بد غذایی کودکان به چه معناست؟ چرا کودکم سر میز شام به هر غذایی نه می‌گوید. در این مقاله علل بد غذایی را می‌خوانید.
بیشتر بخوانید: تاثیر فشار والدین بر سلامت روان کودکان
چرا کودکان بدغذا شده اند؟
خیلی وقت پیش، وقتی کودک بودم، بچه‌ها سر میز شام همان غذای مشابه اعضای خانواده را می‌خوردند. اما در چند دهه گذشته تغییراتی رخ داده است. کودکان، به ویژه خردسالان، اغلب فقط می‌خواهند ماکارونی و پنیر یا ماکارونی و کره بخورند و بسیاری از والدین این غذاها را برای آنها فراهم می‌کنند.
اما خیلی از والدین از این روند خسته‌اند. آنها نمی‌خواهند هر شب ماکارونی سرو کنند. اما متاسفانه فرزندان‌شان به هر چیز دیگری نه می‌گویند.
اغلب والدین نمی‌دانند چه خوراکیی جلوی فرزندشان بگذارند. آنها می‌ترسند کودک‌شان آنچه را که تهیه می‌کنند نخورد. در عین حال ممکن است زمانی هم برای تهیه خوراکی متنوع نداشته باشند.
اما چه اتفاقی برای عادات غذایی خانواده‌ها افتاده است؟ بیایید با هم بررسی کنیم.
علل بد غذایی کودکان چیست؟
فکر می‌کنم روش‌های والدگری در دهه‌های 1950 و 1960 با ظهور والدگری کودک‌محور شروع به تغییر کردند. دکتر بنجامین اسپاک و کتاب مشهورش، «کودک و مراقبت از او» این روند را آغاز کرد. تا حدی به دنبال بیانات او بود که ناگهان والدین خواستند تربیت فرزند خود را از یک متخصص یاد بگیرند.
به ویژه مادران شروع کردند به تربیت فرزندان خود بر اساس آنچه می‌آموختند. نه بر اساس آنچه مادران خودشان با آنها انجام داده بودند. دکتر اسپاک یک متخصص اطفال در ییل و کلمبیا بود که همچنین دانش روانکاوی داشت. کتاب او در آن دوران بسیار پرفروش شد.
او می‌خواست والدین انعطاف‌پذیر باشند. پیش از این، والدگری معمولا مبتنی بر اصول و قوانین بود و افکار و احساسات کودکان چندان در نظر گرفته نمی‌شد.
این فلسفه رشد کرد. تا جایی که اینک به نظر می‌رسد والدگری بیش از حد کودک‌محور شده باشد.
این شامل میز شام نیز می‌شود! ( علل بد غذایی کودکان )
دادن حق انتخاب بیش از حد به خردسالان ایده خوبی نیست. در واقع، کودکان زمانی که قوانین و محدودیت‌هایی وجود دارد، احساس امنیت بیشتری می‌کنند.
کودکان باید بدانند که والدینشان از آنها چه انتظاری دارند. و در صورت عدم پیروی از انتظار والدین، با چه پیامدهایی مواجه می‌شوند.
این بدان معنا نیست که آنها قوانین و محدودیت‌ها را دوست خواهند داشت. اغلب اینگونه نیست. معمولا زمانی که محدودیت‌هایی تعیین می‌شود، بچه‌ها فریاد می‌زنند و لجبازی می‌کنند. اما گریه و لجبازی لزوما نشان نمی‌دهد که شما اشتباهی مرتکب شده‌اید. این قوانین و محدودیت‌ها در نهایت در وجدان آنها پذیرفته می‌شوند و به توانایی خودتنظیمی بدل می‌شوند. البته این در دو صورت ممکن است: یکی اگر کودکان در ناراحتی ناشی از محدودیت‌ها کمک دریافت کنند. و اگر با کمک والدین بتوانند درباره احساسات خود نسبت به محدودیت‌ها حرف بزنند.
سایر علل بد غذایی کودکان چیست؟
خب، شاید ما به کودکان انتخاب زیادی داده‌ایم. وقتی می‌گوییم « برای شام چی می‌خوری؟» یا «می‌خوای مک‌دونالد یا پیتزا بخوری؟» البته که آنها نمی‌گویند «نه، من می‌خوام مرغ و برنج و نخود فرنگی بخورم!»
مطالعات در دهه گذشته نشان داده‌اند که علل دیگری نیز وجود دارد. برای مثال، مصرف میان‌وعده بین وعده‌های غذایی با خوراکی‌های پرکالری با نمک، قند و چربی بالا بسیار رایج‌تر شده است. کودکان بیشتر از قبل میان وعده می‌خورند و کالری زیادی از این وعده‌ها دریافت می‌کنند. در نتیجه، هنگام شام ممکن است آنقدر گرسنه نباشند.
برای بد غذایی کودکان چه کار کنیم؟
مطالعات نشان می‌دهند در چند دهه گذشته تغییرات گسترده اجتماعی، سیاسی و محیطی رخ داده است:
خانواده‌های بیشتری دارای دو والد شاغل هستند. بنابراین نیروی انسانی کمتری برای تهیه غذا وجود دارد. بسیاری از خانواده‌ها در مناطقی زندگی می‌کنند که غذای سالم در آنجا کمیاب است. فروشگاه‌های فست فود نیز با ساعات کاری طولانی‌تر، مکان‌های در دسترس و گزینه‌های متنوع تحویل، زیاد شده‌اند.
تاثیر رفتار والدین بر عادات بد غذایی کودکان
شواهد زیادی در مورد ارتباط بین والدگری، رژیم غذایی و وضعیت وزن کودکان وجود دارد. برای مثال، تلاش‌های والدین برای کنترل آنچه کودک می‌خورد معمولا نتیجه عکس می‌دهد. وضع محدودیت غذایی از طرف والدین، به شدت با مصرف خوراکی‌های ناسالم‌تر توسط کودکان و BMI بالاتر مرتبط است.
پس یک والد چه باید بکند؟
طبق تحقیقات، بهترین کاری که والدین می‌توانند انجام دهند این است که از کودکی انواع مختلفی از غذاها را ارایه دهند. و در مورد خوردن انواع مختلفی از غذاها (از جمله میوه، سبزیجات، انواع منابع پروتیین و برخی غذاهای سرگرم‌کننده) الگوسازی کنند.
همچنین مشخص شده که محدودسازی مصرف میان وعده به یک وعده بین صبحانه و ناهار و یکی بین ناهار و شام بهترین حالت است. به شرط اینکه کودک به اندازه کافی بزرگ شده باشد که فقط سه وعده در روز غذا بخورد.
ارایه میان وعده‌هایی که از مواد مغذی متراکم و پرکالری تشکیل نشده‌اند، بهترین کار است. سعی کنید ماست و میوه، مقداری کره بادام زمینی روی چوب شور یا سیب و هویج، مقداری کشمش یا چند عدد کوکی کوچک با یک لیوان شیر ارایه دهید. ببینید نتیجه چگونه است. ( علل بد غذایی کودکان چیست )
بستنی یا کیک؟ هر از چند گاهی می‌توانید این‌ها را به عنوان دسر سرو کنید. اما در بیشتر موارد، سعی کنید میان وعده خوردن بین وعده‌های غذایی را محدود کنید.
منبع
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
