بازماندگان تروما در طول بحران چه عملکردی نشان می‌دهند؟ تیراندازی‌های دسته جمعی، بیماری‌های همه‌گیر و خشونت‌های سیاسی تنها چند رویداد از اتفاقاتی هستند که باعث می‌شوند بسیاری از افراد ترس، استرس، عصبانیت و افسردگی شدید را تجربه کنند. با این حال، شما به خوبی در حال مدیریت اوضاع هستید. چرا؟ ممکن است به این دلیل باشد که قبلا تجربه تروما داشته اید. در این مقاله در مورد نحوه عملکرد بازماندگان تروما در زمان بحران بیشتر می‌خوانیم.
آیا بازماندگان تروما در زمان بحران عملکرد متفاوتی دارند؟
بازماندگان تروما ممکن است تجربیات درونی متمایزی داشته باشند که سایر مردم فاقد آنها هستند. این تجربیات ممکن است برای توانایی شما در مقابله و عملکرد بهتر در طول بحران‌ها مزیتی ایجاد کنند. این مزیت ها را در ادامه می‌خوانیم:
بیشتر بخوانید : 10 اثر منفی ترومای رشدی بر روابط
بدن شما در حال حاضر در حالت بیش برانگیختگی (hyperarousal) است
برانگیختگی بیش از حد، یک علامت رایج تروما است که همیشه پس از پایان تجربه آسیب‌زا از بین نمی‌رود. اگر بدن شما به طور مداوم برای مبارزه با خطر آماده است یا از آن فرار می‌کند، یا تا زمانی که خطر از بین برود بی‌حرکت می‌ماند، شاید در حال تجربه سطحی از بیش برانگیختگی هستید. هنگامی که با تهدیدی روبرو می‌شوید، امکان تجربه یک یا چند مورد از این پاسخ‌ها وجود دارد و تروما باعث می‌شود که این پاسخ‌ها حتی پس از پایان تهدید باقی بمانند.
روث(Ruth) زنی 52 ساله بازمانده یک ترومای پیچیده است که در جریان تیراندازی دسته جمعی در پارک هایلند حضور داشت. او وقتی صدای تیراندازی را شنید، بلافاصله دست نوه‌هایش را گرفت و فرار کرد. خانواده اش به او می‌گویند که یک قهرمان است. روث به من گفت: «چیزی که مردم نمی‌توانند درک کنند، گذشته من است. من مجبور بودم 15 سال خودم را زنده نگه دارم در حالی که قربانی زنای محارم و آزار جسمی بودم. اکنون در بقا و زنده ماندن مدرک دکتری دارم».
روث هیچ تغییری در خُلق یا احساسات فیزیکی خود در طول یا بعد از تیراندازی به یاد نمی‌آورد. این ممکن است به این دلیل باشد که او پیش از تیراندازی نیز در حالت بیش برانگیختگی بوده است. همین آشنایی او با این وضعیت بود که به وی اجازه داد تا به سرعت خود و دو نوه‌اش را به امنیت برساند. حالت بیش برانگیختگی دایمی، چیزی نیست که بخواهید همیشه در آن بمانید، زیرا می‌تواند تاثیرات روانی و جسمی مضری بر شما داشته باشد. روث از این موضوع آگاه است و در تروما درمانی شرکت می‌کند. او می‌گوید «من می‌خواهم در چیز دیگری دکترا داشته باشم. چیز دیگری برای تغییر احوالم، مانند باغبانی یا … ».
شما در حل مسیله آنی مهارت دارید
تروما باعث ایجاد تمرکز بالا بر بقا می‌شود که برخی از افراد هرگز آن را تجربه نکرده اند. این تمرکز به شما یاد می‌دهد به سرعت روی راه‌حل‌ها تمرکز کنید تا ایمنی خود را افزایش دهید. برخی از بازماندگان تروما گزارش دادند که می‌توانند احساسات و افکار مزاحم خود را تا زمانی که لازم باشد خاموش کنند تا به حل مشکلات پیچیده بپردازند.
بیشتر بخوانید : 11 نشانۀ شایع برای تشخیص تروما یا تجاوز جنسی در کودکان
فرناندو(Fernando) جوان 24 ساله ای است که در طول همه‌گیری بدون پس انداز از کار بیکار شد و به مدت 8 ماه نتوانست کار تمام وقت پیدا کند. به عنوان یک بازمانده از غفلت کودکی، او در 11 سالگی یاد گرفته بود چطور خرج خود را به دست آورد و آن را مدیریت کند. در نتیجه، او توانست برای بقای خود غذا، پوشاک و دارو بخرد. بنابراین، روزی که فرناندو از کار برکنار شد، یک طرح دقیق ریخت.
او به من گفت: «می‌دانم که باید احساس ترس می‌کردم. اما این کار را نکردم. راستش را بخواهید کاملا طبیعی بود. می‌دانستم که سخت خواهد بود، اما همچنین می‌دانستم که می‌توانم از آن عبور کنم.» و او از پسش برآمد. فرناندو با مجموعه‌ای از کارها از جمله اجرای آزاد، فروش وسایل و داوطلب شدن در بانک‌های مواد غذایی در ازای دریافت غذا، خود را سرپا نگه داشت.
شما تاب آور هستید
تجربه تروما می‌تواند تاب‌آوری ایجاد کند. تاب آوری را می‌توان با عنوان« کیفیت روان‌شناختی که به افراد اجازه می‌دهد پس از تجربه ناملایمات زندگی دوباره حداقل با همان قدرت قبلی از جا برخیزند» تعریف کرد. برای مثال، اگر سرفه خشک دارید (یکی از علایم رایج کووید-19) ممکن است نگران شوید و به خود بگویید: «آرام باش، قبل از استرسی شدن، بگذار ببینیم این دقیقا چیست.» اگر بتوانید سازگار شوید و به حالت آرامش برگردید، این ممکن است نشانه تاب‌آوری باشد. بازماندگان تروما امکان دارد تاب‌آوری بیشتری نسبت به کسانی که تجربه تروما نداشته اند، داشته باشند.
تری(Trey) یک مرد 42 ساله است که بیش از 5 سال در زندانی در ایالات متحده زندانی بود. در آن زندان او را در سلول انفرادی قرار دادند که در آنجا برای مدت طولانی از خوردن غذا محروم شد. او یاد گرفت غذای خود را جیره بندی کند و به نگهبانان برای دریافت غذا رشوه دهد. وقتی COVID-19 پیش آمد، او نیازی به ذخیره غذا احساس نکرد و نگرانی زیادی از این بابت نداشت.
او گفت: «اگر امروز به من می‌گفتند که همه خواربارفروشی‌ها در حال بسته شدن هستند، هیچ نگران نمی‌شدم. من می‌دانم که برای زنده ماندن باید روزانه چند کالری بخورم و تا زمانی که این مقدار را دریافت کنم، حالم خوب خواهم بود. سر کردن بدون غذا برای من شوکه‌کننده نیست، زیرا سال‌ها برای آن آماده شده ام. هرچند این چیز خوبی نیست، اما احساس می‌کنم فرسنگ‌ها جلوتر از افرادی هستم که هرگز بدون غذا نبوده‌اند.»
بیشتر بخوانید : تا چه حدی می توانم تروماهایم را با دیگران به اشتراک بگذارم؟
کلام پایانی
جا دارد یک نکته را روشن کنیم؛ هدف این مقاله به هیچ وجه ترویج مثبت‌نگری صرف نسبت به تروما نبوده و نیست. تروما بار سنگینی است که شاید تا ابد بر دوش همه کسانی که نوعی از آن را تجربه کرده اند، سنگینی کند. افراد زیادی وجود دارند که تروما را تجربه کرده‌اند و واکنش‌های شدید و نامطلوبی به بحران‌های جهان نشان می‌دهند. در واقع، بسیاری از بازماندگان تروما گزارش می‌دهند که در نتیجه این حوادث، محرک‌های تروما در زندگی‌شان افزایش یافته است. ما درد و رنج ناشی از آسیب‌های شدید را می‌فهمیم و آنها را معتبر می‌دانیم.
با این حال، بازماندگانی نیز وجود دارند که گزارش می‌دهند پس از تروما، احساس آرامش، آمادگی و حتی توانمندی دارند. تجربیات شما از تروما، نه لزوما، اما می‌تواند نقاط قوت منحصر به فرد خود را در اختیار شما قرار دهد.
اگر دچار اختلالات تروما هستید می توانید با مشاوران و درمانگران کلینیک روانشناسی سها مشورت کنید و درخواست مشاوره آنلاین و یا حضوری بدهید و از خدمات سها کلینیک استفاده کنید.
نظر شما مخاطبان محترم سها کلینیک در مورد این مقاله چیست؟ نظرات‌تان را می‌خوانیم و به آنها پاسخ می‌دهیم.
منبع :
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
