بهترین افکار هنگام قدم زدن به ذهن می‌رسند! شاید شما هم این جمله را شنیده یا تجربه کرده باشید. اینکه به افکارتان اجازه پرسه زدن بدهید، روشی معتبر برای دستیابی به بینش‌های خلاقانه است. در این مقاله در این باره بیشتر می‌خوانیم.
چرا فکرهای بکر زیر دوش حمام به ذهن می‌رسند؟
تا به حال به این فکر کرده اید که چرا یک دوش حمام خوب، افکار و بدن‌تان را آرام می‌کند یا رشته‌ای از افکار خلاقانه را درباره مسیله‌ای بغرنج به ذهن‌تان جاری می‌سازد؟ پاسخ به این سوال، به میزان توجه مختلط و فراوانی که مغزتان در هر لحظه باید انجام دهد، بستگی دارد. این محدودیت زیستی دلیل این است که چرا تلاش برای انجام همزمان چند کار اغلب به کاهش عملکرد و خطا منجر می‌شود.
وقتی ذهن منطقی بر مشکلی تمرکز می‌کند، بیشتر پهنای باند اختصاص داده شده شما را اشغال می‌کند. در حالی که وقتی مشغول کاری بی‌نیاز به فکر هستید و ذهن‌تان بی‌هدف پرسه می‌زند، افکار نیمه هشیار شما از ورای فعالیت در دست انجام، شروع به بالا آمدن می‌کنند. منظورم از فعالیت بی‌نیاز به فکر، تقریبا همان انجام خودکار کارهای روزمره است؛ کارهایی همچون قدم زدن، رانندگی در یک مسیر همیشگی، دنبال کردن تمرینات ورزشی، قدم زدن در طبیعت یا بله، حتی دوش گرفتن در حمام.
بیشتر بخوانید: تفکر سالم و راه هایی برای رسیدن به آن
در فعالیت‌های بی‌نیاز به فکر چه فرایندی رخ می‌دهد؟
افکار هنگام قدم زدن متفاوت هستند. کارهایی مانند قدم زدن در طبیعت یا دوش گرفتن در حمام، فعالیت‌هایی انفرادی هستند که به ما اجازه می‌دهند از جهان بیرون جدا شویم. این فعالیت‌ها می‌توانند به فضایی آرامبخش و مراقبهوار بدل شوند که چشم اندازها و ایده‌های جدید را به سمت ما روانه می‌کنند.
یک مزیت اضافی حمام کردن، صدای آرامبخش آن است که محرک‌های بیرونی را مسدود می‌کند. ریزش آب، محرومیت جزیی حسی‌ای را ایجاد می‌کند و پهنای باندی را که به ادراکات دیگر اختصاص می‌یافت، به فضای فکری می‌دهد تا ذهن بتواند آزادانه در آن پرسه بزند. ایده‌هایی که در پس زمینه ذهن تان نهفته اند، می‌توانند به سطح هشیاری برسند و شما را به شکلی خلاقانه از یک بن‌بست عبور دهند.
ایجاد یک فضای ذهنی و آزاد کردن ذهن از تفکر آگاهانه، یک شتاب‌دهنده‌ی اثبات شده برای بینش خلاق است. نبود محرک‌های بیرونی می‌تواند منجر به حالت «سیالی فکر» شود که در آن ما عمیقا، حتی اگر بی‌توجه باشیم، درگیر تفکرات درونی هستیم.
افکار زیر دوش حمام چه ویژگی‌هایی دارند؟
دو ویژگی کاملا مورد توافق «افکار زیر دوش حمام» این است که آنها بینش‌هایی از سطح نیمه هشیار هستند و نتیجه نداشتن تفکر عمدی در مورد مسایل مختلف اند. گاهی اوقات اکتشافات در یک لحظه «آها» اتفاق می‌افتد. دو ویژگی این نوع بینش، نیاز به آرامش نسبی ذهنی و ناگهانی بودن آن هنگام عدم تفکر عمدی در مورد مشکل است.
پیاده‌روی یکی دیگر از فعالیت‌های بی‌نیاز به تفکر، یا بهتر است بگویم ذهن آگاهانه است که ما را در لحظه‌ی حال نگه می‌دارد. افرادی که در فعالیت پیاده‌روی مشهور هستند، مزایای افکار هنگام قدم زدن را تایید و بر فواید فعالیت‌های انفرادی تاکید می‌کنند. ویرجینیا وولف در طول پیاده روی های معمولی و پر پیچ و خم خود، توانایی خود را در به تصویرکشیدن هشیاری و جوهره اندیشه تقویت کرد. او در یکی از آخرین رمان‌هایش به نام امواج، شش هشیاری جداگانه را در ذهن یک شخصیت، زندگی‌نامه‌نویسی به نام برنارد، بازتاب می دهد.
بیشتر بخوانید: بهترین روش ها برای ایجاد حال خوب
ظهور افکار در هنگام قدم زدن در نویسندگان
وولف در مقاله زندگی‌نامه‌ای خود، به نام طرحی از گذشته، گفت که رمان او به نام به سمت فانوس دریایی، هنگام قدم زدن به ذهنش رسید؛
« بیرون زدن حباب از لوله ها، با عجله‌ای زیاد و غیرارادی احساس تجمع سریع ایده‌ها و صحنه‌هایی را می‌داد که در ذهنم تولید می‌شد. چه چیزی حباب‌ها را منفجر کرد؟… هیچ نظری ندارم.»
هنری دیوید ثورو در مقاله خود با عنوان «پیاده روی» توضیح داد که این فعالیت شباهتی به ورزش ندارد و «کاملا عاری از همه درگیری‌های ماورایی است».
فردریش نیچه نیز طوری راه می رفت که بتواند فکر کند. او در «غروب بت‌ها» نوشت: «همه افکار واقعا عالی هنگام راه رفتن به ذهن می‌رسند.»
در «کارآگاه پسر»، راجر روزنبلات از «فلانور» صحبت می‌کند؛ ولگردی که بی‌هدف پرسه می‌زند و اطراف را مشاهده می‌کند. پاهای سرگردان، بازتابی از ذهن سرگردان است که به هر کجا که زنجیره تداعی ها فرد را می‌برد، روانه می‌شود.
روزنبلات این مفهوم جالب را گسترش می‌دهد که هر یک از ما دو شخصیت داریم که در پیاده روی خصوصی خود به همراه می‌بریم، یکی برای حواس و دیگری برای عقل. این دو هرگز همدیگر را ملاقات نمی‌کنند، اما در اتصال به هم زندگی می‌کنند. «زندگی‌های موازی … و در کنار هم به سمت بی‌نهایت می‌روند.»
دوش حمام و قدم زدن می‌توانند تجاربی آرامبخش باشند و فرصت هایی برای درون نگری و تفکر خلق کنند. آنها همچنین زمان‌هایی هستند که ایده‌های بزرگ می‌توانند در آن به ذهنمان ورود یابند.
بیشتر بخوانید: اختلال فکری ، علایم، علل و درمان
سخن پایانی
در این مقاله درباره تفاوت افکار هنگام قدم زدن خواندید. به نظر می‌رسد فعالیت های بی نیاز به فکر، تجاربی ذهن آگاهانه هستند که ما را به بینش می‌رسانند و می‌توانند به حالت سیال بودن فکری منجر شوند.
کنار گذاشتن تفکر عمدی می‌تواند بینش‌های غیرمنتظره ای از ایده های نهفته در نیمه هشیار به دست دهد.
فعالیت‌های انفرادی به ما اجازه می‌دهد از جهان بیرون جدا شویم. آنها می‌توانند به فضایی آرامبخش بدل شوند که چشم اندازهای جدیدی را به روی ما می‌گشایند.
شما بنویسید؛ تا به حال زیر دوش حمام یا هنگام قدم زدن، فکر بکری به ذهن تان رسیده است؟ تجارب خود را با ما در میان بگذارید.
منبع
https://www.psychologytoday.com
کلینیک روانشناسی سها٬ مرکز ارائه خدمات مشاوره روانشناسی٬ مشاوره آنلاین٬ مشاوره خانواده و مشاوره جنسی
