مشاوره روانپزشکی یکی از شاخه‌های حیاتی در علوم پزشکی و روانشناسی است که به بررسی و درمان مشکلات روانی و رفتاری افراد می‌پردازد. این حوزه با ترکیب دانش روانشناختی و پزشکی، به افراد کمک می‌کند تا با چالش‌های روانی، اجتماعی و احساسی خود بهتر کنار بیایند. با ما در ادامه این مطلب همراه باشید تا به طور جامع به تعریف مشاوره روانپزشکی، مزایا، انواع روش‌ها و کاربردهای بپردازیم.
مشاوره روانپزشکی چیست و چه مزایایی دارد؟
مشاوره روانپزشکی به معنای فرآیندی است که در آن متخصصان حوزه روانپزشکی با بررسی وضعیت روانی و عاطفی فرد، به او در مدیریت مشکلات و اختلالات روانی کمک می‌کنند. این فرآیند ممکن است شامل روان درمانی، تجویز دارو یا ترکیبی از این دو باشد. روانپزشکان با استفاده از رویکردهای علمی و مبتنی بر شواهد، به درمان بیماری‌هایی نظیر افسردگی، اضطراب، وسواس فکری-عملی و اختلال دوقطبی می‌پردازند.
برخی از اصلی‌ترین مزایای مشاوره روانپزشکی عبارتند از:
- کاهش علایم اختلالات روانی: روانپزشکی به کاهش و مدیریت علایمی نظیر اضطراب و افسردگی کمک می‌کند.
- افزایش خودآگاهی: افراد با دریافت این مشاوره می‌توانند الگوهای فکری و رفتاری نادرست خود را شناسایی و اصلاح کنند.
- بهبود روابط اجتماعی: بسیاری از مشکلات روانی تاثیر مستقیم بر روابط فردی و اجتماعی دارند. مشاوره روانپزشکی می‌تواند کیفیت این روابط را ارتقا دهد.
خدمات روانپزشکی توسط چه کسی ارائه می‌شود؟
خدمات روانپزشکی توسط متخصصانی ارائه می‌شود که در زمینه‌های پزشکی و روانشناختی تخصص دارند:
- روانپزشکان (Psychiatrists): این افراد پزشکان متخصصی هستند که در زمینه تشخیص و درمان اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری آموزش دیده‌اند. روانپزشکان می‌توانند دارو تجویز کنند و درمان‌های روانشناختی ارایه دهند.
- مشاوران روانپزشکی (Psychiatric Counselors): این افراد معمولا دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری در مشاوره روانشناختی هستند و بر ارایه جلسات مشاوره تمرکز دارند.
- روانشناسان بالینی (Clinical Psychologists): این دسته افراد متخصصانی هستند که در زمینه روان درمانی و ارزیابی‌های روانشناختی فعالیت می‌کنند.
هر کدام از این متخصصان بسته به نیاز فرد، خدمات متفاوتی ارایه داده و در صورت لزوم با یکدیگر همکاری می‌کنند.
مشاور روانپزشک چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
یک مشاور روانپزشک باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد تا بتواند به بهترین نحو به مراجعان خود کمک کند:
- همدلی: توانایی درک احساسات و مشکلات مراجع بدون قضاوت
- مهارت گوش دادن: توانایی شنیدن فعالانه و ارایه بازخورد موثر
- دانش تخصصی: تسلط بر آخرین تحقیقات و روش‌های درمانی در زمینه روانپزشکی
- حفظ حریم خصوصی: محرمانه نگه داشتن کامل اطلاعات مراجع
علاوه بر این، مشاور روانپزشک باید بتواند فضای امن و راحتی را برای مراجع ایجاد کند تا او بتواند به راحتی مشکلات خود را بیان کند.
انواع متخصص روانپزشک
متخصصان روانپزشکی به زیرشاخه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام با توجه به تخصص و تجربه‌ای که دارند در حوزه‌های خاصی از درمان و مشاوره فعالیت دارند:
- روانپزشک کودک و نوجوان: این دسته از روانپزشکان به طور ویژه درمان مشکلات روانی کودکان و نوجوانان را بر عهده دارند. آنها با استفاده از روش‌های خاصی که با نیازهای روانی در این گروه سنی سازگاری دارد، به درمان مشکلاتی چون اختلالات رفتاری، اضطراب، افسردگی و مشکلات یادگیری این گروه سنی می‌پردازند.
- روانپزشک سالمندان: این تخصص بر روی درمان اختلالات روانی در افراد مسن تمرکز دارد. این افراد ممکن است با مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب ناشی از عوارض فیزیکی یا اجتماعی، یا مشکلات حافظه و توجه روبرو شوند. روانپزشکان سالمندان با استفاده از روش‌های مناسب برای مسن‌ها، از جمله درمان‌های دارویی و مشاوره روانشناسی، به این گروه کمک می‌کنند.
- روانپزشک اعتیاد: این متخصصان بر درمان مشکلات اعتیاد و مصرف مواد مخدر تمرکز دارند. روانپزشکان این دسته با استفاده از روش‌های تخصصی مانند درمان‌های دارویی، مشاوره روانشناختی و پشتیبانی از افراد و خانواده‌های آنها، سعی در بهبود وضعیت اعتیاد افراد دارند.
- روانپزشک قانونی: این تخصص بر مسایل حقوقی و قانونی مرتبط با سلامت روان تمرکز دارد. این متخصصان ممکن است در تحلیل روانشناختی افراد در مواقع حقوقی مانند قضاوت‌ها و ادعاهای حقوقی موثر بوده و به قضات، وکلای حقوقی و سایر افراد مرتبط با این حوزه کمک کنند.
این تخصص‌ها به افراد کمک می‌کنند تا خدمات متناسب با نیازهای خود را دریافت کنند.
آیا مشاور روانپزشک حتما دارو تجویز می‌کند؟
یکی از سوالات رایج افراد در زمان مشاوره روانپزشکی این است که آیا همه روانپزشکان دارو تجویز می‌کنند؟ پاسخ منفی است. بسیاری از روانپزشکان ابتدا از روش‌های غیردارویی مانند روان درمانی استفاده می‌کنند و تنها در موارد ضروری به تجویز دارو روی می‌آورند. تجویز دارو معمولا برای شرایطی نظیر افسردگی شدید، اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی انجام می‌شود. در چنین مواردی، داروها می‌توانند به تنظیم شیمیایی مواد در مغز کمک کرده و علایم بیماری را کاهش دهند.
روانپزشک چه بیماری‌هایی را درمان می‌کند؟
روانپزشکان قادر به تشخیص و درمان طیف گسترده‌ای از اختلالات روانی هستند که بر افکار، احساسات و رفتار افراد تاثیر می‌گذارند. این بیماری‌ها شامل موارد زیر است:
- افسردگی: افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که با کاهش شدید روحیه، احساس بی ارزشی، خستگی مفرط، و از دست دادن علاقه به فعالیت‌های روزمره همراه است. روانپزشکان با استفاده از روش‌هایی مانند روان درمانی شناختی-رفتاری (CBT)، تجویز داروهای ضدافسردگی و گاهی اوقات درمان‌های جایگزین مانند تحریک مغناطیسی مغز (TMS) به بیماران کمک می‌کنند.
- اضطراب: اضطراب شامل احساس نگرانی یا استرس بیش از حد و گاهی بی دلیل است که می‌تواند زندگی روزمره فرد را مختل کند. اختلالات اضطرابی شامل اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال هراس (Panic Disorder) و فوبیاهای خاص می‌شوند. روانپزشکان با ترکیب دارو درمانی و روان درمانی، به کاهش شدت علایم کمک می‌کنند.
- اختلال وسواس فکری-عملی (OCD): این اختلال شامل تکرار افکار وسواسی یا انجام رفتارهای اجباری است که می‌تواند عملکرد روزانه فرد را مختل کند. روانپزشکان با روش‌های درمانی مانند مواجهه و پیشگیری از پاسخ (ERP) یا تجویز دارو به بیماران کمک می‌کنند.
- اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی یکی از شدیدترین اختلالات روانی است که بر تفکر، احساسات و رفتار تاثیر می‌گذارد. بیماران ممکن است توهمات، هذیانات و مشکلات ارتباطی را تجربه کنند. روانپزشکان با تجویز داروهای ضد روان پریشی و ارایه حمایت روان شناختی، به مدیریت این اختلال کمک می‌کنند.
- اختلال دوقطبی: این اختلال شامل تغییرات شدید خلقی بین افسردگی و شیدایی (مانیا) است. در دوره‌های مانیا، فرد ممکن است پرانرژی، تحریک پذیر، یا بیش از حد خوش بین باشد. روانپزشکان از ترکیب درمان‌های دارویی و روان درمانی برای مدیریت این اختلال استفاده می‌کنند.
- اختلال استرس پس از تروما (PTSD): این اختلال ناشی از تجربه یک رویداد تروماتیک است و با بازگشت خاطرات ناخواسته، کابوس‌ها و پرهیز از حضور در موقعیت‌های مرتبط با حادثه همراه است. روانپزشکان با استفاده از درمان‌های شناختی-رفتاری و داروهای ضداضطراب، به بیماران کمک می‌کنند.
- اختلال‌های مرتبط با تغذیه: اختلالاتی مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی نیز ممکن است توسط روانپزشکان درمان شوند. این اختلالات معمولا نیازمند ترکیب درمان‌های روانشناختی و پزشکی هستند.
- اختلالات خواب: اختلالاتی مانند بی خوابی، نارکولپسی یا اختلالات خواب ناشی از اضطراب نیز توسط روانپزشکان درمان می‌شوند. روش‌های درمانی شامل مشاوره خواب، تنظیم برنامه خواب و دارودرمانی است.
روانپزشکان با استفاده از ترکیب روش‌های درمانی، از جمله دارو درمانی، روان درمانی و مشاوره، تلاش می‌کنند تا علایم این اختلالات را کاهش داده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند. خدمات روانپزشکی به طور معمول با ارزیابی کامل شروع می‌شود تا بهترین روش درمانی برای هر بیمار انتخاب شود.
چه کسانی به روانپزشک نیاز دارند؟
هر کسی که با مشکلات روانی، عاطفی یا رفتاری روبرو باشد، می‌تواند از خدمات روانپزشکی بهره‌مند شود. روانپزشکی می‌تواند برای گروه‌های زیر مفید باشد:
- افراد که برای مدت طولانی علایم اضطراب یا افسردگی دارند: اگر فردی برای مدت طولانی احساس غمگینی، ناامیدی، نگرانی بیش از حد یا اضطراب را تجربه کند و این امر بر عملکرد روزانه او تاثیر بگذارد، مراجعه به روانپزشک برای او ضروری است. زیرا این علایم ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال روانی مانند افسردگی بالینی یا اختلال اضطراب فراگیر باشند که نیازمند درمان حرفه‌ای است.
- کسانی که در مدیریت استرس یا تعارضات خانوادگی مشکل دارند: مشکلات در روابط خانوادگی یا کاری، استرس‌های مالی یا تنش‌های روزمره می‌توانند به مشکلات روانی عمیق‌تر منجر شوند. روانپزشکان می‌توانند با ارایه مشاوره و تکنیک‌های مدیریت استرس به بهبود این شرایط کمک کنند.
- افرادی که تجربه‌های سخت زندگی را پشت سر گذاشته‌اند: افرادی که با وقایع تروماتیک مانند سوگ مزمن، طلاق، از دست دادن شغل یا تجربه خشونت مواجه شده‌اند، ممکن است نیاز به حمایت روانپزشکی داشته باشند. این حمایت می‌تواند شامل روش‌هایی برای پردازش احساسات و بازگشت به زندگی عادی باشد.
- افرادی که اختلالات روانی پیچیده دارند: بیمارانی که با اختلالاتی مانند اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی یا اختلالات استرس پس از تروما (PTSD) زندگی می‌کنند، معمولا به روانپزشکی برای درمان جامع نیاز دارند.
- کسانی که علایم جسمی ناشی از مشکلات روانی دارند: برخی افراد ممکن است دردهای مزمن، خستگی شدید یا مشکلات گوارشی را تجربه کنند که منشا روانی دارند. روانپزشکان با ارزیابی جامع می‌توانند منشا روانی این مشکلات را تشخیص داده و درمان‌های مناسبی را ارایه دهند.
روش‌های درمان روانپزشکی چیست؟
روانپزشکی از ترکیب روش‌های مختلف درمانی برای کمک به بیماران در مدیریت و درمان اختلالات روانی استفاده می‌کند. هر بیمار بر اساس نوع و شدت مشکل خود، درمان منحصر به فردی دریافت می‌کند که ممکن است شامل یک یا چند روش زیر باشد:
1.روان درمانی (Psychotherapy):
روان درمانی که به عنوان گفتگو درمانی نیز شناخته می‌شود، یکی از اصلی‌ترین روش‌های درمانی در روانپزشکی است. این روش شامل جلسات منظم گفتگو بین بیمار و درمانگر برای بررسی الگوهای فکری، رفتاری و احساسی بیمار است. روان درمانی انواع مختلفی دارد، از جمله:
- درمان شناختی-رفتاری (CBT) با تمرکز بر تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهای ناسالم.
- روان درمانی بین فردی (IPT) برای کمک به بهبود روابط و مدیریت تعارضات بین فردی.
- روانکاوی: بررسی عمیق‌تر گذشته بیمار برای کشف ریشه‌های مشکلات روانی.
روان درمانی برای طیف وسیعی از اختلالات از جمله اضطراب، افسردگی و اختلالات استرس پس از تروما (PTSD) موثر است.
2.دارو درمانی (Pharmacotherapy):
روانپزشکان از داروهای روانپزشکی برای تعدیل شیمیایی مواد در مغز و کمک به کاهش علایم اختلالات روانی استفاده می‌کنند. این داروها شامل:
- داروهای ضدافسردگی برای درمان افسردگی و برخی اختلالات اضطرابی.
- داروهای ضداضطراب برای کاهش علایم استرس و اضطراب.
- داروهای ضد روان پریشی برای درمان اختلالاتی مانند اسکیزوفرنی.
- داروهای تثبیت کننده خلق برای مدیریت اختلال دوقطبی.
دارو درمانی اغلب با روان درمانی ترکیب می‌شود تا اثربخشی درمان افزایش یابد.
3. درمان‌های فیزیکی:
در مواردی که سایر روش‌ها موثر نبوده یا علایم شدید باشد، از روش‌های فیزیکی استفاده می‌شود:
- درمان الکتروشوک (ECT): این روش برای بیماران با افسردگی شدید یا مقاوم به درمان کاربرد دارد. در این روش، تحریک الکتریکی کنترل‌شده به مغز اعمال می‌شود تا تغییراتی در فعالیت عصبی ایجاد کند.
- تحریک مغناطیسی مغز (TMS): این روش غیرتهاجمی برای درمان افسردگی استفاده می‌شود و شامل ارسال پالس‌های مغناطیسی به مناطق خاصی از مغز است.
4.تغییر سبک زندگی:
روانپزشکان ممکن است به بیماران توصیه کنند تغییراتی در عادات روزمره خود ایجاد کنند تا سلامت روان آنها بهبود یابد. این تغییرات شامل موارد زیر است:
- رژیم غذایی سالم: مصرف مواد مغذی که به عملکرد بهتر مغز کمک می‌کنند.
- فعالیت بدنی: ورزش منظم که به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کند.
- مدیریت خواب: ایجاد الگوهای خواب منظم برای کاهش خستگی و بهبود خلق و خو.
- کاهش محرک‌های منفی: کاهش مصرف مواد محرک مانند کافئین، نیکوتین یا الکل.
5.آموزش و حمایت روانی:
بخشی از درمان ممکن است شامل آموزش بیمار و خانواده او درباره اختلال روانی و چگونگی مدیریت آن باشد. این آموزش‌ها به بیماران کمک می‌کند تا احساس قدرت بیشتری در کنترل زندگی خود داشته باشند.
6.ترکیب درمان‌ها:
روانپزشکان معمولا یک یا چند مورد از این روش‌ها را بر اساس نیاز بیمار ترکیب می‌کنند. برنامه درمانی بسته به شرایط خاص بیمار، نوع اختلال روانی و شدت علائم متفاوت است و هدف آن بهبود کیفیت زندگی و کمک به بیمار برای بازگشت به فعالیت‌های عادی زندگی است.
روان درمانی چیست؟
روان درمانی یکی از روش‌های اصلی درمان در مشاوره روانپزشکی است که به افراد کمک می‌کند تا مشکلات روانی و عاطفی خود را شناسایی و مدیریت کنند. این روش شامل گفتگوهای ساختارمند بین مراجع و درمانگر است که با هدف تغییر الگوهای فکری و رفتاری انجام می‌شود. روان درمانی معمولا برای درمان اختلالاتی نظیر افسردگی، اضطراب، وسواس فکری-عملی و اختلال استرس پس از تروما (PTSD) استفاده می‌شود. این روش به افراد کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را بازشناسی کرده و زندگی بهتری داشته باشند.
مراحل انجام روان درمانی
روان درمانی شامل چند مرحله است که به صورت تدریجی اجرا می‌شوند:
- ارزیابی اولیه: در این مرحله، درمانگر اطلاعات اولیه درباره مشکل مراجع جمع آوری کرده و اهداف درمانی مشخص می‌شوند.
- برنامه ریزی درمان: درمانگر برنامه‌ای متناسب با نیازهای مراجع طراحی می‌کند.
- اجرای جلسات درمانی: جلسات درمانی به طور منظم برگزار می‌شوند و درمانگر به کمک تکنیک‌های مختلف به مراجع کمک می‌کند.
- پیگیری: پس از پایان دوره درمان، جلسات پیگیری برای ارزیابی پیشرفت و پایداری نتایج برگزار می‌شوند.
روان درمانی برای تشخیص چه بیماری‌هایی است؟ (علل روان درمانی)
روان درمانی یکی از ابزارهای اصلی تشخیص و درمان اختلالات روانی است. این روش به افراد کمک می‌کند تا ریشه مشکلات روانشناختی خود را شناسایی کنند و راه‌حل‌هایی عملی برای بهبود وضعیت خود بیابند. برخی از بیماری‌ها و مشکلاتی که روان درمانی برای تشخیص و درمان آنها به کار می‌رود شامل موارد زیر هستند:
- اختلالات اضطرابی مانند اضطراب فراگیر یا عمومی، اختلال پانیک، فوبیاها و اختلال استرس پس از تروما (PTSD)
- اختلالات خلقی شامل افسردگی و اختلال دوقطبی
- اختلالات شخصیتی مثل اختلال شخصیت مرزی، ضد‌اجتماعی یا خودشیفته
- مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان مانند اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) و اختلالات رفتاری دیگر
روان‌درمانی همچنین در کمک به افرادی که با مشکلات روزمره، مانند استرس شغلی، مسائل خانوادگی یا از دست دادن عزیزان مواجه هستند، موثر است. جلسات مشاوره روانپزشکی به بیماران کمک می‌کند تا با شناسایی علت اصلی مشکلات، تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کنند.
آیا داروهای روانپزشکی به طور کامل اختلال روانی را درمان می‌کنند؟
داروهای روانپزشکی نقش مهمی در کاهش علایم اختلالات روانی دارند. اما معمولا به‌تنهایی نمی‌توانند یک بیماری را به طور کامل درمان کنند. این داروها به تنظیم مواد شیمیایی مغز کمک کرده و می‌توانند شدت علایم را کاهش دهند، اما تغییرات پایدار در سلامت روان اغلب نیازمند ترکیب دارو با روان درمانی است. به عنوان مثال، در مواردی مانند افسردگی شدید یا اختلال دوقطبی، داروهای ضدافسردگی و تثبیت‌کننده‌های خلقی می‌توانند به مدیریت علایم کمک کنند. اما درمان ریشه‌ای اغلب مستلزم جلسات مشاوره و تغییر در سبک زندگی است. بنابراین، دارو درمانی باید به عنوان بخشی از یک برنامه جامع درمانی در نظر گرفته شود.
راهنمای مراجعه به پزشک
برای مراجعه به روانپزشک، اولین قدم شناخت علایم مشکل است. اگر فردی احساس می‌کند که با اضطراب، افسردگی، بی‌خوابی یا تغییرات شدید خلقی مواجه است، می‌تواند از خدمات مشاوره روانپزشکی استفاده کند. مراحل مراجعه شامل موارد زیر است:
- شناسایی نیاز: ارزیابی علایم و شدت آنها.
- پیدا کردن روانپزشک مناسب: جستجوی پزشک متخصص از طریق منابع معتبر، نظیر پایگاه‌های درمانی آنلاین یا توصیه دوستان.
- برنامه‌ریزی جلسه اولیه: جلسه اولیه معمولا شامل ارزیابی جامع و تعیین برنامه درمانی است.
اگر شما نیز به دنبال روانپزشک متخصص برای جلسات مشاوره خود هستید، همین حالا فرم ارزیابی رایگان را در سها کلینیک تکمیل کنید تا از خدمات روانپزشکی و مشاوره حرفه‌ای این مجموعه بهره ببرید.
سوالات متداول
آیا روانپزشک برای همه بیماران دارو تجویز می‌کند؟
خیر، داروها تنها در صورت لزوم تجویز می‌شوند.
آیا روانپزشکی فقط برای درمان بیماری‌های شدید است؟
خیر، روانپزشکی برای مدیریت و درمان استرس، مشکلات خانوادگی و بسیاری از مسائل روزمره نیز کاربرد دارد.
تفاوت روانپزشک و روانشناس چیست؟
تفاوت اصلی بین روانپزشک و روانشناس در نوع آموزش و رویکرد درمانی آنها است:
- روانپزشک: یک پزشک متخصص است که می‌تواند دارو تجویز کند.
- روانشناس: بر روی روان درمانی و تکنیک‌های درمان غیر دارویی تمرکز دارد و معمولا دارو تجویز نمی‌کند.
به خاطر داشته باشید که هر دو تخصص می‌توانند به طور مکمل برای درمان بیمار به کار روند.
اول به روانپزشک مراجعه کنیم یا روانشناس؟
انتخاب بین روانپزشک و روانشناس بستگی به شدت و نوع علایم دارد. برای مثال:
- اگر علایم خفیف هستند و به مشاوره نیاز دارید، ابتدا به روانشناس مراجعه کنید.
- اگر علایم شدیدتر هستند و به نظر می‌رسد دارو لازم است، بهتر است روانپزشک را انتخاب کنید.
تفاوت روانکاو و روانپزشک در چیست؟
روانکاو بر تحلیل عمیق‌تر روانی تمرکز دارد و معمولا جلسات طولانی مدت‌تری را ارایه می‌دهد. اما روانپزشک علاوه بر روان درمانی می‌تواند دارو نیز تجویز کند و در موارد پزشکی‌تر نیز دخیل است.
تعداد جلسات لازم مشاوره روانپزشکی چقدر است؟
تعداد جلسات بستگی به شدت بیماری و نوع درمان دارد. برخی مشکلات ممکن است تنها با چند جلسه روان‌درمانی حل شوند، در حالی که اختلالات مزمن ممکن است به درمان طولانی مدت نیاز داشته باشند.
هزینه جلسه روانپزشکی چقدر است؟
هزینه جلسات بسته به تجربه پزشک، محل کلینیک و نوع خدمات متفاوت است.
روانپزشک کجا فعالیت می‌کند؟
روانپزشکان می‌توانند در بیمارستان‌ها، کلینیک‌های خصوصی، مراکز مشاوره و یا حتی به صورت آنلاین فعالیت کنند. انتخاب مکان بستگی به نیاز بیمار و شرایط موجود دارد.
نتیجه‌گیری
مشاوره روانپزشکی یکی از موثرترین روش‌ها برای تشخیص و درمان مشکلات روانی و عاطفی است. این نوع مشاوره با ترکیب روش‌های روان‌درمانی و در صورت لزوم دارودرمانی، به افراد کمک می‌کند تا با چالش‌های ذهنی و روانی خود بهتر کنار بیایند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. روانپزشکان با داشتن دانش پزشکی و مهارت در روان درمانی، می‌توانند طیف وسیعی از اختلالات روانی، از جمله اضطراب، افسردگی، و اختلالات شخصیتی را مدیریت کنند.
منابع
