینه‌های درمانی برای کمک به شما وجود دارند. خاطرتان باشد که متخصصان حرفه ای و مشاوران کلینیک روانشناسی سها هیچ گاه دست به قضاوت منفی شما نمی‌زنند.
و البته هیچ شرم آور نیست که به دنبال حمایت حرفه‌ای برای افکار یا خواسته‌هایی باشید که در صورت عدم توجه به آنها، به شما و دیگران آسیب می‌رسانند.
می‌توانید نظرات و سوالات خود را با ما در میان بگذارید.
منبع
