برای داشتن یک رابطه عاطفی سالم ، به دوستان تان نیاز دارید!

چرا یک شخص به تنهایی نمی تواند ما را کامل کند؟

مفاهیم کلیدی

• سه نوع از تنهایی وجود دارد و فقط یکی از آنها با وجود همسر پُر می شود.
• وقتی دوستانی داریم، در کشمکش با همسرمان تاب آوری بیشتری نشان می دهیم.
• دوستان باعث شادی بیشتر ما می شوند، که به تبع همسر ما را شادتر می سازد؛ زیرا سلامت روان همسران به یکدیگر وابسته است.

بیشتر بخوانید: مشاور زناشویی

من با شنیدن این شکل از پیام ها بزرگ شده ام که «کسی را پیدا کن که تو را کامل کند» یا «بالاخره یک روز نیمۀ گمشده ات را پیدا خواهی کرد». عشق رمانتیک از بیشترین اهمیت برخوردار است و سایر اشکال عشق مخصوصاً نوع افلاطونی، عاقبت کنار گذاشته می شوند. من در کتابم با عنوان افلاطونی، از پژوهشی یاد کردم که این سلسله مراتب عشق را زیر سؤال می برد و پی بردم که فرض این موضوع که کسی یافت می شود که به خوبی ما را کامل می کند، باعث می شود تا نه تنها دوستی بلکه رابطۀ عاطفی را نیز از دست بدهیم.

چرا فقط یک نفر نمی تواند ما را کامل کند؟

سه نوع از تنهایی وجود دارد و فقط یکی از آنها با وجود همسر پُر می شود: ما تنهاییِ صمیمانه (تمایل به صمیمی ترین روابط مانند رابطه با همسر یا بهترین دوست)، ارتباطی (تمایل به داشتن دوستان) و جمعی (میل به عضویت در یک جامعۀ گسترده که همه با هم به سمت هدفی مشترک تلاش کنیم) را به طور مجزا تجربه می کنیم.

به این دلیل، حتی با عشق زندگی مان می توانیم احساس تنهایی داشته باشیم. ما، صادقانه نیاز به یک اجتماع کامل داریم تا به احساس کمال برسیم.

بیشتر بخوانید:سکوت مردان در رابطه عاطفی

الگوی خاص بودن کارکردی، اصطلاحی زمخت برای این ایده است که هر نوعی از روابط چیزی متفاوت عرضه می کند و بنابراین هیچ رابطه ای نمی تواند تمام نیازهای ما را برآورده سازد. نویسندگان این الگو می گویند «روابط معمولاً در نیازهایی که برای آنها به وجود آمده اند، تخصصی نسبی پیدا می کنند و در نتیجه، افراد برای به­زیستی خود به تعدادی از روابط مختلف نیاز خواهند داشت». این ایده توسط پژوهشی پیرامون هیجانی­ بودن پشتیبانی می شود که دریافت وقتی در مورد کار با هیجانات متفاوت مان، به افراد متفاوتی روی می آوریم، سطح بالایی از به­زیستی را تجربه می کنیم.

پژوهش دیگری پی برد کسانی که برای دریافت حمایت به افراد مختلفی تکیه می کنند (همسر، فرزند، دوست)، کیفیت زندگی بهتری را تجربه می کنند.

چرا وجود دوستان برای رابطه عاطفی سالم ما اهمیت دارد؟

ما برای داشتن عملکرد، نیاز به ارتباط داریم؛ بر اساس پژوهش ها، وقتی ارتباط مان با سایرین قطع شود، خواب و سلامت روانی و جسمی مان به هم می ریزد. اگر برای برقراری ارتباط فقط به همسرمان تکیه کنیم، آنگاه سلامتِ رابطه مان به طرز بی تناسبی سلامتی ما را تعیین می کند. آن وقت نوسانات طبیعی در این رابطه می تواند ویران کننده باشد. برای مثال، یک مطالعه دریافت افرادی که از تعارض زوجی رنج می برند، در الگویی غیر انطباقی هورمون های استرس را ترشح می کنند، مگر اینکه ارتباطات باکیفیتی خارج از رابطۀ زناشویی داشته باشند.

بر اساس فرضیۀ جانشین سازی، وقتی در یک رابطه احساس قطع ارتباط می کنیم، به طور طبیعی با جستجوی ارتباط در سایر روابط به دنبال حفظ احساس تعلق خود هستیم. طبق پژوهشی «احساسات برقراری ارتباط در روابط دیگر می تواند نوسانات حسی ارتباط ما را با شریک عاطفی مان جبران سازد».

داشتن دوستان می تواند ما را نسبت به استرس های زندگی زناشویی تاب آور کند، زیرا روابط دیگر در حفظ تعادل حیاتی به کمک مان می شتابند. وقتی در کشمکش با همسرمان تاب آوری داشته باشیم، نه تنها خود ما بلکه همسرمان نیز از این موضوع بهره مند می شود. سلامت روان همسران با یکدیگر درآمیخته است؛ بر اساس یافته های پژوهشی، وقتی سطح شادمانی یکی از همسران تغییر می کند، شادی شریک دیگر نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. اگر دوستان همسرمان او را شاد کنند، شادی او به ما نیز سود می رساند. در حمایت از این موضوع، یک مطالعه در سال 2017 دریافت که افراد هر چه بیشتر با دوستان خود تعامل داشتند، نه تنها خود بلکه همچنین همسران شان افسردگی کمتری را تجربه می کردند.

منبع

https://www.psychologytoday.com/us/blog/platonic-love/202209/healthy-romance-you-need-friends

نویسنده: دکتر ماریسا فرانکو – بررسی توسط لیبی ما – 2022

کلینیک روانشناسی