کودک آزاری را چطور می‌توان تشخیص داد؟ به درمانگران توصیه می‌شود برای رسیدن به دیدی جامع، اطلاعات را از منابع مختلف جمع‌آوری کرده و به یک منبع اکتفا نکنند. در این مقاله با ما همراه باشید.
نکاتی که درمانگر متخصص در ارزیابی کودک آزاری باید بداند
در ابتدا با والدین و کودک به طور مشترک مصاحبه کنید، اما در صورت سوظن به کودک‌آزاری، اجازه مصاحبه جداگانه با کودک را از والدین بگیرید. در صورت امتناع والدین، این یک علامت هشدار است که باید مستند شود.
سوالات از والدین
- آیا احساس می‌کنید فرزندتان در مدرسه (مهدکودک یا نزد پرستار بچه) ایمن است؟
- آیا اخیرا رفتار فرزندتان به گونه‌ای تغییر کرده که شما را نگران کند؟
- آیا اخیرا متوجه علایم جسمی جدیدی در فرزندتان شده‌اید یا او شکایتی در این زمینه داشته است؟
کودکان پیش‌کلامی/پیش‌دبستانی
به نشانه‌های ذکر شده در مقاله 11 علامت هشداردهنده آزار جنسی در کودکان و همچنین نحوه رفتار کودکان در حین بازی یا نقاشی توجه کنید. آیا آنها نسبت به عروسک‌ها یا وسایل فیزیکی خشونت‌آمیز رفتار می‌کنند؟ آیا عروسک‌ها به یکدیگر آسیب می‌رسانند یا بازی جنسی دارند؟ تعامل بین والدین و کودک چگونه است؟
کودکان دبستانی
از پرسیدن سوالات جهت‌دار خودداری کنید. اگر مشکوک به کودک آزاری هستید، سوالات دقیق‌تر را از منابع تخصصی بردارید. بهتر است یک گفتگوی کلی داشته باشید که کودک به طور خودجوش افشاسازی کند. به تغییرات صدا، تماس چشمی، الگوهای تنفس و تغییر موضوع هنگام توصیف موقعیت‌ها یا افراد توجه کنید. سوالات خود را فقط به آنچه پیش‌نیاز گزارش موضوع است، محدود کنید تا کودک تحت مصاحبه‌های گسترده متعدد قرار نگیرد.
-
کودک آزاری را چگونه تشخیص دهیم؟ برای ارزیابی غفلت، از کودک بخواهید یک روز معمولی خود را توصیف کند؛ چه می‌خورد، چه کسی غذا درست می‌کند، کجا بازی می‌کند، چه کسانی و چه زمانی در خانه رفت‌وآمد دارند، آیا در منزل برق دارند و غیره.
- آیا جایی از بدنت درد می‌کند؟
- وقتی کاری می‌کنی که والدین‌ت دوست ندارند چه اتفاقی می‌افتد؟
- وقتی اعضای خانواده عصبانی می‌شوند، در خانه شما (یا مهدکودک) چه اتفاقی می‌افتد؟
- آیا در خانه کسی دیگری را کتک می‌زند؟ چه کسی چه کسی را می‌زند؟ با چه چیزی؟ این مسیله چقدر اتفاق می‌افتد؟ آیا می‌ترسی؟
- از کسی می‌ترسی؟
- هنگام حمام کردن چه اتفاقی می‌افتد؟
- کجا می‌خوابی؟ وقتی می‌خوابی چه اتفاقی می‌افتد؟
- آیا کسی تو را به شکلی لمس کرده که دوست نداشتی؟
کودکان بزرگ‌تر: گفتگو درباره خشونت خانگی
کودکان ممکن است واکنش‌های مختلفی نسبت به خشونت خانگی داشته باشند؛ مانند ترس، گناه، عصبانیت، غم یا درماندگی. آنها ممکن است به دنیای خیال‌پردازی فرار کنند، با عروسک‌هایشان حرف بزنند، مخفی شوند، بیش از حد هوشیار شوند و غیره. می‌توانید از آنها بپرسید:
- درباره دعواهای خانه چه نگرانی‌هایی داری؟
- وقتی دعوا می‌شود چه کار می‌کنی؟
- من نگران ایمنی افراد خانه هستم و خوشحالم که این موضوع را به من گفتی.
- آنچه در خانه شما اتفاق می‌افتد تقصیر تو نیست.
- وظیفه تو متوقف کردن دعوا نیست. در کدام بخش خانه‌تان می‌توانی امن باشی؟ می‌دانی چطور با اورژانس اجتماعی تماس بگیری؟
- تو مسیول حل این مشکلات نیستی. من با مادرت (پدرت و … ) کار می‌کنم تا اوضاع را بهتر کنیم.
(اقتباس از قانون گزارش کودک‌آزاری و غفلت کالیفرنیا)
منبع
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
