لمس محبت آمیز مانند در آغوش کشیدن، گرفتن دست ها، بوسیدن یا بغل کردن یک روش برای ابراز اُنس، عشق و حمایت در روابط عاطفی است. این به خوبی مستند شده که لمس محبت آمیز ارتباط مثبتی با رضایتمندی از رابطه دارد. این نوع لمس، صمیمیت را افزایش می‌دهد و نشانه ای از میل افراد به نزدیکی به یکدیگر است. در این مقاله می‌خوانیم چه چیزی باعث می‌شود بیشتر بخواهیم شریک عاطفی مان را لمس کنیم.
چرا شریک عاطفی مان را لمس می کنیم؟
لمس محبت آمیز در رابطه یکی از روش‌های ابراز عشق است. در بخشی از یک مطالعه چهار قسمتی که اخیرا منتشر شده، پژوهشگران از روش‌های چندگانه استفاده کردند تا ببینند چه چیزی لمس محبت آمیز را در روابط عاطفی پیش بینی میکند. آنها مشخصا به نقش پاسخدهی ادراکشده شریک عاطفی علاقه‌مند شدند. یعنی، آنها به دنبال این پرسش بودند که آیا داشتن یک شریک عاطفی که به شیوه‌ای حمایت‌گرانه، با مهربانی و عاشقانه پاسخ می‌دهد، می‌تواند شرکت‌کنندگان را تشویق کند که با محبت فیزیکی واکنش دهند یا خیر.
در تمام مطالعات این پژوهش، نمونه از 824 فرد تشکیل میشد که در روابط زوجی قرار داشتند. شرط ورود زوجین به مطالعه مقدماتی این بود که دست کم 6 ماه در یک رابطه عاطفی مشخص بوده باشند و برای مطالعات اول، دوم و سوم این شرط به 12 ماه تغییر می‌کرد. در تمام 4 نمونه، زوجین گزارش کردند که به طور میانگین به مدت 4.4 سال با هم در رابطه هستند. بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان تنها قرارهای عاشقانه داشتند، حدود 30 درصد آنها ازدواج کرده بودند و 8.5 درصدشان نامزد بودند. تقریبا دو سوم این افراد، با هم زندگی می‌کردند. شرکت کنندگان به طور متوسط 26.4 سال سن داشتند و بیشتر آنها (64.6%) سفیدپوست بودند.
آیا پاسخدهی و لمس محبت آمیز ارتباطی با هم دارند؟
مطالعه مقدماتی، لمس محبت آمیز را در تمام مجموعه داده‌ها بررسی کرد تا تعیین کند آیا ادراک شرکت‌کنندگان از پاسخدهی شریک عاطفی‌شان ربطی به گزارش‌های لمس محبت آمیز دارد یا خیر.
پرسشهای مربوط به پاسخدهی شریک عاطفی، شامل این موارد میشد: «شریک عاطفی‌ام من را درک میکند»، «شریک عاطفی‌ام، منِ واقعی را می‌فهمد» و «شریک عاطفی‌ام به نیازهای من پاسخ می‌دهد».
نمرات در این مقیاس، با نمرات مقیاس اندازه‌گیری لمس محبت‌آمیز ارتباط داشت که پرسشهای آن دربرگیرنده موارد زیر میشد: «شما و شریک عاطفی‌تان چند وقت یک بار دست همدیگر را می‌گیرید؟» و «چند وقت یک‌بار گردن یا پشت یکدیگر را ماساژ می‌دهید یا با هم فعالیت‌های لمسی مهرآمیز انجام می‌دهید؟».
پژوهشگران گزارش کردند که پاسخدهی ادراک شده‌ی شریک عاطفی ارتباط مثبتی با لمس محبت آمیز داشت و اینکه پاسخدهی، پیش‌بینی‌کننده لمس محبت آمیز بود.
برای مطالعه اول، پژوهشگران از روش تحقیق روزانه دو هفته‌ای استفاده کردند تا ببینند آیا پاسخدهی بالاتر در رابطه، با لمس محبت‌آمیز خودجوش در طول زندگی روزانه‌ی زوجین ارتباطی دارد یا نه.
در ابتدا، شرکت‌کنندگان به مقیاس‌هایی پاسخ دادند که پاسخگویی را در رابطه‌شان نشان می‌داد. سپس از زوج ها خواسته شد تا هر شب یک پرسشنامه 10 دقیقه‌ای را تکمیل کنند. این پرسشنامه شامل یک سوال باز بود که از افراد می‌خواست به طور خلاصه تعاملی را با شریک زندگی خود توضیح دهند که در آن روز «چشمگیرترین تاثیر» را روی آنها گذاشته بود. از شرکت کنندگان خواسته نشد که مشخصا در مورد لمس محبت آمیز بحث کنند، اما نویسندگان خاطرنشان کردند که لمس محبت آمیز مکررا به عنوان یک مثال به کار برده شد.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد شرکت‌کنندگانی که در ابتدای مطالعه پاسخدهی بالاتری را در شریک عاطفی خود احساس می‌کردند، در تعاملات روزمره بعدی شان با او طی دو هفته آینده، لمس محبت آمیز بیشتری را گزارش کردند.
آیا ابراز قدردانی، لمس محبت آمیز خودجوش را افزایش می‌دهد؟
در مطالعه دوم، محققان زوجین را به آزمایشگاه دعوت کردند. از یکی از زوجین خواسته میشد تا قدردانی خود را نسبت به شریک عاطفیاش ابراز کند. بلافاصله پس از آن، پارتنری که از وی قدردانی شده بود، باید در یک مقیاس 10 گویه‌ای گزارش می‌داد که چقدر شریک عاطفی اش را پاسخگو احساس میکند.
پس از آن، آزمونگران زوج ها را در آزمایشگاه تنها گذاشتند و به مدت 5 دقیقه نحوه تعامل آنان را با یکدیگر مورد مشاهده قرار دادند.
آزمونگران با بررسی تعاملات، لحظات لمس محبت آمیز را با عنوان «ارتباط جسمی گرمی که انس، توجه مثبت، عشق و حمایت را می‌رساند» یادداشت کردند.
شرکت‌کنندگانی که وقتی پارتنرشان در آزمایشگاه ابراز قدردانی می‌کرد، احساس می‌کردند که پاسخگویی بالاتری دارد، متعاقبا لمس محبت آمیز خودجوش بیشتری نشان دادند. به‌طور خاص، آنها وقتی فرصتی برای تنهاماندن با شریک‌شان به آنان داده میشد، احتمال بیشتری داشت که شریک خود را ببوسند.
آیا پاسخگویی بیشتر منجر به لمس محبت آمیزتر می‌شود؟
مطالعه سوم بر این موضوع متمرکز بود که آیا تغییرات درک شده در پاسخگویی منجر به لمس محبت آمیزتر می‌شود یا خیر. یعنی، پژوهشگران می‌خواستند بدانند: در روزهایی که یکی از افراد احساس می‌کرد شریک زندگی‌اش بیشتر از حد معمول پاسخگو است، آیا با احتمال بیشتری لمس محبت‌آمیز را شروع می‌کرد؟
زوجین طی چهار هفته در مطالعه روزانه شرکت کردند. نتایج نشان می‌دهد که در هر روز، شرکت‌کنندگانی که شریک زندگی‌شان را پاسخ‌دهنده‌تر از سطح متوسط درک می‌کردند، لمس محبت آمیز بیشتری نسبت به شریک زندگی‌شان نشان می‌دادند.
به نظر می‌رسید که این یک نتیجه مثبت داشته باشد، زیرا وقتی یک پارتنر لمس محبت آمیز بیشتری دریافت می‌کرد، در روز بعد شریک زندگی‌اش را بیشتر پذیرای نیازهایش می‌دانست.
سخن پایانی
در حالی که به خوبی میدانیم لمس محبت‌آمیز نقش مثبتی در روابط صمیمانه مان دارد، تحقیقات کمی در این مورد انجام شده که چگونه زوج‌ها می‌توانند تماس محبت‌آمیز را در روابط خود ترویج کنند یا چه چیزی باعث می‌شود کسی با شریک عاطفیاش لمس محبت آمیز‌تری برقرار کند.
یافته‌های این مطالعات پیشنهاد میکنند که پاسخدهی ادراکشده شریک عاطفی نه تنها با لمس محبت آمیز مرتبط است، بلکه به نظر می رسد مستقیما مسیول افزایش لمس در برخی روابط عاطفی باشد. در حالیکه پاسخدهی بسته به افراد، اشکال و احساسات متفاوتی دارد، طبق این پژوهش، پاسخدهی معمولا به معنای این احساس است که شریک عاطفی، به گونه ای رفتار میکند که به پارتنرش احساس حمایت، درک شدن، باارزش بودن و مهم بودن می‌دهد.
شما بنویسید؛ در رابطه با همسر یا شریک عاطفی تان، به میزان پاسخگویی و حساسیت آنها نسبت به نیازهایتان چه نمره‌ای می‌دهید؟ آیا لمس محبت آمیز در رابطه‌ی شما جایی دارد؟
منبع
