نشانه های افراد تاب آور چیست؟
افراد تاب آور و دارای توانمندی روانشناختی، بر ناملایمات غلبه می‌کنند و از آنها درس می‌گیرند. پژوهش ها دریافتند افرادی که از تاب آوری روانی برخوردارند، صفات شخصیتیی دارند که به آنها در مقابله با سختی ها کمک می کند. در این مقاله می‌خوانیم نشانه های افراد تاب آور چیست و چطور می‌توان تاب آوری را در خود تقویت کرد؟
بیشتر بخوانید: راهکارهای افزایش تاب آوری در کودکان
تاب آوری چیست؟
نشانه های افراد تاب آور چیست؟ تاب آوری به معنای توانایی تحمل یا بهبودی سریع پس از مواجهه با سختی ها است.
افراد دارای توانمندی روانشناختی و تاب آوری، بر ناملایماتی که در طول زمان در زندگی‌شان پیش می‌آید، پیروز می‌شوند، از آنها درس‌های ارزشمندی می‌آموزند و اغلب می‌توانند از موانع ظاهرا غیر ممکن عبور کنند. آنها عموما از بلوغ هیجانی برخوردارند و از مکانیسم های دفاعی سازگارانه ای استفاده می کنند.
پیامدهای تاب آوری
تاب آوری ارتباطی منفی با آسیب های روانشناختی و ارتباطی مثبت با سلامت روان، مهارت های مقابله ای پویا، انعطاف پذیری شخصیت و سازگاری دارد. افراد تاب آور معمولا در اختلافات، قادر به در نظر گرفتن دیدگاه دیگران و حل مسایل طی زمان هستند و با نتایج مثبت تری در زندگی خود روبرو می شوند.
سلامت روانِ خوب، با تاب آوری ارتباط دارد. بیشتر افراد در برهه ای از زندگی خود احساس افسردگی و اضطراب می کنند، اما افراد تاب آور از منابع موجود برای بهتر شدن استفاده می کنند. برای مثال، از آنجا که این افراد معمولا از رسش هیجانی برخوردارند، واقعیت را می بینند، به جستجوی حمایت می روند و در حل مشکلات خود عملکردی پویا دارند.
تاب آورها، معمولا درگیر ناپختگی هیجانی نمی شوند، که اغلب یک ویژگی اصلی در آسیب های روانی جدی از جمله چندین اختلال شخصیت است. افراد ناپخته‌ی هیجانی، ممکن است مسایل را تنها از دید خود ببینند، احساس کنند که مشکلاتشان از مسایل سایر مردم بزرگ تر است و دیگران را برای مشکلاتی که خودشان باعثش شده اند، سرزنش کنند. افزون بر این، درک آنان از واقعیت اغلب به جای حقایق، با «احساس» آنان آمیخته و تحریف می شود.
بنابراین، افراد تاب آور چطور به این خوبی از پس موانع بر می آیند؟ پاسخ اینجاست: اغلب، با نشان دادن این ویژگی ها:
نشانه های افراد تاب آور چیست؟
-
آنها با واقعیت سر و کار دارند و مستقیما به چالش ها رسیدگی می کنند
تاب آورها، واقعیات، تحقیقات و بازخورد متخصصان و عزیزان شان را ارزیابی می کنند. آنها تاریخچه یا واقعیت را تغییر نمی دهند و به اصلاح اتفاقی که رخ داده، معتقد نیستند. سر و کار داشتن با واقعیت اغلب شامل برنامه ریزی و دیدن شفاف موقعیت و مشورت منظم با دیگران است. با این روش ها آنها برای پیامدهای رفتارشان و پیشامدهایی که زندگی برایشان در نظر گرفته، آماده می شوند.
بیشتر بخوانید: معرفی روانشناسی و تاثیر آن بر زندگی سالم
-
پیامد انتخاب های خود را می پذیرند
آنها مسیولیت اقدامات و اثرات تصمیمات خود را می پذیرند و صدمات و دردهایی را که در نتیجه آن رخ می دهد، نادیده نمی گیرند. آنها با سرزنش دیگران برای آنچه خود باعثش شده اند، نقش «قربانی» را ایفا نمی کنند. این افراد در زمان های دشوار، شفقت به خود دارند و می دانند که در هر شرایطی بهترین تلاش خود را انجام می دهند.
-
آنها از توانایی نظارت بر خود برخوردارند
نظارت بر خود به این معناست که شخص نسبت به رفتار، احساس و افکار خود آگاه است و احساسات و پاسخ های خود را بر مبنای تقاضای موقعیت، تنظیم می کند. آنها با عملکردی پویا و فعال برای مسایل خود، به گزینه های کمکی دست پیدا می کنند و مسیولیت و اثر اقدامات خود بر دیگران را می بینند و می پذیرند.
بیشتر بخوانید: تفاوت روانپزشکی و مشاوره
-
آنها از توانایی تصحیح خود برخوردارند
آنان واکنش های خود را با هر موقعیتی سازگار می کنند تا به پیامدهای مثبتی دست یابند. از آنجا که این افراد از اشتباهات خود درس می گیرند، می توانند نتایج مثبت تری را در زندگی خود بیافرینند. آنها در واکنش ها و محدودیت های خود، قابل اعتماد و استوار هستند.
-
آنها می‌توانند از دل صدمات و تجربیات گذشته‌ی خود، معنا بیافرینند و چهارچوبی معنوی برای معنادهی به اتفاقات ناخوشایند دارند
از دیگر نشانه های افراد تاب آور، معنایابی است. انیشتین می گوید: «هیچ کس نمی تواند با همان سطح آگاهی که مشکلی را خلق کرده، آن را حل کند». افراد تاب آور، می توانند با «شیرین کردن تلخیها» از تجارب منفی خود گذر کنند. برای مثال، بر اساس ولیانت (2000)، بتهوون سمفونی نهم خود را با هدایت ناامیدی خود از ناشنوایی اش به سمت خلق اثری ماندگار نوشت؛ در این فرایند، او از چالش‌هایش به اثرگذاری زیبایی در دنیای هنر و موسیقی گذر کرد. افراد تاب آور اغلب می‌کوشند از تجارب آسیب ها و کشمکش های خود برای کمک به دیگران بهره ببرند.
بیشتر بخوانید: روانکاوی چیست؟
-
آنها درگیر واقع گرایی احساسی نمی شوند و می توانند همزمان به احساسات و واقعیات دسترسی یابند
واقع گرایی احساسی به معنای قرار دادن واقعیت بر مبنای احساسی است که ایجاد می کند. در این الگوی فکری، هیجانات غلبه می‌یابند و بر نحوه درک فرد از محتوای واقعیت اثر می گذارند؛ این موضوع ممکن است به دلیل چیرگی نگاه هیجانی، واقعیت را تحریف کند.
با اینکه افراد دارای توانمندی روانشناختی می توانند مانند هر کس دیگری مورد هجوم هیجانات قرار گیرند، آنها به آزمون واقعیت دست می زنند. این به معنای توانایی تشخیص تفاوت ها بین احساسات درونی و جهان خارجی است. بنابراین، آنها همواره می توانند به ذهن منطقی دست یابند. دسترسی به ذهن منطقی پس از یک دوره کوتاه و به کارگیری واقعیات و منطق در یک موقعیت، بخش اصلی بلوغ هیجانی و تاب آوری روانی است.
بیشتر بخوانید: مشاوره روانشناسی
-
آنها گذشته را دفن نمی کنند، بلکه با آن سروکار دارند
از دیگر نشانه های افراد تاب آور این است که آنها رویدادهای رنج زای هیجانی را در گذشته خود می شناسند و با آنها سر و کار دارند، زیرا می دانند که گذشته بر عملکرد کنونی تاثیر می گذارد. علایم «دفن کردن» هیجانات یا تروماها می تواند شامل پُرخوری، مصرف مواد یا الکل یا سایر رفتارهای مشکل زای اجباری باشد. افراد دارای توانمندی روانشناختی، به جستجوی کمک حرفه ای می روند یا روش های دیگری را برای تسکین درد خود پیدا می کنند، از جمله درد دل با یک عزیز، نوشتن یادداشت یا مطالعه منابع خودمراقبتی. افراد دارای تاب آوری زیاد، با برخورداری از توان پردازش این ناکامی ها یا تروماها، از انباشته شدن تدریجی مشکلات بیشتر روی هم جلوگیری می کنند.
چگونه می‌توانیم تاب آوری خود را بالا ببریم؟
پژوهش ها نشان داده اند در حالی که برخی افراد با تاب آوری بیشتری به دنیا می‌آیند، ویژگی های تاب آوری قابلیت آموخته شدن نیز دارد. شما می‌توانید از روش های زیر تاب آوری را در خود ایجاد کنید:
- برای خود هدفی تعیین کنید و برای رسیدن به آن بکوشید. داشتن یک هدف مانند ساخت یک اثر هنری، در سختی ها مانع از تسلیم شدن شما می‌شود
- به خود و توانایی هایتان باور داشته باشید. به افکار منفی درون ذهن خود گوش دهید: «من بی عرضه م»، «من توی این مصاحبه گند می‌زنم». آنها را با افکار کارآمد جایگزین کنید: «من می تونم نهایت تلاشم رو انجام بدم»، «من برای این مصاحبه حسابی مطالعه می‌کنم»
- در یک شبکه اجتماعی حمایتگر عضو شوید. داشتن افرادی که به شما اعتماد دارند و از شما حمایت می‌کنند سبب می‌شود در مواقع دشوار، آستانه تحمل تان بالا برود.
- تغییرات را در آغوش بگیرید و نسبت به آنها پذیرا باشید. با یادگیری نحوه سازگار شدن با تغییرات، بهتر می‌توانید بحران‌های زندگی را مدیریت کنید.
- برای کسب نشانه های افراد تاب آور، سعی کنید دید مثبتی به دنیا شکل دهید. داشتن دید خوشبینانه به جهان آن هم در مواقع سختی، کار دشواری است. اما اگر بتوانید امید هر چند کمرنگی را در این شرایط حفظ کنید، راحت تر می‌توانید با بحران کنار بیاید.
- سبک زندگی سالم خود را حفظ کنید. از ورزش، تغذیه مناسب و خواب کافی غفلت نکنید. برای انجام فعالیت هایی که دوست دارید، وقت بگذارید.
- مهارت های حل مسیله را فرابگیرید. برای هر مسیله ای، فهرستی از راه حل های احتمالی که به ذهنتان می‌رسد تهیه و سپس آنها را بررسی کنید.
- اقدام کنید. منتظر ننشینید تا موقعیت دشوار خود به خود تمام شود. از عزیزانتان یا یک متخصص کمک بگیرید و فعالانه برای بهبود اوضاع تلاش کنید. زندگی یکنواخت نیست؛ جریان زندگی سرشار از همین فراز و فرودهاست؛ فعالانه زندگی کنید.
سخن پایانی
در این مقاله در مورد نشانه های افراد تاب آور و راه های ایجاد تاب آوری در خود خواندیم. اگر از فنون بالا نتیجه ای نگرفتید، ناامید نشوید. به خودتان زمان بدهید. یادگیری هر مهارت و روشی نیازمند تمرین است. مطمین باشید پس از مدتی تمرین متعهدانه، از نقطه ای که امروز در آن هستید، جلوتر خواهید رفت.
شما بنویسید؛ به میزان تاب آوری خود از 0 تا 100 چه نمره ای می‌دهید؟ چه راه های دیگری را برای افزایش تاب آوری می‌شناسید؟ به نظر شما افراد تاب آور چه ویژگی هایی دارند؟
منبع
https://www.psychologytoday.com
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
