آیا درمانگر تشخیص سلامت، تشخیص خود از مشکل­م را به من می گوید؟

اینکه یک اسم روی تجربه مشکل تان بگذارید، چقدر مفید است؟ اینکه درمانگرتان تشخیص سلامت روانتان را به شما می گوید یا نه، به چندین عامل بستگی دارد.

فهرست محتوا

• تشخیص سلامت به چه معناست؟
• آیا درمانگران دست به تشخیص مشکل می زنند؟
• مزایا تشخیص سلامت
• معایب تشخیص سلامت
• حقوق حریم شخصی
• گام بعدی چیست؟

ممکن است فرض کنید که یک بخش جدایی ناپذیر کار با یک درمانگر تشخیص سلامت ، دریافت یک تشخیص است، اما این الزاماً درست نیست.

درمانگران مختلف، نظرات و دیدگاه های گوناگونی پیرامون تشخیص گذاری یا عدم تشخیص گذاری بر مراجعان دارند. برخی ممکن است ترجیح دهند که از اصطلاحات عمومی برای توصیف نشانگان فرد استفاده کنند، در حالیکه سایرین مایل اند یک تشخیص سلامت پزشکی رسمی ارائه دهند.

تشخیص سلامت ممکن است در هدایت روند درمان و پوشش دهی بیمه مؤثر باشد، اما همیشه جنبه های منفی نیز وجود دارند.

تشخیص سلامت به چه معناست؟

تشخیص سلامت، نام یک عارضه است که متخصص به مجموعۀ علائم شما نسبت می دهد.

هرچند ممکن است تشخیص سلامت به شما و درمانگرتان کمک کند تا گزینه های درمانی مناسب را تعیین کنید، شما را به عنوان یک شخص تعریف نمی کند. تشخیص، گروهی از علائم را شناسایی می کند و فقط یک گام در فرایند درمان است.

وقتی صحبت از بیماری روانی می شود، متخصصان معمولاً پس از ارزیابی های روانشناختی و پرسیدن سوالاتی در مورد تاریخچۀ شما، به یک تشخیص می رسند. برخی درمانگران از تست های خاصی استفاده می کنند تا سایر عارضه های پزشکی را رد کنند.

متخصصان سلامت روان، معمولاً به ویرایش پنجم (DSM-5-TR) راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی رجوع می کنند که شامل معیارهای مشخصی برای انواع عارضه های سلامت روان است.

آیا درمانگر من یک تشخیص را برایم در نظر می گیرد؟

اینکه درمانگرتان تشخیص سلامت وضعیت سلامت روانتان را به شما می گوید یا نه، به چندین عامل از جمله ترجیحات هر دوی شما بستگی دارد.

برخی مراجعان اصرار دارند که یک تشخیص سلامت رسمی دریافت کنند، و سایرین تمایلی به این موضوع ندارند. و برخی درمانگران احساس می کنند تشخیص بخش مهمی از روند درمان است، در حالیکه سایر آنان نام گذاشتن بر علائم را غیر ضروری و در مواردی، آسیب رسان می دانند.

به‌علاوه، نوع درمانگری که با وی ملاقات می کنید می تواند در تشخیص شما نقش داشته باشد.

برای مثال، یک مشاوره روانشناسی، پزشکی که برای ارزیابی اختلالات سلامت روان آموزش دیده، ممکن است نسبت به یک متخصص سلامت روان با صلاحیت های مختلف، اطمینان بیشتری در ارائۀ تشخیص سلامت داشته باشد.

مزایای تشخیص سلامت

حتی اگر نام گذاشتن بر علائم تان، به سادگی آنها را درمان نکند، برخی از متخصصان معتقدند که این بخش ارزشمندی از روند درمان است.

ارائه یک تشخیص سلامت برای یک درمانگر به چند دلیل می تواند مهم باشد:

• آنها ممکن است به اندازه کافی برای درمان نیازهای برخی تشخیص های خاص آموزش ندیده باشند
• تشخیص برای پوشش بیمه برای هر دو طرف مورد نیاز است
• عارضه های جدی سلامت روان باید شناسایی شود تا درمان به نفع مراجع و برای ایمنی او پیش رود

تشخیص سلامت روان ممکن است به شما و درمانگرتان کمک کند تا درمان‌های مناسبی را برای وضعیت خود انتخاب کنید و خطرات احتمالی را در این مسیر بشناسید. نظریۀ زیربنایی این است که اگر ابتدا بیماری را تشخیص ندهید، نمی توانید به طور موثر آن را درمان کنید.

تشخیص همچنین می تواند در بحث بیمه مفید باشد. بسیاری از شرکت ها قبل از پوشش یا بازپرداخت هزینه های درمان شما نیاز به تشخیص پزشک دارند. (متأسفانه در ایران هنوز خدمات روان درمانی تحت پوشش بیمه نیستند).

همچنین برای برخورداری از حمایت شغلی تحت قانون آمریکایی‌های دارای معلولیت تشخیص لازم است.

فرض کنید درمانگری معتقد است شما شرایطی دارید که دارو می تواند برایتان کمک کننده باشد. در این صورت، ممکن است آنها یک تشخیص روی شما بگذارند یا برای تشخیص سلامت شما را به روانپزشک ارجاع دهند تا در دریافت نسخه به تان کمک کند.

بیشتر بخوانید: مشاوره آنلاین خانواده

معایب تشخیص

برخی از افراد احساس می‌کنند که تشخیص سلامت می‌تواند یک برچسب آسیب‌رسان یا انگ‌زننده باشد که تا سال‌های متمادی افراد را رها نمی کند. برخی دیگر نگران اند که تشخیص نادرست باشد و از این رو یافتن تشخیص دقیق در آینده دشوارتر شود.

در برخی موقعیت‌ها، درمانگران تشخیصی ارائه نمی‌کنند، زیرا فکر نمی‌کنند برای روند بهبودی ضروری است. بسیاری از متخصصان بر این باورند که برچسب‌ها می‌توانند باعث شوند مراجعان روی جنبه‌های اشتباه وضعیت سلامت روان خود تمرکز کنند.

یک مطالعه قدیمی‌تر در سال 2007 نشان می‌دهد که درمانگران به‌ویژه تمایلی به تشخیص اختلال شخصیت مرزی (BPD) ندارند؛ اختلال شخصیت مرزی یک مجموعه پیچیده از علائمی است که با سایر اختلال‌ها همپوشانی دارد.

برخی از دلایل ذکر شده توسط نویسندگان مطالعه، شامل باور به درمان­ناپذیر بودن BPD و عدم تمایل به تشخیص این بیماری به دلیل برچسب ماندگار آن است.

آگاهی از حقوق خود با افشای تشخیص سلامت

هنگام افشای تشخیص خود به عنوان مراجع تحت درمان، از حقوق خاصی برخوردارید.

برای مثال، این حق شماست که از درمانگرتان بخواهید تا به شما بگوید آیا به نظرش به یک بیماری روانی مبتلا هستید یا خیر. اگر می خواهید تشخیص را بدانید، می توانید از قبل از درمانگر خود بپرسید. اگر نمی خواهید در مورد این اطلاعات بشنوید نیز می توانید این را با وی مطرح کنید.

افزون بر این، بر اساس قانون انتقال پذیری و حسابدهی بیمه سلامت (HIPAA)، مکالمات و اطلاعاتی که در مورد مراقبت یا درمان خود با متخصصتان به اشتراک می گذارید، محافظت شده تلقی می شوند.

اگر در مورد شیوه تشخیص درمانگر خود احساس ناراحتی می کنید، می توانید نظر متخصص دیگری را جویا شوید.

بیشتر بخوانید: مشاوره تلفنی ازدواج

گام بعدی چیست؟

تشخیص سلامت روان می تواند برای برنامه درمانی شما مفید باشد. اما برخی درمانگران و مراجعان ترجیح می دهند در مورد این جنبه از فرایند صحبت نکنند یا روی آن متمرکز نشوند.

صحبت کردن با یک درمانگر در مورد مزایا و معایب برچسب زدن به علائم خود می تواند کمکتان کند تا تصمیم بگیرید آیا دانستن تشخیص در موقعیت شما مفید است یا خیر.

تشخیص تنها یک تکه از پازل است و تعریف کنندۀ شما نیست. اگر فکر می کنید تشخیص تان نادرست است یا تغییر کرده است، می توانید از متخصص بخواهید (یا شاید خود او پیشنهاد کند که) وضعیت را دوباره ارزیابی کند. تشخیص سلامت روان در طول زمان قابل اصلاح است.

منبع

https://psychcentral.com/health/secrets-your-therapist-wont-tell-you#whats-next

نوشته جولی مارکس – بررسی تخصصی توسط دکتر کندرا کوبالا –  2022

کلینیک روانشناسی