تأثیر نقش های جنسیتی بر رشد کودکان
- مقدمه
- هویت جنسیتی و رشد
- سوگیری های جنسیتی در نظام آموزش
- چطور سوگیری های جنسیتی را از نظام آموزش حذف کنیم
- خلاصه
بسیاری از جنبه های آموزش کودکان بر رشد آنها تاثیر میگذارد. یکی از این جنبه‌ها، شیوۀ آموزش نقش های جنسیتی است. نقش‌آموزی جنسیتی به فرآیندی اشاره دارد که از طریق آن کودکان ارزش ها، رفتارها و نگرش های خاصی را که به هر یک از این دو جنس نسبت داده می شود، کسب می کنند. کودکان به دنبال تأثیر کلیشه های جنسیتی، باورهای مبتنی بر جنسیت را درونی میکنند. کلیشه‌های جنسیتی معمولاً بر اساس نقش های جنسیتی‌ای است که در مدرسه به کودکان آموزش داده شده و در خانه اجرا می شود.
در سال های اولیۀ کودکی، کودکان تحت تأثیر والدین و معلمان خود، نقش های جنسیتی خاصی را اتخاذ می کنند. افزون بر این، آنها ترجیحات جنسی مختلفی را برمی‌گزینند که به رشد آنها طی نوجوانی و بزرگسالی شکل می دهد. لازم است که معلمان از گنجاندن کلیشه ها و نقش های جنسیتی در آموزش کودکان خودداری کنند. از سوی دیگر، گنجاندن نقشها و وظایفی که از نظر جنسیتی خنثی هستند، مهم است تا از تأثیر منفی کلیشهها بر رشد کودکان جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید: افزایش اعتماد به نفس در کودکان و نوجوانان
هویت جنسیتی و رشد در نقش های جنسیتی
در سال های اولیۀ رشد، کودکان نقش ها و رفتارهای جنسیتی‌ای را به نمایش میگذارند که هویت جنسیتی آنها را مشخص می کند. یکی از رایج ترین تأثیرات، آموزش است. بسیاری از معلمان به کودکان یاد می دهند که با توجه به پسر یا دختر بودنشان نقش های جنسیتی و هویت های خاصی را نشان دهند. رشد هویت جنسی در خانه قبل از رفتن بچه ها به مدرسه شروع می شود. قبل از سه سالگی، بسیاری از کودکان این توانایی را دارند که بین فعالیت ها و رفتارهایی که برای پسران و دختران در نظر گرفته شده تفاوت قائل شوند.
این امر باعث شکلگیری برخی رفتارها و نگرش ها در پسران و دختران میشود. در نتیجه، پسرها بازی‌های تهاجمی‌تر انجام می‌دهند، در حالی که دختران به بازی‌های با پرخاشگری کمتر مشغول میشوند. همانندسازی نقش های جنسیتی زمانی تشدید میشود که کودکان پا به مدرسه میگذارند. کودکان به دلیل کلیشه‌هایی که در مدرسه می آموزند و آنها را درونی میکنند، رفتارهایی مبتنی بر جنسیت در پیش میگیرند. برای مثال، دختران فعالیتهای مادران شان را زیر نظر میگیرند و آنها را به نمایش میگذارند، در حالی که پسران فعالیت های پدران خود را تقلید میکنند. این موضوع در مورد رفتارها و نگرش ها نیز مشابه است. برای تغییر این کلیشه ها و ارتقای رشد متعادل کودک، ارائه آموزش های غیر سوگیرانه اهمیت زیادی دارد. آموزش و پرورش باید عاری از نقش ها و فعالیت های کلیشه ای نقش های جنسیتی باشد.
در بسیاری از فرهنگها، استانداردهایی وجود دارد که نقشها و رفتارهای جنسیتی مطلوب را تعیین میکند. برای مثال، مردان باید قاطع، رقابتی، تهاجمی، مستقل و فعال باشند. از سوی دیگر، زنان باید منفعل، ساکت، حساس، عاطفی و حامی باشند. هنگامی که این استانداردها در نظام های آموزشی گنجانده میشود، رشد کودکان را تحت تأثیر قرار میدهد. مهم است که از آموزش رفتارها و نقش های جنسیتی به کودکان خودداری شود، چرا که استعداد و دامنۀ عملکرد آنها را با توجه به آنچه می توانند به دست آورند محدود می کند.
سوگیری جنسیتی در نظامهای آموزش
سوگیری جنسیتی در آموزش به شیوه های متفاوتی که معلمان با پسران و دختران رفتار میکنند اشاره دارد. معلمان موظف اند تا روشهایی را به کودکان آموزش دهند که رفتارها و نقش‌های ثابت خاصِ جنسیت را ترویج نکند. برای مثال، معلمان باید از طبقه بندی رفتارها و نقش ها بر اساس جنسیت خودداری کنند.
نمونه هایی از سوگیری جنسیتی در آموزش شامل نحوۀ پاسخگویی متفاوت معلمان به دانش آموزان دختر و پسر، تقسیم بندی رشته ها بر اساس جنسیت و برتر جلوه دادن جنسیت مرد در مواد آموزشی است. در بسیاری از مدارس به پسرها مسئولیت و توجه بیشتری ارائه می شود، زیرا آنها را برتر از دختران می دانند. برای مثال، پسران تشویق میشوند که ریاضیات و علومی مانند فیزیک و شیمی را مطالعه کنند، در حالی که دختران به تحصیل در علوم انسانی مانند هنر، زبان و ادبیات تشویق میشوند. چنین شیوه هایی نشان دهندۀ سوگیری در آموزش به کودکان است. آنها یاد می گیرند که کارهای ساده را با جنسیت زن و کارهای پیچیده را با جنسیت مرد مرتبط بدانند.
برای ریشه کن کردن سوگیری جنسیتی در آموزش و پرورش، نیاز به بازنگری در برنامه های درسی مدارس وجود دارد. یکی از زمینه هایی که نیاز به تجدید نظر دارد، جامعه پذیری جنسیت در مدارس است. در حال حاضر جامعه پذیری جنسیت در بسیاری از مدارس این تصور را ایجاد می کند که دختران نسبت به پسران فرودست تر هستند. با وجود مطالعات اخیر که نشان میدهد دختران بهتر از پسران عمل میکنند، طرح جامعه پذیری بدون تغییر باقی مانده است. معلمان باید از سوق دادن دختران به سمت ایده آل های زنانه دوری کنند، زیرا این استعداد و توانایی های آنها را به خطر می اندازند. ساختار اجتماعی کنونی پسران را تشویق میکند تا فعال و مستقل باشند در حالی که دختران را تشویق میکند که محبوب و آرام باشند. برای جلوگیری از تاثیر کلیشه ها و نقش های جنسیتی در آموزش، دانش آموزان باید تشویق شوند تا همه نقش ها را به عهده بگیرند و از طبقه بندی فعالیت ها و وظایف خود بر اساس جنسیت دوری کنند.
بیشتر بخوانید: روانشناسی کودک
چطور نقش های جنسیتی را از نظام آموزش حذف کنیم؟
قبل از هر چیز لازم است ساختار فعلی جامعه پذیری جنسیتی تغییر کند. پسران و دختران به دلیل نقش های جنسیتی که تحت آن قرار می گیرند، اشکال متفاوتی از آموزش دریافت می کنند. باید به دختران و پسران آموزش داده شود که برابر هستند و از احتمال یکسانی برای موفقیت برخوردارند. بهتر است دختران تشویق شوند که رشته های ریاضی و علوم را نیز دنبال کنند زیرا توانایی عملکرد خوب در آن را دارا هستند.
پس از آن، نظام های آموزشی باید جنبه‌های خنثای جنسیتی را در هنگام آموزش به کودکان مد نظر قرار دهند. . از آنجا که بسیاری از مواد آموزشی بر اساس دستاوردهای مردان است، معلمان باید از مواد آموزشی‌ای استفاده کنند که دستاوردهای زنان را نیز تحسین کند. برای مثال، درصد زیادی از کتاب‌هایی که برای آموزش در دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها استفاده میشوند، تحت تسلط نظریه‌ها و مطالعاتی هستند که توسط مردان ایجاد شده‌اند. ترکیب مواد آموزشی که نشان دهنده دستاوردهای زنان در زمینه هایی مانند علم، دو و میدانی، مدیریت و رهبری باشد، به جلوگیری از کلیشه های جنسیتی کمک می کند. افزون بر این، معلمان باید به دختران و پسران توجه مساوی داشته باشند و کودکان را صرف نظر از جنسیت شان به دنبال کردن رشته‌های متنوع تشویق کنند. مربیان باید بیاموزند که سوگیری خود را نسبت به نقش های جنسیتی و کلیشه ها کنار بگذارند تا بتوانند این فرهنگ را به دانش آموزان خود منتقل کنند. به علاوه، آنها باید زمان، توجه و انرژی خود را به طور برابر بین دانش آموزان دختر و پسر تقسیم کنند. از سوی دیگر، مربیان باید از طبقه‌بندی دانش‌آموزان بر اساس جنسیت‌شان خودداری کنند. در نهایت، همه دانش آموزان باید اجازه داشته باشند که همه نوع فعالیتی را بدون توجه به کلیشه‌های جنسیتی مرتبط با آنها انجام دهند.
خلاصه
نقش های جنسیتی و کلیشه ها از راه های مختلف بر رشد کودک تأثیر میگذارد. نوع آموزشی که کودکان دریافت میکنند نقش مهمی در شکلگیری ادراکات، نگرش‌ها و رفتارهای آنها با توجه به جنسیت دارد. کودکان به دلیل نقش‌آموزی جنسیتی، نقش ها و رفتارهای جنسیتی متفاوتی را اتخاذ می کنند. نقش آموزی جنسیتی به فرآیندی اشاره دارد که از طریق آن کودکان ارزش ها، باورها، رفتارها و نگرش های خاصی را به دست می آورند که خاص یک جنسیت است. برای مثال، باور اکثریت بر این است که زنان آرام، ضعیف، احساساتی و حساس هستند. در نتیجه، دختران این ویژگی ها را از والدین و معلمان خود انتخاب و درونی می کنند. این کلیشه‌های جنسیتی می توانند استعدادها و توانایی‌های کودکان را محدود سازند. لازم است که بی طرفی جنسیتی هم در آموزش و هم در روند رشد کودک تشویق شود تا هرگونه سوگیری اثرگذار بر رشد آنها از بین برود. آموزش باید در جهت حذف سوگیری‌های جنسیتی تلاش کند. این تلاش ها میتواند شامل در نظر گرفتن جنبه‌های حیاتی مانند جامعه پذیری جنسیت، انتخاب رشته‌هایی که کودکان دنبال میکنند و اجزای برنامه‌های درسی مرتبط با جنسیت باشد.
بیشتر بخوانید: مشاوره نوجوانان
کودکان را تشویق کنید تا فعالیت ها یا رشته های مورد علاقه خود را دنبال کنند، نه به این دلیل که دختر یا پسر هستند، بلکه به این دلیل که به آن رشته ها علاقه دارند. این مسئله به حذف تأثیر منفی کلیشه ها و نقش های جنسیتی بر کودکان کمک می کند. لازم است تا مواد آموزشی که تقسیم‌بندی جنسیتی را تشویق میکنند کنار گذاشته شوند و با مطالبی جایگزین شوند که به تصویرسازی متعادل از دستاوردهای هر دو جنس کمک میکند. این وظیفۀ والدین و کادر آموزش است که از کودکان در برابر تأثیر منفی کلیشه های جنسیتی محافظت کنند. آموزش نقش مهمی در رشد کودک دارد. بنابراین، باید عاری از کلیشه‌های جنسیتی و نقش های جنسیتی باشد، تا هر کودکی بتواند آزادانه در پی آرمان‌های خاص خود برود و استعدادها و قابلیت‌های خود را شکوفا سازد.
منبع
https://studycorgi.com/gender-roles-effects-on-children-development/
