اختلال شخصیت اجتنابی با احساسی از بازداری اجتماعی شدید، بی کفایتی، حساسیت به انتقادات منفی و طردشدن مشخص می‌شود. نشانگان شامل چیزی بیش از فقط خجالتی بودن یا معذب بودن در جمع است. این اختلال باعث مشکلات قابل توجهی می‌شود که بر توانایی برقراری تعامل با دیگران و حفظ روابط در زندگی روزانه تاثیر می گذارد. حدود ۱درصد از جمعیت عمومی دارای اختلال شخصیت اجتنابی هستند. در این بخش، با اختلال شخصیت اجتنابی بیشتر آشنا می‌شوید.
همچنین بخوانید: دلبستگی اجتنابی چیست؟
فهرست محتوا
- نشانگان اختلال شخصیت اجتنابی
- اثرات اجتماعی اختلال شخصیت اجتنابی
- ملاک های DSM5
- اختلال شخصیت اجتنابی و دیگر عارضه ها
برای استفاده از مشاوره های خوب کارشناسان و درمانگران مجموعه سها کلینیک می توانید بر روی لینک زیر کلیک کرده و به صورت آنلاین روز مورد نظر خود را انتخاب و درخواست رزرو مشاوره بدهید.
و یا به صورت تلفنی نوبت خود را رزرو کنید.
نشانگان اختلال شخصیت اجتنابی
علائم اختلال شخصیت اجتنابی شامل طیف گسترده‌ای از رفتارها از جمله موارد زیر است:
اجتناب از فعالیت‌های شغلی، اجتماعی و مدرسه به دلیل ترس از انتقاد یا طرد شدن. فرد ممکن است این احساس را داشته باشد که در موقعیت های اجتماعی پذیرفته نیست، حتی زمانی که این چنین نباشد. این به این دلیل است که افراد دارای اختلال شخصیت اجتنابی آستانه تحمل پایینی برای شنیدن انتقاد دارند و اغلب خود را حقیر تر از دیگران تصور می کند.
در موقعیتهای اجتماعی فرد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است به دلیل ترس از گفتن چیزی نادرست، سرخ شدن، به لکنت افتادن یا دیگر مواردی که باعث شرمزده شدن او می‌شود از صحبت کردن هراسان شود. همچنین فرد ممکن است زمان زیادی را صرف بررسی اطرافیان خود کند تا علایم تایید یا طرد را در آنها شناسایی کند. فرد مبتلا به این اختلال از ناراحت بودن در موقعیتهای اجتماعی آگاه است و اغلب احساس می کند که از نظر اجتماعی ناکارآمد است. با وجود این خودآگاهی، نظرات دیگران درباره اینکه فرد در موقعیتهای اجتماعی خجالتی یا عصبی است ممکن است احساس انتقاد یا طرد شدن به فرد بدهد. این مخصوصا زمانی درست است که درباره اجتناب فرد از موقعیت های اجتماعی سر به سر او گذاشته می شود، حتی اگر با ملایمت باشد.
اثرات اجتماعی اختلال شخصیت اجتنابی
اختلال شخصیت اجتنابی باعث ترس از طرد شدن می شود که این اغلب ارتباط با دیگران را دشوار می‌سازد. فرد در این وضعیت ممکن است نسبت به جستجوی دوستان تردید داشته باشد مگر اینکه اطمینان کسب کند که دیگران او را دوست خواهند داشت. زمانی که که این شخص وارد یک رابطه می شود احتمالاً از به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی یا صحبت درباره احساسات خود با دارد، این مسیله حفظ روابط صمیمانه یا دوستی‌های نزدیک را مشکل می کند.
بر طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا DSM5 کسی که تشخیص اختلال شخصیت اجتنابي را دریافت می کند باید حداقل چهار علامت از از معیارهایی را که در ادامه می‌آید، داشته باشد.
ملاک های DSM5
– از فعالیت های شغلی که در بردارنده ارتباطات بین فردی قابل توجهی هستند، به دلیل هراس از انتقاد، مورد تایید نبودن یا طرد شدن اجتناب می‌کند.
– نسبت به معاشرت با مردم بی میل است مگر اینکه مطمین باشد که دوست داشته می‌شود.
– در روابط صمیمانه خودداری نشان میدهد به دلیل این که از شرمزدگی یا مسخره شدن می ترسد.
– میان موقعیتهای اجتماعی دایما ذهنش با مورد انتقاد قرار گرفتن یا طرد شدن درگیر است.
– در موقعیتهای بین فردی جدید به خاطر احساس بی کفایتی خجالتی و تودار است.
– خود را به صورت ناکارآمد از نظر اجتماعی ، غیر جذاب از نظر شخصی یا حقیر تر از دیگران می بیند.
– به طور غیر معمولی نسبت به خطر کردن شخصی یا وارد شدن به هرگونه فعالیت جدید بی‌میل است زیرا ممکن است شرمساری خود را اثبات کند.
– رفتار اجتنابی ممکن است به صورت رایجی در کودکان یا نوجوانان مشاهده شود اما تشخیص اختلال شخصیت نمی تواند در کودکی انجام پذیرد زیرا خجالتی بودن، ترس از غریبه ها، دستپاچه شدن در اجتماع، یا حساسیت به انتقاد اغلب بخش طبیعی رشد کودک و نوجوان هستند.
– یک متخصص سلامت روان می تواند نشانه های فرد را ارزیابی کند، تشخیص دقیقی بگذارد و گزینه های درمانی مناسب را پیشنهاد دهد.
درمان های اختلال شخصیت اجتنابی
مانند دیگر اختلالات شخصیت یک متخصص سلامت روان و مشاوره روانشناسی برنامه درمانی منحصر به فرد را طراحی خواهد کرد. درمان‌های اختلال شخصیت اجتنابی متفاوت هستند اما آنها احتمالاً گفت‌وگو درمانی را شامل می‌شوند. اگر یک عارضه همراه مانند افسردگی و اختلال اضطرابی نیز تشخیص داده شود درمان دارویی مناسب ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
اختلال شخصیت اجتنابی و دیگر عارضه ها
سایر اختلالات روانی ممکن است موازی با این اختلال اتفاق بیفتند. در این موارد برنامه درمان توسط یک کلینیک روانشناسی برای کمک به علائم هر اختلال طراحی می شود. تعدادی از عوارض که بیشترین کمبودی را با اختلال شخصیت شناسی دارند شامل موارد زیر است:
– هراس اجتماعی که در آن فرد اضطرابی طاقت فرسا و خجالتی بودن را در موقعیت های اجتماعی معمول تجربه می کند.
– اختلال شخصیت وابسته که در آن افراد به صورت افراطی برای تصمیم گیری یا گرفتن مشورت به دیگران متکی می شوند.
– اختلال شخصیت مرزی که در آن افراد زمینه‌های مختلفی شامل روابط اجتماعی، رفتار، خلق و خو پنداره دچار مشکل می‌شود.
بسیاری از علایم اختلال شخصیت اجتنابی معمولا با عارضه های دیگر مشترک هستند مخصوصاً در مورد هراس اجتماعی تعمیم یافته، به این دلیل این اختلالات ممکن است به سادگی اشتباه گرفته شوند. یک متخصص سلامت روان ممکن است به مدتی زمان نیاز داشته باشد تا تشخیصی شفاف بگذارد و درمان‌های مناسب را برای فرد انتخاب کند.
دانلود فایل اصلی و نسخه PDF اختلال شخصیت اجتنابی
منبع : webmd
سوالات متداول
اختلال شخصیت اجتنابي با احساس بازداری اجتماعی شدید، بی کفایتی و حساسیت به انتقادات منفی و طردشدن مشخص می شود. نشانگان شامل چیزی بیش از فقط خجالتی بودن یا معذب بودن در جمع است. این اختلال باعث مشکلات قابل توجهی می‌شود که بر توانایی برقراری تعامل با دیگران و حفظ روابط در زندگی روزانه تاثیر می گذارد.
- اجتناب از معاشرت با مردم و دوستان و همکاران - در مواجه با افراد جدید به خاطر احساس بی کفایتی خجالتی و تودار است. - به خاطر احساس شرمساری خود وارد موقعیت ها و کارهای جدید نمی شود.
گفت و گو درمانی با مراجعه به کلینیک روانشناسی و یک روانشناس یا روانپزشک بخش کلیدی برای درمان اختلال شخصیت اجتنابی است.سها کلینیک با رویکردی متفاوت و با بهره گیری از درمانگرانی متخصص و مجرب به شما برای درمان این اختلال شخصیتی کمک می کند. فقط کافیست با شماره 02188005573 تماس بگیرید. اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟
علائم اختلال شخصیت اجتنابي چیست؟
راه های درمان اختلال شخصیت اجتنابي چیست؟
در باکس پرسش و پاسخ در انتهای این صفحه می توانید سوالات خود را با درمانگران مجموعه “سها کلینیک” در میان بگذارید و در کمترین زمان ممکن جواب سوالات خود را توسط درمانگران و پزشکان متخصص دریافت کنید.
