اختلال سلوک

اختلال سلوک یک اختلال رفتاری و هیجانی جدی است که می‌تواند کودکان و نوجوانان را درگیر کند. کودک مبتلا به این اختلال ممکن است الگویی از رفتارهای مخرب و خشونت آمیز را نمایش دهد و مشکلاتی در پیروی از قوانین داشته باشد. برای کودکان و نوجوانان در برخی زمان‌ها طی رشد داشتن مشکلات رفتاری غیر طبیعی نیست هرچند زمانی که این رفتارها دیرپا شوند و باعث نقض حقوق دیگران گردند، برخلاف هنجارهای پذیرفته شده رفتاری باشند و در زندگی روزمره کودک و خانواده اش اخلال ایجاد کند، به اختلال اختلال سلوک نسبت داده می‌شوند.

آنچه باید درباره اختلال سلوک بدانیم:

علائم اختلال سلوک

علل اختلال سلوک

تشخیص اختلال سلوک

درمان اختلال سلوک

دورنمای کودکان مبتلا به اختلال سلوک چگونه است؟

آیا میتوان از اختلال سلوک پیشگیری کرد؟

برای استفاده از مشاوره های خوب کارشناسان و درمانگران مجموعه سها کلینیک می توانید بر روی لینک زیر کلیک کرده و به صورت آنلاین روز مورد نظر خود را انتخاب و درخواست رزرو مشاوره بدهید.

و یا به صورت تلفنی نوبت خود را رزرو کنید.

021-88005573

رزرو نوبت آنلاین

علائم اختلال سلوک چیست؟

علائم اختلال سلوک بسته به سن و شدت اختلال کودک (خفیف- متوسط یا شدید) تفاوت می کند. معمولا نشانگان اختلال سلوک در چهار دسته کلی زیر جای می گیرند:

رفتار پرخاشگرانه: این دسته شامل رفتارهایی است که تهدیدآمیز اند یا باعث صدمه جسمانی به دیگران می شوند. از جمله دعوا کردن، قلدری، بی رحمی نسبت به دیگران و حیوانات، استفاده از سلاح ها و اجبار دیگران به فعالیت های جنسی.

رفتار تخریب آمیز: این دسته تخریب عمدی اموال مانند آتش زنی( آتش افروزی عمدی ) و تخریبگری (آسیب عمدی به اموال دیگران) را در بر دارد.

رفتار فریبکارانه: این دسته به دروغگویی مکرر، دزدی از فروشگاه ها یا به زور وارد شدن به خانه یا ماشین دیگران به منظور سرقت است

نقص جدی قوانین: این دسته دربردارنده مخالفت با قوانین پذیرفته شده جامعه یا مشغولیت به رفتارهایی است که مناسب سن فرد نیستند. این رفتارها ممکن است شامل ترک خانه، فرار از مدرسه، رفتارهای فتنه انگیز یا فعال بودن از نظر جنسی در سنین خیلی پایین باشد.

به علاوه بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال سلوک کج‌خلق و تحریک پذیر هستند، عزت نفس اشان پایین است و گرایش به راه انداختن قشقرق مکرر دارند. برخی ممکن است به سوء مصرف مواد و الکل روی بیاورند. کودکان مبتلا به اختلال سلوک اغلب قادر به درک آسیب زا بودن رفتارهای خود نیستند و به طور کلی احساس گناه یا پشیمانی اندکی به دنبال صدمه به دیگران نشان میدهند.

علل اختلال سلوک چیست؟

علت دقیق اختلال سلوک شناخته شده نیست، اما باور بر این است که ترکیبی از عوامل زیستی، ژنتیکی، محیطی، روانشناختی و اجتماعی سهیم هستند.

عوامل زیستی: برخی مطالعات پیشنهاد می کنند که نواقص یا جراحاتی در نواحی مشخصی از مغز می تواند منجر به اختلالات رفتاری شود. اختلال سلوک با مناطق خاصی از مغز که در تنظیم رفتار، کنترل تکانه و هیجانات نقش دارند مرتبط دانسته شده. علائم این اختلال ممکن است زمانی ایجاد شوند که مدارهای سلول های عصبی در این نواحی مغزی به درستی فعالیت نکنند. علاوه بر این بسیاری از کودکان و نوجوانان دچار این اختلال بیماری های روانی دیگری مانند اختلال بیش فعالی نقص توجه ADHD، اختلالات یادگیری، افسردگی، مصرف مواد و یک اختلال اضطرابی نیز دارند، که می تواند در رشد نشانگان اختلال سلوک سهیم باشد.

ژنتیک: بسیاری از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک، اعضای خانواده نزدیکی دارند که به یک بیماری روانی از جمله اختلالات خلقی، اضطرابی، مصرف ماده و اختلالات شخصیتی دچار است. این مسئله پیشنهاد می‌کند که آسیب پذیری نسبت به اختلال سلوک حداقل تا حدی می‌تواند به ارث برسد.

عوامل محیطی: عواملی مانند زندگی خانوادگی ناکارآمد، سوء رفتار کودکی، تجارب تروماتیک، پیشینه خانوادگی از سوء مصرف مواد و تربیت متناقض توسط والدین می‌توانند در رشد اختلال سلوک مشارکت کنند.

عوامل روانشناختی: برخی متخصصان معتقدند که اختلال سلوک می‌تواند بازتاب مشکلاتی با آگاهی اخلاقی (علی الخصوص فقدان احساس گناه و پشیمانی) و نواقص در پردازش شناختی باشد.

عوامل اجتماعی: به نظر می‌رسد که موقعیت اجتماعی-اقتصادی پایین و پذیرفته نشدن توسط همسالان عوامل خطری برای رشد اختلال سلوک باشد.

اختلال سلوک چقدر شایع است؟ تخمین زده می شود که ۲ تا ۱۶ درصد کودکان ایالات متحده مبتلا به اختلال سلوک هستند. این اختلال در پسران نسبت به دختران شایع تر است و در بیشتر مواقع در اواخر کودکی یا اوایل سال‌های نوجوانی رخ میدهد.

اختلال سلوک چگونه تشخیص داده میشود؟

بیماری های روانی در کودکان همانند بزرگسالان بر پایه علائم و نشانه هایی که از مشکل خاصی خبر می‌دهند تشخیص گذاری میشود. چنانچه علائم اختلال سلوک حاضر باشند پزشک با گرفتن تاریخچه کامل پزشکی و روانپزشکی فرد شروع به ارزیابی می کند. چنانچه این نگرانی وجود داشته باشد که یک بیماری جسمانی علت علائم است، معاینات جسمی و تست های آزمایشگاهی (برای مثال مطالعات تصویربرداری عصبی، آزمایش های خون) می تواند مناسب باشد. پزشک همچنین احتمال حضور علائم اختلالاتی را که اغلب با اختلال سلوک همراه هستند -مانند ADHD و افسردگی- بررسی می‌کند.

اگر پزشک علت جسمانی برای علائم مشاهده نکند، احتمالا کودک را به یک روانپزشک یا مشاور کودک و نوجوان، متخصص سلامت روانی که به طور ویژه برای تشخیص و درمان بیماری های روانی در کودکان و نوجوانان آموزش دیده، ارجاع می دهد. روانپزشکان و روانشناسان از ابزارهای ارزیابی و مصاحبه های به طور خاص طراحی شده، برای ارزیابی کودک از نظر اختلال روانی استفاده می‌کنند. پزشک بر پایه گزارش های علائم کودک و مشاهده نگرشها و رفتار او تشخیص گذاری می کند. به علاوه پزشک اغلب به گزارش های والدین کودک، معلمان و سایر بزرگسالان تکیه می کند زیرا کودکان ممکن است از دادن اطلاعات خودداری کنند یا از طرف دیگر در توضیح مشکلات خود و ادراک علائم شان مشکل داشته باشند.

اختلال سلوک چگونه درمان میشود؟

درمان اختلال سلوک بر پایه بسیاری از عوامل انجام می گیرد؛ از جمله سن کودک، شدت علائم و همچنین توانایی کودک برای مشارکت و تحمل درمان های خاص. درمان معمولاً ترکیبی از عوامل زیر را در بر دارد:

روان درمانی: روان درمانی (نوعی از مشاوره) قصد دارد به کودک در یادگیری ابراز و مدیریت خشم اش به شیوه‌های مناسب کمک کند. نوعی از روان درمانی که درمان شناختی رفتاری نامیده می شود هدفش کمک به شکل دهی مجدد تفکر (شناخت) کودک است تا مهارت‌های حل مسئله، مدیریت خشم، استدلال اخلاقی و کنترل تکانه او را ارتقا بخشد. خانواده درمانی می تواند برای کمک به بهبود تعاملات و ارتباطات در میان اعضای خانواده به کار گرفته شود. یک تکنیک ویژه درمانی به نام آموزش مدیریت والدین PMT ، شیوه‌های مثبت جایگزین کردن رفتار کودک در خانه را به والدین آموزش می دهد.

دارو درمانی: هر چند هیچ داروی به‌طور رسمی تایید شده ای برای درمان اختلال سلوک وجود ندارد، اما انواع متفاوتی از داروها (بدون مجوز) می توانند برای مدیریت بعضی از علائم آزاردهنده (تکانشگری، پرخاشگری، تنظیمی خلقی) و همچنین برای هر بیماری روانی دیگری که همزمان حضور دارد مانند ADHD و افسردگی عمده استفاده شوند.

دورنمای کودکان مبتلا به اختلال سلوک چگونه است؟

چنانچه کودک شما علائم اختلال سلوک را دارد، بسیار مهم است که به دنبال کمک از یک پزشک دارای صلاحیت باشید. کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال سلوک اگر بدون درمان رها شود، در بزرگسالی در معرض خطر ابتلا به سایر اختلالات روانی خواهد بود. این اختلالات شامل اختلال ضد اجتماعی و سایر اختلالات شخصیت، اختلالات خلقی یا اضطرابی و اختلال سوءمصرف مواد است. کودکان دچار اختلال سلوک همچنین در معرض خطر مشکلات مرتبط با مدرسه و تحصیل هستند؛ از جمله شکست یا ترک تحصیل، مصرف مواد مخدر، مشکلات قانونی، صدمه به خود یا دیگران به دلیل رفتارهای خشونت آمیز، بیماری های ناشی از مقاربت جنسی و خودکشی. نتایج درمانی به طور گسترده ای می‌تواند متفاوت باشد اما مداخله زودهنگام احتمالا به کاهش خطر زندانی شدن، ابتلا به اختلالات خلقی و رشد سایر بیماریهای هم ابتلا مانند مصرف مواد کمک می‌کند.

آیا میتوان از اختلال سلوک پیشگیری کرد؟

با اینکه احتمالاً پیشگیری از اختلال سلوک ممکن نباشد، اما شناسایی نشانگان و اقدام در جهت رفع علائم به محض ظهور، می تواند رنج کودک و خانواده را به حداقل برساند و از بسیاری از مشکلات مرتبط با این عارضه پیشگیری نماید. علاوه بر این فراهم آوردن یک محیط خانوادگی پرورش دهنده، حمایت کننده و با ثبات، با حفظ توازن در میزان محبت و انضباط مقتدرانه می‌تواند در کاهش علائم و پیشگیری از برهه های رفتار مخرب مفید باشد.

دانلود فایل زبان اصلی PDF اختلال سلوک

منبع : webmd

سوالات متداول

در باکس پرسش و پاسخ در انتهای این صفحه می توانید سوالات خود را با درمانگران مجموعه “سها کلینیک” در میان بگذارید و در کمترین زمان ممکن جواب سوالات خود را توسط درمانگران و پزشکان متخصص دریافت کنید.