تحریف حس از واقعیت با تصاویر مدل ها
یک مطالعۀ جدید پی برد که تصاویر مدل ها در رسانه ها می توانند باعث شوند تا بدن های متوسط را دارای اضافه وزن بدانیم.
نکات کلیدی
- هر روزه در رسانه های اجتماعی و تبلیغات مورد هجوم عکس هایی از زنان بسیار لاغر قرار می گیریم.
- این به آفرینش استاندارد زیبایی غیرواقع گرایانه ای منجر می شود که خیلی از زنان برای برآوردهنکردن آن احساس گناه می کنند.
- پژوهشی جدید پیشنهاد می دهد که این موضوع ممکن است ادراک ما را از وزن سالم و طبیعی یک زن دستخوش تغییر کند.
ایده‌آل بدن زنانۀ بسیار لاغر که به شدت در تصاویر رسانه‌ها تبلیغ می‌شود، مدت‌هاست که با نارضایتی از بدن و علائم اختلال خوردن در زنان مرتبط است. یکی از گسترده‌ترین نظریات مورد پژوهش در مورد اختلالات خوردن استدلال می‌کند که وقتی دائماً تصاویر ایده‌آلی از زنان بسیار لاغر به ما ارائه می‌شود، بدن استانداردی را که آنها نشان می‌دهند درونی می‌کنیم. به عبارت دیگر، ما از توجه به لاغری زنان در این تصاویر به این ایده می رسیم که بدن های فوق العاده لاغر، استاندارد هستند. از این منظر، جای تعجب نیست که بسیاری از زنان پس از دیدن این نوع تصاویر رسانه ای، نسبت به بدن خود احساس بدی داشته باشند.
اگر فکر می‌کنید که لاغریِ فوقالعاده، ایده‌آل است اما شما از برآورده شاختن این استاندارد جا مانده اید، هر نوع یادآوری آن می‌تواند احساس نارضایتی و آسیب‌پذیری را در شما ایجاد کند. تحقیقات جدید منتشر شده در مجله علوم روانشناختی توضیحی برای اینکه چرا ایده آل فوقالعاده-لاغر تا این حد قدرتمند است، ارائه می دهد. در اصل، محققان پی بردند که وقتی ما مورد هجوم تصاویر زنان بسیار لاغر قرار می گیریم، حس مان در مورد اینکه کدام بدن لاغر است و کدام بدن اضافه وزن دارد، می‌تواند دستخوش تغییر شود.
روشن است که تصاویر رسانه‌ای با بدنهای ایده آل فوقالعاده-لاغر برای زنان همه جا وجود دارند. مدل های مُد، لاغری زیاد خود را حفظ می کنند و برخی تحقیقات نشان می دهد که با گذشت زمان لاغرتر هم می شوند. پستهای رسانه های اجتماعی نیز مملو از تصاویری است که اندام لاغر ایده آل را تبلیغ می کنند. همانطور که اندازه بدن زنان در بسیاری از مناطق سراسر جهان افزایش می یابد، شکاف بین سایز بدنی که ایده آل است و سایز بدن بیشتر زنان همچنان عمیق تر می شود.
نویسندگان این پژوهش جدید یک سوال مهم مطرح می کنند: چرا بدن فوق-لاغر همچنان تبلیغ می شود در حالی که باعث می شود بسیاری از زنان احساس وحشتناکی پیدا کنند؟ یافته های آنها احتمال شگفتانگیزی را نشان می دهد؛ این سیل تصاویر فوق-لاغر ایده آل ممکن است به طور ساختاریافته تصور زنان را از یک بدن متوسط تغییر دهد.
برای توضیح این ایده، این سناریوی فرضی زیر را در نظر بگیرید: فرض کنید در یک عروسی هستید و مردم را روی صحنۀ رقص تماشا می کنید. تقریباً می‌توانید رقاصان را به سه دسته تقسیم کنید: رقصندگان بد، رقصندگان متوسط و رقصندگان خوب.
حالا تصور کنید که دی جی آهنگی را اجرا می کند که رقصیدن با آن دشوار است و باعث می شود بیشتر رقاصان بد صحنه را ترک کنند. فقط رقصنده های جدی تر حاضرند با آن ادامه دهند. حالا یک نگاه دیگر بیندازید. ممکن است متوجه شوید که افرادی که قبلاً رقصنده‌های معمولی در نظر می‌گرفتید، اکنون شبیه رقصندگان بد به نظر می‌رسند. مرزهای مفهوم «رقصندۀ خوب» برای شما جابجا شده است.
پژوهشگران این مطالعه جدید از رویکرد مشابهی برای آزمون این مسئله استفاده کردند که آیا میزان زیادی از تصاویر لاغر ممکن است باعث شود بدن‌هایی که قبلا «متوسط» به نظر می‌رسیدند، از نظر زنان «دارای اضافه وزن» ادراک شوند. به عبارت دیگر، اگر همیشه تصاویری از بدن زنان فوق-لاغر را ببینید، آیا تصور شما از شکل ظاهری بدنی با اندازه متوسط واقعاً تغییر می کند؟
برای آزمایش این احتمال، محققان بیش از 400 زن جوان (18 تا 28 ساله) را در مطالعه‌ای وارد کردند که در آن افراد باید تعیین می کردند بدنی که روی صفحۀ رایانه نمایش داده می‌شود اضافه وزن دارد یا خیر. صدها تصویر در چندین آزمایش به زنان ارائه شد. این تعداد به نظر زیاد می رسد، اما کار سریع بود. هر تصویر فقط برای نیم ثانیه ظاهر می شد. و پس از ناپدید شدن تصویر، از زنان شرکت‌کننده خواسته می شد تا اگر فکر می‌کنند آن بدن اضافه وزن داشته، یک کلید و اگر نداشته، کلید دیگری را فشار دهند. تصاویر استفاده شده، توسط کامپیوتر ساخته شده بود و بدن زنان را از گردن به پایین نشان می داد که دارای لباس زیر سفید ساده و یک تاپ سفید بود. آنها در طیفی از فوق-لاغر و لاغر تا فوق-سنگین (که توسط نویسندگان به عنوان «چاقی بیمارگونه» طبقه بندی میشد) قرار داشتند. در اینجا سه تصویر نمونۀ مورد استفاده در این مطالعه، یکی از سمت فوق-لاغرِ طیف، یکی از قسمت میانه و دیگری از سمت «دارای اضافه وزن» آن را مشاهده می کنید:
شرکت کنندگان به طور تصادفی در یکی از این دو موقعیت قرار گرفتند؛ در موقعیت «پراکندگی ثابت»، زنان همواره تعداد برابری از بدن های لاغر و بدن های دارای اضافه وزن را می دیدند. در موقعیت «پراکندگی فزاینده»، نسبت بدن های لاغرِ ارائه شده با پیشروی کارآزمایی ها افزایش یافت، تا جایی که بدن های دارای اضافه وزن به ندرت نمایش داده می شد.
نتایج واضح بود. وقتی زنان به نسبت فزاینده‌ای از اندام‌های لاغر می‌دیدند، احتمال بیشتری داشت که بدنهای متوسط را دارای اضافه وزن ادراک کنند.
این به چه معناست؟
این یافته ها، نتایج مهمی برای دنیای اشباع شدۀ ما از رسانه به همراه دارند. هنگامی که ما با تصاویر زنان فوق-لاغر احاطه می شویم، حس ما از واقعیت می تواند دچار تغییر شود. ما کم کم عادت می کنیم تا بدن هایی را که در حالت عادی «متوسط» به نظر می رسیدند، «دارای اضافه وزن» ببینیم.
دختر نوجوانی را تصور کنید که ساعت‌ها در اینستاگرام به مصرف محتوای اینفلوئنسرهایی می‌پردازد که بسیار لاغر هستند. او علاوه بر اینکه در نتیجه مقایسه خود با این تصاویر احساس بدتری نسبت به بدنش پیدا می کند، ممکن است با احساس تحریف شدهتری از واقعیت بدن زنان از دنیای درون موبایلش خارج شود. هر چه بیشتر از تصاویر ایده آل لاغر استفاده کنیم، بیشتر تنوع گستردۀ شکل ها و اندازه های بدن زنان را در دنیای واقعی فراموش می کنیم.
نتایج این پژوهش جدید نشان می‌دهد که افزایش نمایش طیف متنوعی از اندازه‌های بدن در تصاویر رسانه‌ای می‌تواند به تغییر ادراک ما به روشی سالم کمک کند و شاید منجر به ایجاد بدن-انگارههای مثبت تر شود. این پژوهش همچنین یادآوری می‌کند که چقدر مهم است رسانه‌های اجتماعی خود را طوری تنظیم کنیم که ما را بیشتر در ارتباط با – و شاید بیشتر ارجگذارِ – ظاهر واقعی بدن‌ها قرار دهد.
منبع
بررسی توسط داویا سیلز – 2022
