زنان می‌توانند از طریق بسیاری از روش‌ها و انواع تحریک‌ها به ارگاسم برسند. ارگاسم زنانه همچنان موضوع مورد علاقه دانشمندان است. متخصصان در حال بررسی عوامل اثرگذار بر ارگاسم زنانه هستند. در این مقاله، واقعیاتی را درباره‌ی ارگاسم در زنان می‌خوانیم.
تعریف ارگاسم در زنان
ارگاسم در زنان به چه صورت است؟ مایکل اینگبر، پزشک متخصص زنان می‌گوید: وقتی زنان به اوج لذت جنسی می‌رسند، «تغییراتی در کل بدنشان ایجاد می‌شود، نوعی تجربه‌ی سر تا پا».
بیشتر بخوانید: سکس تراپی و درمان جنسی
زنان چگونه به ارگاسم می رسند؟
یکی از راه‌هایی که زنان می‌توانند با آن ارگاسم را تجربه کنند، از طریق یک فرآیند چهار مرحله‌ای هدف‌گرا است که اولین بار دهه‌ها پیش توسط محققین جنسی ویلیام مسترز و ویرجینیا جانسون توصیف شد. این مراحل عبارتند از:
1. برانگیختگی
در حالت میل یا برانگیختگی، زن یا آغازگر رابطه جنسی است یا موافقت خود را با انجام آن اعلام می‌دارد. با شروع سکس، متوجه می شود که عمدتا بر محرک‌های جنسی متمرکز شده است. خون شروع به بلعیدن کلیتوریس، واژن و نوک سینه‌ها می‌کند و انگار نوعی رژگونه‌ی جنسی سرخ رنگ، تمام بدن را فرا می‌گیرد. ضربان قلب و فشار خون افزایش می‌یابد. دکتر اینگبر می‌گوید: تستوسترون و انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و سروتونین در این فرآیندها نقش دارند.
2. پلاتو
تنش جنسی به عنوان پیش درآمدی برای ارگاسم ساخته می‌شود. خون به ویژه یک سوم بیرونی واژن را در بر می‌گیرد و حالتی را ایجاد می‌کند که محققان از آن به عنوان «سکوی ارگاسم» یاد می‌کنند. تمرکز بر محرک های جنسی، تمام احساسات دیگر را از بین می‌برد. ضربان قلب، فشار خون و تنفس همچنان در حال افزایش است.
3. ارگاسم
مجموعه ای از انقباضات ریتمیک در رحم، واژن و عضلات کف لگن رخ می‌دهد. تنش جنسی ناشی از عشق‌ورزی یا خودتحریکی آزاد می‌شود و ماهیچه های سرتاسر بدن ممکن است منقبض شوند. نوعی احساس گرما که معمولا از لگن نشات می‌گیرد، در سرتاسر بدن انتشار می‌یابد.
4. فرونشینی
بدن آرام می‌شود و خون از اندام‌های جنسی خارج می‌شود. ضربان قلب، فشار خون و تنفس به حالت عادی باز می‌گردد.
انواع مختلف رسیدن به ارگاسم در زنان
بدن زنان، از راه های مختلف آنها را قادر به تجربه‌ی ارگاسم می‌سازد.
برخی از محققان معتقدند 12 نوع ارگاسم زنانه وجود دارد. اینگبر می‌گوید رایج ترین نوع ارگاسم «کلیتورال» است.
ثابت شده است که تحریک کلیتورال مطمین ترین راه برای رسیدن به ارگاسم است. استیون آر. گلدشتاین، پروفسور متخصص زنان و زایمان، می‌گوید: «من فکر می‌کنم که تحریک کلیتورال احتمالا بیشترین شباهت را به ارگاسم مردانه دارد؛ یعنی همانطور که آلت نعوظ یافته مرد مایع جنسی را آزاد می‌کند و پس از آن ادامه دادن به رابطه جنسی برایش ناراحت‌کننده است.»
-
ارگاسم از طریق تحریک واژن و نقطه G
اما برخی زنان می‌توانند از طریق تحریک واژن نیز ارگاسم را تجربه کنند. بعضی از محققان نقطه G را مهم می‌دانند. نقطه G ناحیه‌ای است که از طریق دیواره واژن احساس می‌شود و یک یا دو اینچ پشت استخوان شرمگاهی در نزدیکی محل اتصال مثانه و مجرای ادرار قرار دارد. این بخش از بافت‌های کلیتوریس، مجرای ادرار و پروستات زنانه تشکیل شده است. برخی پژوهشگران بر این باورند که تحریک نقطه Gباعث بروز لذت جنسی شدید در برخی زنان می‌شود. دیگران این سوال را مطرح می‌کنند که آیا زنان اصلا می‌توانند چنین لذتی را در این مکان احساس کنند؟
-
مسیرهای حسی، تحریک و تولید ارگاسم
زنان همچنین می توانند از طریق تحریک سینه‌ها یا سایر قسمت‌های بدن یا از طریق استفاده از تصویرسازی جنسی بدون هیچ گونه لمسی ارگاسم داشته باشند. محققان حتی یک مسیر عصبی را در خارج از نخاع، از طریق عصب واگ حسی پیدا کرده‌اند که باعث می‌شود زن از طریق احساساتی که مستقیما به مغز منتقل می‌شود، ارگاسم را تجربه کند. ویپل می‌گوید: «مسیرهای عصبی زیادی وجود دارد که مسیول تجربه ارگاسم در زنان هستند».
چرا زنان گاهی به ارگاسم نمی‌رسند؟
در حالی که محققان به دقت بررسی کرده‌اند که در طول ارگاسم در زنان چه اتفاقی برای آنها می‌افتد، به این موضوع نیز توجه داشته‌اند که زنان به اندازه مردان در تماس‌های جنسی به ارگاسم نمی‌رسند. این موضوع به «خلا ارگاسم» معروف است و برای کسانی که در مورد مسایل جنسی مطالعه می‌کنند، یک پدیده کاملا مستند است.
با این حال، یک مطالعه اخیر توسط دانشجوی دکترا، گریس وتزل، نشان داد زنانی که ارگاسم را تجربه نمی‌کنند، کم کم این باور را در خود شکل می‌دهند که که قرار نیست دیگر به ارگاسم برسند و سپس در واقع تعداد ارگاسم هایشان کمتر می‌شود. این پیشگویی جنسی خودکامبخش باعث می‌شود که آنها ارگاسم خود را در اولویت قرار ندهند، که این می‌تواند رضایت جنسی را در آنها پایین بیاورد.
وتزل می‌گوید: «هرچه ارگاسم‌های بیشتری در رابطه‌تان داشته باشید، بیشتر انتظار تجربه آنها را خواهید داشت و تمایل‌تان به داشتن ارگاسم در آن رابطه بیشتر می‌شود.
تجربه‌ی خلا زیاد در ارگاسم، ضررهایی برای زنان به دنبال دارد، که ممکن است توضیح دهد چرا زنان ارگاسم را بی‌ارزش جلوه می‌دهند. این مسیله مهمی است؛ زیرا اگر آنها تاکید کمتری بر ارگاسم داشته باشند، کمتر آن را تجربه می‌کنند و لذت کمتری می‌برند».
علل مشکل در رسیدن به ارگاسم در زنان
ناتوانی در رسیدن به ارگاسم یک مسیله رایج است و ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی افراد ممکن است نوع مناسبی از تحریک را در حین رابطه جنسی دریافت نکنند، در حالی که برخی دیگر احتمالا ترومای مرتبط با رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند. دیگران ممکن است صرفا بی‌میل باشند.
یک مطالعه گسترده در سال 2018 چندین عامل را شناسایی کرد که خطر اختلال عملکرد جنسی را افزایش می‌دهد، از جمله:
- مشکلات رابطه
- استرس
- مسایل مربوط به سلامت روان
- سلامت جسمی ضعیف
- مشکلات دستگاه تناسلی، مانند درد لگن
- سابقه سقط جنین
- سابقه ناقص‌سازی یا ختنه‌ی اندام جنسی زنان
- سابقه سو استفاده جنسی
- مذهبی بودن، احتمالا به دلیل شرم و برچسب‌های جنسی
بسیاری از مسایل پزشکی نیز وجود دارد که می‌تواند ارگاسم را دشوار سازد، از جمله:
- کمبود روان‌کننده
- عدم تعادل هورمونی
- درد لگن
- اختلال عملکرد عضلانی
هنگامی که آسیب‌های روحی یا مشکلات رابطه‌ای، ارگاسم را دشوار می‌کند، یا زمانی که فرد از رابطه جنسی یا خواسته‌های خود احساس شرم می‌کند، مشاوره فردی یا زوجی می‌تواند سودمند باشد.
چه کنیم تا زنان بیشتر ارگاسم را تجربه کنند؟
شما باید بر ارتباط عاطفی و جنسی با شریک عاطفی خود تاکید کنید. تحریک کلیتورال را در اولویت قرار دهید و این ایده را که زیست شناسی مانع تجربه اوج لذت جنسی در زن می‌شود، کنار بگذارید.
به ارگاسم رساندن زنان «مشکل» نیست. همچنین هیچ چیزی در مورد آناتومی، ژنتیک یا هورمون‌های زنان وجود ندارد که آنان را از ارگاسم باز دارد. بیشتر زنان وقتی خودارضایی می‌کنند، قادر به تجربه ارگاسم هستند. آنها باید از تکنیکی که در خودارضایی‌شان جواب می‌دهد، استفاده کنند و آن را به شریک جنسی خود بیاموزند.
بیشتر بخوانید : فواید رابطه جنسی
مشکل در رسیدن به ارگاسم در زنان
در حالی که برخی مشکلات جسمی می‌تواند یک زن را از تجربه ارگاسم باز دارد، احساسات نیز می‌توانند نقش داشته باشند. اینگبر می‌گوید: «به گفته برخی از پژوهشگران، اضطراب و افسردگی می‌تواند مانع از پیشروی یک زن در طول چرخه پاسخ جنسی شود. احساس ترس، گناه، حواس پرتی یا از دست دادن کنترل نیز می‌تواند بر ارگاسم تاثیر بگذارد».
مانند مردان مبتلا به اختلال نعوظ، زنان هم گاهی ممکن است در دستیابی به یا حفظ جریان خون کافی دچار مشکل شوند.
روش های درمانی برای کمک به زنان در رسیدن به ارگاسم
طبق برآوردها، حدود یک چهارم زنان آمریکایی در تجربه ارگاسم مشکل دارند.
پزشکان و درمانگران جنسی از چندین نوع درمان برای کمک به زنان در غلبه بر موانع رسیدن به ارگاسم استفاده می‌کنند. خودارضایی مستقیم، آموزش جنسی و رفتار درمانی برخی از ابزارهایی هستند که یک زن می‌تواند از آنها بهره‌مند شود. زنان همچنین ممکن است بخواهند از یک ویبراتور برای افزایش تحریک کلیتورال یا یک دیلدو که برای تحریک بهتر نقطه G ساخته شده است، استفاده کنند.
عواملی هستند که تجربه جنسی را بهبود می‌بخشند، از جمله:
- ورزش
- دریافت محبت روزانه از شریک زندگی
- شکل دهی تصویر بدنی مثبت از خود
- آموزش جنسی
- ارتباط صمیمانه با شریک زندگی
خودارضایی می‌تواند به فرد کمک کند آنچه را که برای ارگاسم در زنان مفید است، بیابد. برخی از راهبردهای دیگر که ممکن است مفید باشند، عبارتند از:
- استفاده از روان‌کننده‌های جنسی برای راحت‌تر کردن سکس
- درخواست از شریک جنسی برای تحریک کلیتوریس در طول سکس
- خودارضایی در حین رابطه جنسی
- بحث در مورد فانتزی‌ها با شریک زندگی
- اطلاع دادن به شریک زندگی از کارهایی که حس خوبی به فرد نمی‌دهد
مطالعه ذکر شده در سال 2018 که فراوانی ارگاسم را در بین افراد با گرایش‌های جنسی مختلف در ایالات متحده مقایسه کرد، نشان داد که رفتارهای زیر در حین رابطه جنسی، احتمال ارگاسم را در زنان افزایش می‌دهد:
- بوسیدن عمیق
- تحریک دستگاه تناسلی در طول مقاربت واژینال
- رابطه جنسی دهانی
مداخلاتی که باید برای مشکلات ارگاسم در نظر گرفت
اگر روش‌های رفتاری موثر نبودند و زنی علاقه‌مند به دریافت مداخلات دیگری بود، راه‌حل‌هایی در دست بررسی وجود دارد که ممکن است مفید باشد.
اینگبر می‌گوید: «برای زنانی که مانند مردان به مشکلات برانگیختگی دچارند، می‌توان از ویاگرا استفاده کرد. علاوه بر این، دستگاه‌های وکیوم که مکش ملایمی را بر کلیتوریس اعمال می‌کند، احتمالا برای بهبود میل جنسی و برانگیختگی مفید باشند».
رابطه جنسی، حاصل تعاملی پیچیده بین عوامل زیستی، روانی، معنوی و غیره درنظر گرفته می‌شود. از این رو، یک گزینه احتمالی دیگر، طب سوزنی است که ممکن است برای کمک به بهبود سلامت جنسی مردان یا زنان موثر باشد.
درمان های پزشکی برای زنان با میل جنسی اندک
برای زنان یایسه‌ای که میل جنسی کمی دارند یا زنانی که سایر علل روانی، اجتماعی و پزشکی در کاهش میل جنسی آنها رد شده است، استفاده غیرمجاز از تستوسترون موضعی ممکن است مفید باشد. تعدادی از مطالعات، بی‌خطر و موثر بودن آن را نشان داده‌اند، اگرچه همانطور که این بررسی در مجله سلامت زنان اشاره می‌کند، اثرات بلندمدت آن بر خطر قلبی عروقی و بروز سرطان سینه هنوز شناخته نشده است. انجمن بین‌المللی مطالعه سلامت زنان، درمان با تستوسترون را برای زنان یایسه تایید می‌کند.
به گفته اینگبر، برای زنان پیش از یایسگی که مبتلا به میل جنسی کم هستند، درمانی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) وجود دارد که زنان با مراجعه به پزشک متخصص می‌توانند از داروهای تجویزی مربوط به ارگاسم در زنان بهره‌مند شوند.
مشاوره جنسی نیز می‌تواند بسیار مفید باشد. درمانگران جنسی، مشاوران آموزش دیده‌ی ویژه و دارای مجوز هستند که ممکن است روانشناس، روانپزشک یا سایر متخصصان بهداشت روان باشند. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا در عمق مسایل جنسی خود کاوش کنید. به گفته دکتر دروگو مونتاگ، متخصص اورولوژی در کلینیک کلیولند اوهایو، درمانگر جنسی به شما کمک می‌کند تا مشکلات عاطفی احتمالی را که ممکن است با مشکلات جنسی تان ( ارگاسم ) مرتبط باشند، برطرف سازید و به مسایلی که باعث بروز استرس در رابطه مشترک‌تان می‌شود، رسیدگی کنید.
می‌توانید نظرات و سوالات خود را با ما در میان بگذارید. کارشناسان ما در اسرع وقت پاسخگوی شما عزیزان خواهند بود.
منبع
https://www.everydayhealth.com
https://www.medicalnewstoday.com
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
