اگر به در خطر افتادن سلامت روانی نوجوان­تان مشکوک شدید، چه اقداماتی باید انجام دهید؟

اکثر مردم هیچ گاه از شکستگی استخوان یا جراحت جسمانی قابل مشاهده در فرزند خود نمی­گذرند؛ اما وقتی پای سلامت روانی درمیان باشد، اغلب ماه ها یا حتی سال ها کسی به علائم آنها توجه نمی­کند.برخی والدین علامت های هشدار یک بیماری روانی در نوجوانی را به رسمیت نمی­شناسند. برخی دیگر نگران این هستند که اگر به جستجوی کمک بروند، به فرزندشان برچسب “دیوانه” می­خورد.اما مداخلات زودهنگام و درمان مناسب، کلید کمک به ایجاد احساس بهتر در نوجوان است. اگر شما مشکوک هستید که نوجوانتان به یک بیماری روانی دچار است، باید به سرعت به دنبال کمک حرفه ای باشید. مشاوره نوجوانان

پادکست صوتی در رابطه با مشاوره نوجوانان از دکتر فریده غلامی

خطرات عدم پیگیری برای دریافت کمک از مشاوره نوجوانان

گاهی والدین در برابر اقرار به شک خود در این مورد که نوجوان­شان به بیماری روانی مبتلا است، مقاومت می­کنند. اما نادیده گرفتن مشکل، باعث از بین رفتن آن نمی شود. در حقیقت بدون درمان، احتمالاً سلامت روانی نوجوان شما بدتر خواهد شد.بدون درمان مناسب، این احتمال وجود دارد که نوجوانتان برای خود-درمانی وسوسه شود. ممکن است آنها به سمت داروها یا مواد مخدر، الکل یا عادات ناسالمی کشیده شوند که می­تواند موقتاً درد آنها را کاهش دهد. در نهایت، خود-درمانی تنها باری به مشکلات زندگی نوجوان اضافه می­کند.

مشکلات سلامت روان درمان نشده، همچنین می­تواند خطر خودکشی را در نوجوان بالا ببرد؛ همانطور که بیشتر نوجوانانی که اقدام به خودکشی می­کنند، به یک اختلال خُلقی مانند افسردگی یا دوقطبی مبتلا هستند.خودکشی دومین علت اصلی مرگ افراد در سنین بین 15 تا 19 سالگی است. عمدۀ نوجوانانی که دست به خودکشی می­زنند، نوعی علامت هشدار می­دهند که احساس درماندگی و ناامیدی داشته اند.اگر نوجوان شما در مورد احتمال صدمه به خود یا کشتن خود حرف می­زند، واقعاً باید آن را جدی تلقی کنید. اینطور فرض نکنید که این حرف ها را فقط برای جلب توجه می­زنند یا الان عصبی هستند و بعد فراموش می­کنند. چنین حرف هایی را نشانۀ هشدار جدی از اینکه فرزندتان کشمکش هایی درونی را تجربه می­کند، در نظر بگیرید.

چرا نوجوانان به مشکلات سلامت روان دچار می­شوند؟

نوجوانی یک دورۀ رایج برای ظهور مشکلات سلامت روان است. محققان و مشاوره نوجوانان عوامل مختلفی را به طور احتمالی در این قضیه دخیل می­دانند.

هورمون ها

تغییرات هورمونی و رشد مغز در طول نوجوانی می تواند نوجوانان را در معرض خطر بالای ابتلا به مشکلات سلامت روان قرار دهد. بعضی پژوهش ها این پدیده را اینگونه توضیح می­دهند که وقتی همۀ بخش­های سیستم عصبی با نرخ منظمی رشد نمی کنند، نوجوان احتمالاً تغییراتی را در تفکر، خلق و رفتارش تجربه می کند.یک پیوند ژنتیکی نیز میان مسائل سلامت روان وجود دارد. اگر یکی از/یا هردو والد زیستی نوجوان به یک مشکل سلامت روانی مبتلا هستند، ممکن است نوجوان هم در معرض خطر فزون یافتۀ ابتلا به چنین مشکلاتی قرار گیرد.

محیط

عوامل محیطی نیز می­توانند در سلامت روان نوجوان سهیم باشند. حوادث تروماتیک مانند تجربۀ مرگ یک عزیز یا سابقۀ سوءرفتار ممکن است خطر توسعۀ مشکلات سلامت روان را افزایش دهد.

استرس

استرس می تواند در رشد بیماری روانی مشارکت کند. چنانچه نوجوان شما در مدرسه تحت قلدری قرار گرفته یا فشار زیادی به خود وارد می کند تا عملکرد تحصیلی خوبی داشته باشد، احتمالاً مستعد چالش های سلامت روان خواهد بود.

شیوع بیماری های روانی در نوجوانان

سازمان جهانی سلامت روان برآورد می­کند که 49.5% نوجوانان در مقطعی بین سنین 13 تا 18 سالگی بیماری روانی را تجربه خواهند کرد. مشاوره نوجوانان

شایع ترین اختلالات روانی در نوجوانی شامل موارد زیر است:

• اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD)
• اختلالات خلقی
• افسردگی عمده
• اختلال سلوک
• اختلال اضطراب فراگیر
• اختلال وحشتزدگی
• اختلالات خوردن

نوجوانان همچنین ممکن است به اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنیا، یا اختلالات مصرف ماده مانند سوءمصرف الکل یا وابستگی به مسکن های مخدر دچار شوند.

جستجو برای علائم هشدار در زمینۀ بیماری روانی نوجوانی

تمایز دادن یک بیماری روانی از تغییرات هورمونی، دوره های گذار نوجوانی و نوسانات خلقی طبیعی تبدیل به یک چالش شده است. اما حائز اهمیت است که خُلق و رفتار نوجوان را بررسی کنید و چنانچه متوجه تغییراتی شدید که در زندگی روزانۀ او تداخل ایجاد می کند، آن علامت را دست کم نگیرید.

بیماری های روانی در افراد مختلف نمود متفاوتی دارند. برخی علائم هشدار بیماری روانی نوجوانی رفتارهای زیر را شامل می­شود (اما به این موارد محدود نمی شود):

• تغییر در عادات خواب: ممکن است نوجوان شما از بی خوابی شکایت کند تا شروع به چرت زدن بعد از مدرسه نماید. تمایل به تمام روز را در تخت خواب ماندن یا تمام شب را بیدار بودن نیز از نشانه های یک مشکل هستند.
• از دست دادن علاقه به فعالیت های همیشگی: اگر نوجوان شما از فعالیت های مورد علاقه اش دست می­کشد، یا تمایلی به صرف زمان با دوستانش نشان نمی دهد احتمالاً در حال تجربۀ مشکلاتی است.
• تغییر عمده در عملکرد تحصیلی: مسائل سلامت روان اغلب به تغییرات قابل توجهی در انگیزۀ انجام تکالیف مدرسه می شود. اگر نوجوانتان علاقه اش را به انجام تکالیف از دست داده یا دچار افت تحصیلی شده، این می تواند یک نشانۀ خطر باشد.
• تغییر در وزن یا اشتها: اجتناب از وعده های غذایی، احتکار غذا و تغییر ناگهانی در وزن می­تواند یکی از نشانگان اختلال خوردن باشد. افسردگی نیز اغلب با تغییرات وزنی شناخته می شود.
• دمدمی مزاج بودن افراطی: خشم شدید، گریه های غیر منتظره و میزان زیاد کج خلقی می تواند نشانۀ یک بیماری روانی باشد.
• انزوای فزون یافته: تمایل قوی به تنها بودن یا مخفی کاری افراطی نیز ممکن است نشانۀ خطر باشد.

آیا چنین علائمی را مشاهده می کنید؟ لطفاً آرام باشید.

مسائل سلامت روان معمولاً به خوبی قابل درمان هستند. و بروز یک مشکل به این معنا نیست که نوجوان “دیوانه” شده است، در مقابل، نشانۀ نیاز نوجوان شما به توجه بالینی است.همانگونه که بعضی نوجوان­ها به بیماری های جسمی مانند آسم یا آکنه دچار می شود، بعضی دیگر با مشکلات روانی مثل اختلال وسواسی جبری یا دوقطبی درگیری پیدا می کنند. مشاوره نوجوانان

آرام بمانید؛ اما اقدام کنید.

به جای اینکه ماه ها را صرف نگرانی دربارۀ یک مشکل احتمالی کنید، قدم بردارید تا متوجه شوید آیا فرزندتان می­تواند از درمان بهره مند شود یا خیر.

با نوجوانتان درمورد نگرانی های خود صحبت کنید

ممکن است در ابتدا بیان کردن چنین دغدغه هایی راحت نباشد. اما مهم است که با او در رابطه با علائم خطری که مشاهده می کنید، حرف بزنید. مشاهدات خود را تعریف کنید و از نوجوان نظر بخواهید. محتاط باشید تا او اینطور برداشت نکند که “دیوانه” است یا اشتباهی مرتکب شده. در اینجا چند نمونه از مواردی که می توانید بگویید ذکر می کنیم:

• می بینم که نسبت به قبل زمان بیشتری در اتاقت تنها هستی و با دوستانت بیرون نمی روی. من نگران این موضوع هستم.
• متوجه شده ام که اخیراً زیاد به تکالیف مدرسه مشغول نیستی. فکر کنم حال ات مناسب پرداختن به موضوعات مدرسه نباشد.
• نسبت به حالت معمول، بیشتر می خوابی. برایم سوال است که آیا مسئله­ای آزارت می­دهد یا اینکه احساس می کنی حالت مثل همیشه نیست؟

اگر نوجوان شما پافشاری کند که هیچ مشکلی وجود ندارد یا از پیشنهادات شما برنجد، حیرت نکنید. بسیاری از نوجوانان به خاطر علائمی که تجربه می کنند، خجالت می ­کشند، شرم دارند، می ترسند یا سردرگم هستند.همینطور این امکان وجود دارد که نوجوانتان از مسائلی که مطرح می کنید احساس تسکین یابد. گاهی، نوجوانان می دانند که مشکلی در میان است اما مطمئن نیستند چطور دربارۀ آن با کسی صحبت کنند.

به نوجوان کمک کنید تا افراد مورد اعتمادی را برای صحبت با آنها پیدا کند

برای نوجوانان مهم است که بزرگسالان سالم و قابل اعتمادی را در زندگی خود داشته باشند تا بتوانند دربارۀ مشکلات خود با آنان صحبت کنند. و تقریباً اغلب اوقات آنها ترجیح می­دهند با فردی غیر از والدین چنین رابطه ای برقرار کنند. بنابراین اطمینان کسب کنید که نوجوانتان افراد معتمد دیگری را در زندگی خود دارد.

به آنها در شناسایی حداقل سه بزرگسال مورد اعتماد که نوجوان بتواند دربارۀ مشکلات، دغدغه ها و مسائلی که دارد با آنها گقتگو کند، کمک کنید.

از او بپرسید “اگر مشکلی داشتی که نمی­توانستی با من راجع به­اش صحبت کنی، با چه کسی در موردش حرف می زدی؟”. در عین حال که نوجوانان معمولاً با دوستان خود شاد و راحت هستند، همسال نوجوان ممکن است فاقد خِرَد لازم برای برطرف سازی مشکلات جدی باشد. بنابراین بهترین حالت این است که نوجوان شما بزرگسالانی را در زنذگی خود داشته باشد که بتواند روی شان حساب کند.

نوجوان شما به چه کسی می تواند مراجعه کند؟

دوستان خانوادگی، خویشاوندان، مربیان، مشاوره نوجوانان ، معلم ها، مشاوران راهنما و والدینِ دوستان می توانند در میان گزینه هایی باشند که نوجوان می تواند به آنها رجوع کند. این اطمینان را به آنها بدهید که افشاکردن مشکلات نزد افرادی که مورد تایید و اعتماد شما هستند،  اشکالی ندارد.

همچنین در چنین مواقعی می توانید این پرسش را مطرح کنید “تا حالا به این فکر کرده ای که صحبت کردن با یک متخصص می تواند ایدۀ خوبی باشد؟”. گاهی نوجوانان با بیان این درخواست که به ملاقات با یک درمانگر نیاز دارند، راحت نیستند، اما برخی از آنها وقتی این پیشنهاد را از جانب شما بشنوند از آن استقبال می کنند.

اجازه دهید نوجوان تحت ارزیابی قرار بگیرد

چنانچه بیماری روانی نوجوان شما نزدیک به سطح بحران است، به اورژانس محلی خود و یا به مشاوره نوجوانان مراجعه کنید.تهدیدات به خودکشی، خود-آسیب رسانی جدی یا توهمات فقط برخی از دلایلی هستند که مراجعه برای ارزیابی فوری را می طلبند.

برای نگرانی های سلامت روان که در سطح بحران فوریتی قرار نمی گیرند، با یک پزشک برای نوجوانتان قرار ملاقات بگذارید. همانطور که پیش از جلسات چک آپ منظم یا یک گوش درد با نوجوان صحبت می کنید، دربارۀ این قرار نیز با او حرف بزنید. بگویید ” برای روز پنج شنبه از یک پزشک برایت وقت گرفتم، فقط برای اطمینان فکر می­کنم بد نباشد اجازه دهی او وضعیت ات را بررسی کند”.دلواپسی های خود را برای پزشک شرح دهید و به نوجوان فرصت دهید تا به تنهایی با او صحبت کند. نوجوان احتمالاً زمانی که شما حضور نداشته باشید، آزادانه تر صحبت خواهد کرد.ارزیابی، می تواند خیال شما را راحت و مطمئن سازد که نوجوانتان سالم است؛ یا اینکه پزشک ممکن است به شما توصیه کند تا به دنبال درمان بیشتر از سوی یک متخصص سلامت روان، همچون یک درمانگر نوجوان باشید.

گزینه های درمانی و مشاوره نوجوانان مشخص می شوند

اگر پزشک ارزیابی بیشتری را پیشنهاد کند، احتمالاً نوجوانتان را به یک متخصص سلامت روان ارجاع می­دهد. این متخصص که می تواند یک روانشناس یا مددکار اجتماعی بالینی دارای پروانه باشد، با نوجوان مصاحبه می کند تا اطلاعات لازم را به دست آورد.بعضی از متخصصین سلامت روان از پرسشنامه ها یا سایر ابزارهای غربالگری استفاده می کنند. یک متخصص آموزش دیده، احتمالاً اطلاعات حاصل از ارزیابی پزشک نوجوانتان را نیز جمع آوری می کند. این متخصص قادر است تشخیص گذاری کند و گزینه های درمانی را مانند درمان از طریق گفتگو یا ارجاع برای دارو پیش رویتان قرار دهد.

برای خودتان نیز به دنبال حمایت باشید

سلامت روان نوجوان بر کل خانواده تاثیر می گذارد، بنابراین حائز اهمیت است که در صورت وجود یک اختلال روانی در فرزندتان، به دنبال گزینه های حمایتی و مشاوره نوجوانان برای خود باشید.صحبت با سایر والدین می تواند کلید توانمندی روانی باشد. بعضی از والدین با دریافت پشتیبانی عاطفی از جانب آن دست والدینی که درک می کنند، آرام می شوند؛ برخی دیگر منابع اجتماعی و گزینه های آموزشی را مفید می دانند.به دنبال گروه های حمایت محلی باشید یا با پزشک نوجوانتان مشورت کنید تا برنامه های پشتیبانی محلی را به شما معرفی کند. همچنین ممکن است شرکت در گروه ها یا انجمن های تحقیقاتی آنلاین و استفاده از مشاوره نوجوانان نیز بتواند کمکتان کند.

ضمناً می توانید مراجعۀ شخصی به یک درمانگر را برای خودتان در نظر داشته باشید. یک متخصص سلامت روان می تواند به شما در مدیریت استرس های زندگی تان یاری برساند و از این رو برای کمک بهتر به فرزندتان تجهیز می شوید.

دربارۀ نویسنده:

• امی مورین
• عضو هیئت بازبینی مطالب سایت Verywell Mind
• سردبیر ارشد سایت Verywell Mind
• تجربه و تخصص: روان درمانی، سلامت روان، روانشناسی
• تحصیلات: دانشگاه مین، دانشگاه نیوانگلند
• حرفه: مددکاراجتماعی بالینی دارای پروانه، رواندرمانگر و مدرس در دانشگاه Northeastern بوستون، ماساچوست
• نویسندۀ آثار پرفروش جهانی “13 کاری که افراد از نظر روانی قوی انجام نمی دهند”، “13 کاری که والدین قوی از نظر روانی انجام نمی دهند”، “13 کاری که زنان قوی از نظر روانی انجام نمی دهند” و “13 کاری که بچه های قوی انجام می دهند”.
• سخنران برجسته
• او در سال 2002 به عنوان یک روان درمانگر و مشاوره نوجوانان شروع به کار کرد. به عنوان یک مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز، او به کودکان، نوجوانان و بزرگسالان کمک کرد تا قدرت ذهنی مورد نیاز خود را برای شکوفا کردن بالاترین پتانسیل خود رشد دهند.

دانلود فایل اصلی و نسخه PDF مشاوره نوجوانان

منبع : verywellmind

سوالات متداول

ویدیوها

کلینیک روانشناسی